Zrozpaczona matka opowiedziała o swojej agonii po tym, jak lekarze odrzucili nieuleczalną chorobę nowotworową jej córki ze względu na stany lękowe.
Madi Foster ze Stafford w Staffordshire była poza tym zdrową i „sprawną fizycznie” nastolatką.
Jednak w wieku zaledwie 17 lat nagle zaczęła łatwo tracić oddech i brakowało jej energii.
Zaniepokojona nieoczekiwaną zmianą odwiedziła lekarza rodzinnego ze swoją mamą Nicolą Foster (51 l.). Mimo to twierdzi, że powiedziano jej, że to tylko stany lękowe i depresja, i przepisano jej leki przeciwdepresyjne.
Madi Foster ze Stafford w Staffordshire była poza tym zdrową i „sprawną fizycznie” nastolatką. Jednak w wieku zaledwie 17 lat nagle zaczęła łatwo tracić oddech i brakowało jej energii
Dopiero dwa lata później, w czerwcu 2023 r., gdy jej objawy uległy pogorszeniu, powodując ból pleców i „pocenie się”, lekarze na oddziale ratunkowym zauważyli, że jej śledziona jest powiększona.
Badania potwierdziły, że cierpi na rzadkiego i agresywnego raka kory nadnerczy – raka nadnerczy, który znajduje się obok nerek i jest odpowiedzialny za regulację podstawowych funkcji, takich jak metabolizm i układ odpornościowy.
Pomimo usunięcia guza i przeżycia wstrząsu septycznego, w lutym 20-latka z szokująca informacją dowiedziała się, że jej nowotwór – który dotyka jedną osobę na milion – rozprzestrzenił się i pozostało jej zaledwie 15–18 miesięcy życia.
Wspominając traumatyczne przeżycie Madi, pani Foster powiedziała: „Madi również skarżyła się na ból pleców, ale lekarze uznali to za infekcję moczu.
„Zdiagnozowano u niej wysokie tętno i zapisano leki, które je spowolniły”.
Zaniepokojona nieoczekiwaną zmianą odwiedziła lekarza rodzinnego ze swoją mamą Nicolą Foster (na zdjęciu), 51 lat. Mimo to twierdzi, że powiedziano jej, że to tylko stany lękowe i depresja, i przepisano jej leki przeciwdepresyjne
W przeciwieństwie do wielu innych nowotworów lekarze nie są pewni, co dokładnie powoduje zwiększone ryzyko zachorowania na tę chorobę. Nie są znane żadne czynniki ryzyka. Dzieje się tak częściowo dlatego, że choroba ta jest tak rzadka, że badania nad nią nie były tak szeroko zakrojone, jak w przypadku innych nowotworów
Po tym, jak zachorowała w czerwcu 2023 r., ponownie powiedziano jej, że to infekcja nerek i odesłano ją do domu – twierdziła pani Foster.
Jednak gdy jej stan się pogorszył, karetką zabrano ją do szpitala Stafford.
„Zrobili skan jej pleców i stwierdzili, że śledziona jest powiększona” – dodała.
„Jej śledziona została owinięta wokół 15-centymetrowego guza, popychana i zgniatana.
„Przewieziono ją do Stoke, gdzie różne badania krwi potwierdziły, że to rak. Uważali, że jest to jeden z czterech rzadkich nowotworów. To było okropne.
Gdy biopsja potwierdziła, że jest to rak kory nadnerczy, we wrześniu przeszła operację usunięcia guza.
Jednak po komplikacjach związanych z operacją Madi przeżyła wstrząs septyczny, gdy w listopadzie 2023 roku jej brzuch wypełnił się pięciolitrowym płynem.
Dopiero dwa lata później, w czerwcu 2023 r., gdy objawy się pogorszyły, powodując ból pleców i „pocenie się”, lekarze na oddziale ratunkowym zauważyli, że jej śledziona jest powiększona
Chociaż Madi podjęła od tego czasu chemioterapię, aby spowolnić rozwój nowotworu, jej rodzice znaleźli także chirurgów w Narodowym Instytucie Zdrowia (NIH) w Maryland w USA, którzy wyrazili chęć operacji. Na zdjęciu Madi dochodzi do siebie po wstrząsie septycznym
Pani Foster powiedziała: „Powiedziano nam, że jest wysoce prawdopodobne, że nie przeżyje. Trafiła na pilną operację i tej nocy trzykrotnie uruchamiano jej serce.
– Miała niewydolność wielonarządową. Wyciągnęła jednak po dwóch tygodniach i wróciła do domu po czterech tygodniach.
Podczas rekonwalescencji nie mogła podjąć chemioterapii. W lutym badanie kontrolne wykazało, że rak rozprzestrzenił się na brzuch i wątrobę.
W przeciwieństwie do wielu innych nowotworów lekarze nie są pewni, co dokładnie powoduje zwiększone ryzyko zachorowania na tę chorobę. Nie są znane żadne czynniki ryzyka.
Dzieje się tak częściowo dlatego, że choroba ta jest tak rzadka, że badania nad nią nie były tak szeroko zakrojone, jak w przypadku innych nowotworów.
Według Cancer Research UK każdego roku średnio u 220 osób diagnozuje się raka nadnerczy, w tym raka kory nadnerczy.
W USA liczba ta wynosi około 800.
Gruczoły pomagają regulować tętno i inne funkcje związane z układem sercowo-naczyniowym.
Pomagają także aktywować reakcję „walcz lub uciekaj” w sytuacjach wysokiego stresu.
Badania potwierdziły, że cierpi na rzadkiego i agresywnego raka kory nadnerczy, który dotyka tylko jedną osobę na milion. Pomimo usunięcia guza i przeżycia wstrząsu septycznego, w lutym 20-latka z szokująca informacją dowiedziała się, że rak się rozprzestrzenił i zostało jej zaledwie 15–18 miesięcy życia
Uważa się, że choroba rozwija się, gdy DNA komórek gruczołu ulega niezdrowym zmianom i zaczyna się replikować – chociaż dokładna przyczyna jest nadal niejasna.
Podobnie jak inne nowotwory, złośliwe komórki nadnerczy mogą odłamać się i zostać przeniesione przez układ krążenia do innej części ciała.
Powoduje to rozprzestrzenianie się raka, co czyni go trudniejszym w leczeniu i znacznie bardziej śmiertelnym.
Studia sugeruje, że tylko 15 proc pacjentów, u których nowotwór się rozprzestrzenił, przeżywa dłużej niż pięć lat.
Chociaż Madi podjęła od tego czasu chemioterapię, aby spowolnić rozwój nowotworu, jej rodzice znaleźli także chirurgów w Narodowym Instytucie Zdrowia (NIH) w Maryland w USA, którzy wyrazili chęć operacji.
19 sierpnia przeszła już pierwszą operację mającą na celu zmniejszenie nacisku na kręgosłup.
Na 27 sierpnia planowana jest kolejna operacja usunięcia połowy wątroby i guzów, po której nastąpi napromienianie kręgosłupa.
A GoFundMe strona utworzona w czerwcu w celu sfinansowania kosztów jej podróży i zakwaterowania również zebrała już ponad 45 000 funtów.
Madi powiedziała: „To znowu dało nam wszystkim nadzieję, choć myśleliśmy, że jej nie ma.
„Moim planem jest wyzdrowieć dzięki leczeniu oferowanemu w NIH i kontynuować studia medyczne, szczególnie onkologiczne, a także pomagać innym ludziom, ponieważ sama przeszłam przez chorobę nowotworową.
„Moją podróż tutaj nazywam wakacjami, bo od tak dawna nie mogę wyjechać z kraju i fakt, że pobyt tutaj też jest bardzo pozytywnym doświadczeniem”.
Pani Foster dodała: „Ma bardzo pozytywne nastawienie. Nigdy nie płakała.
– Nie pozwala, żeby ją to denerwowało.
