Trauma z dzieciństwa to coś, co może mieć wpływ na całe życie człowieka.
Dla niektórych ich rodzice mogli być zbyt surowi lub w ogóle nieobecni, ale inni mogli mieć znacznie bardziej złowrogi związek, doświadczając dzieciństwa wychowywanego przez narcystycznych rodziców.
Narcyz to osoba manipulująca, której brakuje empatii i ma przesadne poczucie własnej wartości. Są nadmiernie zajęci sobą i swoimi potrzebami, nawet kosztem innych.
Kiedy zachowanie narcyza staje się wystarczająco poważne, można u niego zdiagnozować narcystyczne zaburzenie osobowości (NPD) związane ze stanem zdrowia psychicznego.
Narcystyczny rodzic lub rodzic z NPD jest zaabsorbowany sobą i postrzega swoje dzieci jedynie jako przedłużenie siebie, często oczekując od swoich dzieci poświęceń, aby zaspokoić własne potrzeby.
Mogą być kontrolujące, niestabilne i znęcające się emocjonalnie, a także mogą odmawiać swoim dzieciom miłości i współczucia.
Prowadzi to do tego, że u dzieci rozwija się niska samoocena i głęboka niepewność, stany lękowe, depresja i niezdrowe relacje w wieku dorosłym.
2022 badanie szacuje się, że od jednego do dwóch procent ogólnej populacji cierpi na to zaburzenie – chociaż jest to prawdopodobnie zaniżona liczba, ponieważ narcyzi często próbują ukryć swoje narcystyczne cechy.
Posiadanie narcystycznego rodzica może powodować traumę u dzieci, a to może skutkować problemami na całe życie
Nie jest jasne, czy narcystyczne wzorce rodzicielskie stały się bardziej powszechne, czy ludzie po prostu lepiej zaznajomili się z tym terminem, czy też stało się ono lepiej znane w miarę wzrostu popularności terapii.
Wiadomo, że zainteresowanie tematem wzrosło.
Google W ciągu ostatnich dwudziestu lat liczba poszukiwań narcystycznych rodziców stale wzrastała i obecnie uważa się, że zjawisko to jest przyczyną szeregu problemów psychicznych u dzieci.
Hashtag #narcissisticparent na TikTok ma ponad 143 000 postów.
Doktor Mena Mirhorm, psychiatra z New Jersey i adiunkt psychiatrii klinicznej na Uniwersytecie Columbia, powiedziała DailyMail.com, że psychiatrzy również zaobserwowali wzrost tej tendencji w swoich gabinetach
Powiedział: „To niestety bardzo częste zjawisko” – dodał, że dwa lub trzy razy w tygodniu spotyka się z klientami, którzy mieli narcystycznego rodzica.
Z tego powodu wymyślił typowe cechy osobowości, które wykazują narcystyczni rodzice przedstawił sugestie, jak sobie poradzić.
Czy Twoi rodzice wykazują oznaki KONTROLI?
Narcystycznych rodziców można opisać skrótem, który dr Mirhorm nazwał KONTROLĄ.
C oznacza miłość warunkową, co oznacza, że narcystyczni rodzice oferują miłość tylko wtedy, gdy czują, że spełniasz ich oczekiwania.
Jeśli nie otrzymywałeś ocen, o jakich marzyli twoi rodzice, mogło to sprawić, że poczułeś, że nie jesteś wystarczająco dobry lub nie jesteś już wart miłości.
O ma nad kontrolą. Narcystyczny rodzic często uważa, że jego sposób postępowania jest jedynym lub najlepszym sposobem.
Kiedy widzą, że robisz coś inaczej niż oni, wtrącają się i dodają swoją opinię na temat tego, jak najlepiej coś zrobić.
Mogą na przykład powiedzieć, że źle użyłeś zmywarki po prostu dlatego, że włożyłeś talerze inaczej niż oni, nawet jeśli naczynia nadal są czyste.
Może to wywołać u dziecka głębokie poczucie niepewności, które może utrzymywać się w wieku dorosłym i sprawić, że poczujesz, że niezależnie od tego, jak dobrze coś robisz, możesz robić to lepiej.
N oznacza zaniedbanie emocji. Narcystyczny rodzice mają tendencję do skupiania się na własnych potrzebach.
Kiedy dziecko wyraża swoje myśli lub uczucia, szczególnie w gniewie lub smutku, narcystyczny rodzic może szybko je odrzucić, ponieważ odwraca to uwagę od rodzica.
Może to wyglądać jak rodzic, który zachęca swoje dziecko, aby nie płakało lub nie przyciągało zbyt wiele uwagi. Dzieci wychowane w tym środowisku mogą mieć trudności z utrzymaniem kontaktu ze swoimi emocjami, a w konsekwencji mogą mieć problemy z tworzeniem więzi z innymi ludźmi.
Może też spowodować odwrotny scenariusz, w którym dziecko nigdy nie nauczy się zdrowej regulacji emocjonalnej i będzie zachowywać się w ekstremalny sposób.
T oznacza leczenie dwustronne. Dzieci wychowane w tym schemacie mogą mieć poczucie, że ich rodzic zachowuje się wobec nich zupełnie inaczej w sytuacjach publicznych i prywatnych.
Dr Mirhom jest adiunktem na Uniwersytecie Columbia i prowadzi własną praktykę psychiatryczną na Manhattanie
Doktor Mirhom powiedziała: „Czasami ktoś cię pochwali publicznie, ponieważ będzie to dobrze odbijać się na rodzicach i w pewnym sensie podsyca ich narcyzm.
„Ale prywatnie jesteś bardzo krytykowany, naprawdę pod lupę”.
To powoduje u dziecka uczucie niepokoju.
R oznacza odwrócenie ról. W tych wzorcach dorośli często w niewłaściwy sposób polegają na swoim dziecku w zakresie wsparcia. Czasami sprawia to, że dziecko samo czuje się w związku jak dorosły.
Dr Mirhom powiedziała: „Na przykład rodzic może powiedzieć dziecku: „Jesteś jedyną osobą, która mnie rozumie. Tylko ty będziesz w stanie mi w tym pomóc”. A to powoduje, że dziecko staje się rodzicem i musi wziąć na siebie ciężar emocjonalny”.
Jest to szkodliwe, ponieważ zmusza dziecko do wzięcia na siebie zbyt dużej odpowiedzialności w zbyt młodym wieku. Może to sprawić, że dziecko poczuje, że nie ma na kim polegać, co może utrzymać się w wieku dorosłym, utrudniając dziecku narcystycznemu nawiązywanie relacji z innymi i ufanie im.
O oznacza nadmierne pochwały, które mogą iść w parze z dwulicowym traktowaniem. Dzięki tej cesze rodzic obdarza swoje dziecko ogromną ilością zachęty lub miłości do robienia czegoś, co jest zgodne z pragnieniami rodzica.
Później jednak, gdy pochwała zostanie odebrana, wzmacnia to w dziecku poczucie, że zasługuje na miłość tylko wtedy, gdy jest „dobre”.
Wreszcie L oznacza brak empatii. Jest to podobne do zaniedbania emocji, z tą różnicą, że zamiast umyślnie ignorować potrzeby emocjonalne dziecka, rodzic w rzeczywistości nie jest w stanie zrozumieć, dlaczego jego dziecko może czuć się smutne, zdenerwowane lub przygnębione.
Dr Mirhom powiedziała: „Ponieważ narcyz zawsze myśli o swoich własnych emocjach, a nie o emocjach dziecka, będzie mówił takie rzeczy jak: „Dlaczego jesteś zdenerwowany? Przez co przechodzisz? Och, spójrz, co ja”. już przez to przeszedłem.”
Podsumowując, te różne aspekty narcystycznego rodzicielstwa nakładają się na siebie, zwiększając prawdopodobieństwo, że dziecko będzie dorastać w niepewności, z poczuciem nieadekwatności i problemami w kontaktach z innymi ludźmi, a także z własnymi problemami psychicznymi, takimi jak lęk i depresja .
Ćwicz stawanie się spokojnym
W 2023 roku aktor Cole Sprouse w wywiadzie opowiedział, jak decyzja jego matki, aby wysłać go i jego brata bliźniaka do roli dzieci, mogła odzwierciedlać pewne tendencje narcystyczne. Powiedział: „Myślę, że zaspokoiło to pewien rodzaj narcyzmu, który prawdopodobnie miała, aby zostać uznanym za artystę tego rodzaju”
Kiedy dana osoba zda sobie sprawę, że mogła wychowywać się w tego rodzaju środowisku, dr Mirhom zaleca podjęcie kroków przygotowujących, zanim będziesz musiała spotkać się ze swoim narcystycznym rodzicem lub rodzicami lub wejść w interakcję z nim.
Zaleca zapamiętanie akronimu CALM.
C w spokoju oznacza tworzenie granic. Jako osoba dorosła, osoba wychowana przez narcystycznego rodzica może odnieść korzyść z podjęcia decyzji, co może tolerować.
Ktoś może na przykład poprosić rodzica, aby powstrzymał się od krytykowania tej osoby. Jeśli rodzic nie jest w stanie przestrzegać tej granicy, dziecko może zdecydować o wycofaniu się z sytuacji, aby szanować własne granice.
Litera A oznacza dostosowanie oczekiwań. Kiedy ludzie widzą swoich rodziców po pewnym czasie, mogą podświadomie mieć nadzieję na rzeczy, których rodzice nigdy nie byli w stanie im dać jako dziecku.
Ktoś może na przykład mieć nadzieję, że teraz, gdy jest starszy, jego rodzic będzie bardziej wyrozumiały i otwarty na możliwość pojednania.
Jednak nadzieja na zmianę wzorców postępowania na całe życie zwykle kończy się rozczarowaniem.
„Jeśli wiesz, że ktoś zachowywał się w określony sposób przez całe życie, istnieje duża szansa, że nie zmieni się to” – stwierdziła dr Mirhom.
L oznacza limit zaangażowania, co oznacza, że dana osoba powinna wybierać swoje bitwy z rodzicem.
Narcyzi często tworzą scenariusze konfliktu i mogą próbować powrócić do starszych taktyk sprawiania, że ich dziecko czuje się nieistotne lub niegodne.
Według dr Mirhom w takich sytuacjach czasami lepiej jest wycofać się z sytuacji, niż zaangażować się w aktywną walkę z rodzicem. Mogą one prowadzić do większych eksplozji i konfliktów, niż jest to konieczne.
Wreszcie M oznacza przygotowanie mentalne. Obejmuje to takie rzeczy, jak upewnienie się, że czujesz się bezpiecznie wchodząc w następną interakcję z narcystycznym rodzicem, a także nauczenie się, jak rozpoznać, co Cię zniechęca i jak najlepiej wycofać się z sytuacji, które Ci nie służą.
Doktor Mirhom powiedział tej stronie internetowej: „Chcesz znać wyjście, zanim znajdziesz się w ogniu. Nie chcesz czekać, aż wydarzy się coś złego.
Chociaż dzieciństwo pod narcystycznym rodzicem może sprawić, że ludzie będą się podobać, będą mieli trudności z tworzeniem zdrowych granic, będą mieli problemy ze zdrowiem psychicznym, a nawet okazywanie innym pewnych narcystycznych cech, istnieją sposoby uzyskania pomocy, w tym terapia indywidualna i grupowa.
