Nowe badania sugerują, że chemikalia zawarte w żywności, którą jemy, powietrzu, którym oddychamy i wodzie, którą pijemy, mogą być przyczyną globalnej epidemii raka okrężnicy u młodych ludzi.
W Stanach Zjednoczonych rak jelita grubego gwałtownie rośnie u młodych Amerykanów, a liczba rozpoznań wśród osób w wieku 20 i 30 lat ma wzrosnąć o 90 procent do 2030 roku.
Obwinia się otyłość i złą dietę, ale to nie wyjaśnia, dlaczego pozornie sprawni i zdrowi pacjenci są coraz częściej odrzucani.
Przegląd ponad 160 badań sugeruje, że pestycydy w żywności, toksyny w wodzie pitnej i zanieczyszczenie powietrza napędzają tę tendencję.
Naukowcy stwierdzili, że to „złożone wzajemne oddziaływanie” czynników środowiskowych zmienia bakterie w jelitach, prowadząc do przewlekłego stanu zapalnego, który zabija zdrowe komórki i powoduje wzrost komórek nowotworowych.
Zespół zasugerował również, że epidemia raka jelita grubego o wczesnym początku (EOCRC) rozwijała się przez dziesięciolecia, a zwiększone narażenie na zanieczyszczenia datuje się na rok 1950.
W swoim badaniu napisali: „W związku z tym istnieje pilna potrzeba ulepszonej polityki ochrony środowiska ukierunkowanej na minimalizację narażenia na zanieczyszczenia, ochronę zdrowia publicznego i zmniejszenie obciążenia EOCRC”.
Na podstawie tych ustaleń DailyMail.com sporządził serię map przedstawiających wpływ raka jelita grubego, zanieczyszczeń i skażenia wody w USA.
Powyższy wykres przedstawia wzrost zachorowalności na raka jelita grubego w USA u mężczyzn i kobiet w latach 2000–2021
Naukowcy piszący w czasopiśmie Helijonstwierdził, że zdrowie przewodu pokarmowego zależy od mikrobiomu jelitowego, czyli sieci bakterii regulujących układ trawienny i odpornościowy.
Jednak długotrwałe narażenie na czynniki takie jak żywność, antybiotyki i chemikalia może zmienić ten ekosystem w „stan krytyczny i niestabilny”, w którym liczba niebezpiecznych bakterii przewyższa liczbę zdrowych bakterii.
Aby zbadać rosnącą zapadalność na raka jelita grubego wśród młodszych pokoleń, zespół przyjrzał się narażeniu środowiskowemu osób urodzonych po 1950 roku.
Zespół z Uniwersytetu Sultan Qaboos w Omanie wskazał na drobne cząstki stałe (PM2,5), grupę mikroskopijnych cząstek tak małych, że nos i płuca nie są w stanie ich odfiltrować.
Dzięki temu mogą łatwo przedostać się do krwioobiegu, wywołując stan zapalny.
PM2,5 jest emitowany bezpośrednio do powietrza z paliw kopalnych spalanych w fabrykach oraz w piecach i samochodach benzynowych, a także podczas spalania drewna w kominkach.
Zwiększona zależność od fabryk i pojazdów produkujących gaz spowodowała, że PM2,5 staje się coraz bardziej powszechny w powietrzu.
Naukowcy stwierdzili, że PM2,5 wywołuje stan zapalny w okrężnicy, który, jak wykazano, powoduje wzrost komórek nowotworowych i hamuje zdolność układu odpornościowego do zwalczania ich.
Wskazali na A Badanie 2020 na prawie 60 000 dorosłych w Tajlandii, które wykazało, że cząstki PM2,5 pochodzące z kurzu i sadzy są powiązane z nawet o 15% zwiększonym ryzykiem wczesnego wystąpienia raka jelita grubego.
The najnowsze dane z Narodowego Instytutu ds. Zdrowia Mniejszości i Dysproporcji w Zdrowiu pokazują, że PM2,5 występuje najczęściej w stanach południowo-wschodnich i w Appalachach, takich jak Ohio, Wirginia Zachodnia, Arkansas, Mississippi i Oklahoma,
Według danych National Cancer Institute, w tych stanach występuje jeden z najwyższych wskaźników zachorowań na raka jelita grubego o wczesnym początku.
Najwyższe wskaźniki zachorowań miały Wirginia Zachodnia, Kentucky i Luizjana.
Rak okrężnicy, który coraz częściej występuje u młodych Amerykanów, również ma o 73 procent więcej przypadków związanych z pestycydami niż z paleniem
Zespół wspomniał także o gwałtownym wzroście stosowania syntetycznych pestycydów, które od 1950 r. wzrosło 50-krotnie.
Na przykład w 1952 r. tylko jedno na 10 pól kukurydzy stosowało pestycydy do zabijania szkodników. Jednak do 1982 roku stosowano je na 95 procent pól kukurydzy.
Niektóre badania wskazują, że aż 80 procent Amerykanów ma wykrywalny poziom pestycydów we krwi.
Naukowcy biorący udział w nowym badaniu stwierdzili: „Stosowanie pestycydów stwarza wyzwania dla środowiska, ponieważ znaczna ich część oddala się od zamierzonego celu, gromadząc się w niezamierzonych gatunkach, powietrzu, wodzie i glebie.
„Rodzi to obawy dotyczące zwiększonej częstości występowania CRC wywołanego czynnikami środowiskowymi, co wymaga dalszych badań”.
Badania opublikowane na początku tego roku w czasopiśmie Frontiers in Cancer Control and Society, obejmujące ponad 3100 hrabstw USA, wykazały, że o 73 procent więcej przypadków raka okrężnicy ma związek ze stosowaniem pestycydów, a nie z paleniem tytoniu.
Chociaż badacze ci powoływali się na stan zapalny, dokładny mechanizm tego zjawiska był niejasny.
Zespół z Omanu zasugerował, że pestycydy mogą zwiększać ryzyko raka okrężnicy, ponieważ są substancjami chemicznymi zaburzającymi funkcjonowanie układu hormonalnego, co oznacza, że imitują hormony organizmu i zakłócają produkcję naturalnych hormonów, takich jak estrogen i testosteron, oraz reakcję na nie.
Zespół stwierdził, że te chemikalia mogą powodować mutacje genetyczne powiązane z rakiem jelita grubego.
Powyższa mapa sporządzona przez Radę Obrony Zasobów Naturalnych (NRDC) przedstawia populacje zaopatrzone w wodę pitną o najwyższym poziomie skażenia ołowiem. Odrębne badanie wykazało, że na Florydzie występuje najwyższe stężenie rurociągów ołowianych
Naukowcy wskazali również na wodę skażoną metalami ciężkimi, takimi jak ołów i arsen.
Pomimo ostrzeżeń ekspertów, że nie ma „bezpiecznego” poziomu narażenia na ołów, EPA szacuje, że w całym kraju nadal używa się 9 milionów rur ołowianych.
Kiedy instalacja wodno-kanalizacyjna zaczyna korodować, ołów przedostaje się do sieci wodociągowej poprzez krany i wodę z kranu. Picie wody, branie prysznica, a nawet mycie naczyń może wówczas prowadzić do narażenia.
Po spożyciu ołów może rozprzestrzeniać się po całym organizmie wraz z krwią i osadzać się w tkankach miękkich, takich jak nerki, wątroba czy płuca, uszkadzając te narządy.
Doprowadziło to Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem (IARC) do sklasyfikowania metalu jako „prawdopodobnego” czynnika rakotwórczego, co oznacza, że wysokie narażenie może powodować raka.
Badania w czasopiśmie Nauka o środowisku całkowitym sugeruje, że toksyczne metale, takie jak ołów, gromadzą się w krwiobiegu, przemieszczając się do obszarów takich jak okrężnica i zabijając zdrowe komórki.
Z ustaleń EPA wynika, że w latach 2019–2023 najwięcej naruszeń jakości wody miało miejsce na Alasce, Nowym Meksyku i Luizjanie.
Według National Cancer Institute we wszystkich trzech stanach odnotowano wysoki poziom zachorowalności na raka jelita grubego o wczesnym początku.
U Carly Barrett z Kentucky w wieku 24 lat zdiagnozowano raka okrężnicy po wykryciu krwi w stolcu i bólu brzucha
W wieku 28 lat u Joe Faratzisa zdiagnozowano raka jelita grubego w czwartym stadium. Obecnie, mając 34 lata, obawia się, że nie zostało mu zbyt wiele czasu życia
Nowe badania miały kilka ograniczeń.
Naukowcy przytoczyli kilka badań, które uznali za obserwacyjne, co oznacza, że nie ustalają bezpośredniej przyczyny pomiędzy tymi czynnikami środowiskowymi a rakiem jelita grubego.
Ponadto stwierdzili, że potrzebne są dalsze badania, aby dokładnie określić, które drobnoustroje jelitowe zwiększają ryzyko raka okrężnicy.
Naukowcy napisali: „Odkrycia te podkreślają potrzebę dalszych badań nad konkretnymi czynnikami środowiskowymi i ich wpływem epigenetycznym, aby zapewnić strategie zapobiegania i leczenia EOCRC”.
