Analiza próbek Księżyca pokazuje, że aktywność wulkaniczna na Księżycu występowała jeszcze 120 milionów lat temu, czyli znacznie później, niż wcześniej sądzono.
Odkrycie to wynika z badania szklanych paciorków w próbkach, które wskazuje na lokalną aktywność wulkaniczną napędzaną pierwiastkami radioaktywnymi.
Niedawna aktywność wulkaniczna Księżyca
Jak wynika z nowej analizy próbki księżycowej zebranej przez misję Chang’e-5, erupcje wulkanów miały miejsce na Księżycu zaledwie 120 milionów lat temu. Próbki zebrane przez misje Apollo, Luna i Chang’e-5 wykazały wcześniej, że na Księżycu występował szeroko rozpowszechniony wulkanizm bazaltowy, rozciągający się od około 4,4 do 2,0 miliardów lat temu.
Nowe odkrycia pokazują, że wulkanizm utrzymywał się znacznie dłużej, niż wcześniej przypuszczano, przynajmniej na mniejszą, bardziej lokalną skalę.
Badanie próbek księżycowych
Bi-Wen Wang, Qian WL Zhang i współpracownicy posortowali ponad 3000 maleńkich szklanych paciorków, które odzyskali z próbki Księżyca pobranej przez Chang’e-5, badając skład chemiczny koralików, teksturę fizyczną i izotopy siarki, aby rozróżnić potencjalne szkła wulkaniczne ze szkieł powstałych w wyniku uderzeń meteorytów.
Analiza pochodzenia wulkanicznego
Zidentyfikowali trzy koraliki jako pochodzenia wulkanicznego, a następnie wykorzystali datowanie radiometryczne do określenia kulek wulkanicznych powstałych 123 ± 15 milionów lat temu. Kulki wulkaniczne zawierają duże ilości potasu, fosforu i pierwiastków ziem rzadkich, znanych jako pierwiastki KREEP, które mogą powodować radioaktywne ogrzewanie. Naukowcy sugerują, że miejscowe nagrzewanie spowodowane pierwiastkami KREEP może stopić skały w płaszczu Księżyca, prowadząc do wypłynięcia na powierzchnię niewielkich ilości magmy.
Z podobnej perspektywy Yuri Amelin i Qing-zhu Yin omawiają trudności w odróżnieniu szkieł wulkanicznych od szkieł uderzeniowych.
Odniesienie: „Zwrócone próbki wskazują na wulkanizm na Księżycu 120 milionów lat temu” 5 września 2024 r., Nauka.
DOI: 10.1126/science.adk6635
