Zdrowie publiczne jest pod presją. W systemach opieki zdrowotnej na całym świecie fundusze maleją, wyczerpani specjaliści odchodzą z pracy Organy ustawodawcze stanu USA wycofują potrzebne organy prawne. Jednocześnie wzrasta liczba ognisk chorób takich jak odra i denga, co zwiększa pilność i odpowiedzialność tej pracy. W 2025 r. presja ta zainicjuje transformację w epidemiologii, wymuszając przyjęcie innowacji, aby zwiększyć efektywność i skuteczność w kontrolowaniu epidemii.
Pandemia Covid-19 stanowiła niezwykle trudne wyzwanie dla pracowników publicznej służby zdrowia, co stanowiło historyczną reakcję na pandemię. Długotrwały kryzys ujawnił liczne niedobory siły roboczej znajdującej się pod ogromnym obciążeniem.
Niestety pandemia nie była pierwszym i nie ostatnim zagrożeniem dla zdrowia publicznego, które przełamało naszą obronę. Historycznie rzecz biorąc, poważne zagrożenia chorobami zakaźnymi pojawiały się średnio co dwa lata. Nawet teraz, ptasia grypa A(H5N1) od lat poszerza swój zasięg geograficzny i gatunki żywicielskie. Według niektórych ocen, świat jest teraz bliżej pandemii grypy niż kiedykolwiek w ostatnim czasie.
W obliczu tych nacisków zdrowie publiczne nie ma innego wyjścia, jak tylko się dostosować. Chociaż nowe technologie, takie jak platformy szczepionek mRNA i testy w domu, poszerzają nasz arsenał w walce z epidemiami, nie możemy polegać wyłącznie na tych biomedycznych środkach zaradczych.
Najbardziej znaczącym niewykorzystanym źródłem innowacji jest sama praktyka w zakresie zdrowia publicznego. Najbardziej obiecującym osiągnięciem wynikającym z tych wyzwań jest przyjęcie zasad wyższej niezawodności jako nowego standardu operacyjnego. Zasady te wywodzą się z branż o zerowej tolerancji dla wypadków i błędów, takich jak eksploracja kosmosu i lotnictwo komercyjne.
Zdrowie publiczne, w szczególności epidemiologia, zaczyna odchodzić od indywidualnego podejścia do reagowania na epidemie w stronę ustrukturyzowanych procesów charakterystycznych dla branż o wysokiej niezawodności. Zaangażowanie w ciągłe doskonalenie, monitorowanie wydajności w oparciu o dane i metryki oraz wdrażanie standardowych procedur operacyjnych to cechy charakteryzujące się wysoką niezawodnością. Praktyki te umożliwiają organizacjom utrzymanie bezpieczeństwa i efektywności nawet w złożonych środowiskach, w których stawka jest wysoka.
Chociaż jesteśmy na początku tej transformacji, presja ostatnich pięciu lat przyspieszy przyjęcie wysokiej niezawodności w nadchodzącym roku. Niektóre pierwsze sukcesy są już widoczne. Na przykład program w CDC odpowiedzialny za reagowanie epidemie chorób przenoszonych drogą pokarmową poczynił znaczne postępy. Intensywnie wdrożyli sekwencjonowanie całego genomu, aby zidentyfikować źródła epidemii i opracowali szereg modelowych najlepszych praktyk, aby wesprzeć urzędników stanowych i lokalnych w ich dochodzeniach. Transformacja ta doprowadziła do zwiększenia liczby pomyślnie prowadzonych dochodzeń, co oznacza, że obecnie istnieje większe prawdopodobieństwo ostatecznego zidentyfikowania źródeł ognisk choroby. Natomiast przed tymi zmianami przyczyny wielu ognisk choroby pozostawały nierozwiązane.
Epidemiologia znajduje się w krytycznym momencie. W obliczu malejących zasobów, wypalenia personelu i rosnącej liczby epidemii chorób branża jest zmuszana do wprowadzania innowacji. Przyjęcie zasad wysokiej niezawodności zapożyczonych z branż, w których awaria nie wchodzi w grę, wydaje się obiecującym rozwiązaniem. Ta zmiana już przynosi rezultaty, podobnie jak badania nad chorobami przenoszonymi przez żywność. Wykorzystując ustrukturyzowane i stale ulepszane procesy oraz najnowocześniejsze technologie, zdrowie publiczne zwiększy swoją zdolność do identyfikowania i kontrolowania ognisk chorób. Transformacja ta stanowi obietnicę bardziej wydajnego i skutecznego podejścia do ochrony zdrowia publicznego w obliczu zmieniających się zagrożeń.