Mars’ boxwork formation, investigating its weblike patterns and the late-stage water activity indicated by Gediz Vallis channel. This mission aims to uncover past conditions favorable for microbial life, informed by the surprising discovery of pure sulfur stones and ancient water flows.
Journey to the Boxwork
NASA’s Curiosity rover is gearing up for its next mission: a months-long journey to explore a unique Martian feature known as the boxwork. This formation, made up of intricate, weblike patterns, spans miles across the planet’s surface. Before heading to this new destination, Curiosity will bid farewell to the Gediz Vallis channel, a region shrouded in scientific intrigue. One key mystery for researchers is how this channel formed relatively late in Mars’ transition to a drier climate. Another puzzle lies in the field of white sulfur stones that Curiosity uncovered during the summer.
To study the area, the rover captured a 360-degree panorama showcasing the sulfur stones and other features within the channel before moving to its western edge at the end of September.
Użyj myszki, aby obejrzeć 360-stopniowy widok na kanał Gediz Vallis – obszar Marsa, który badał łazik NASA Curiosity przed wyruszeniem na zachód w poszukiwaniu nowych przygód. Źródło: NASA/JPL-Caltech/MSSS
Ślady starożytnych wód
Nadrzędną misją Curiosity jest poszukiwanie dowodów na to, że starożytny Mars miał warunki niezbędne do podtrzymywania życia mikrobiologicznego, jeśli w ogóle istniało. Miliardy lat temu na Czerwonej Planecie znajdowały się jeziora i rzeki, a kanał Gediz Vallis – położony u podnóża wysokiej na 3 mile (5 km) góry Sharp – mógł dostarczyć kluczowych informacji. Ten kanał może ujawnić, jak wyglądało środowisko, gdy Mars tracił wodę. Chociaż starsze warstwy na górze Sharp utworzyły się w suchym klimacie, obecność kanału sugeruje, że woda czasami przepływała przez ten region w miarę znaczących zmian klimatu.
Naukowcy wciąż łączą procesy, które utworzyły różne elementy kanału, w tym kopiec gruzu zwany „Pinnacle Ridge” widoczny na nowej 360-stopniowej panoramie. Wygląda na to, że rzeki, mokre strumienie gruzu i suche lawiny pozostawiły swoje ślady. Zespół naukowy tworzy obecnie oś czasu wydarzeń na podstawie obserwacji Curiosity.
Odkrywanie tajemnicy siarki
Zespół naukowy próbuje także odpowiedzieć na kilka ważnych pytań dotyczących rozległego pola kamieni siarkowych. Zdjęcia tego obszaru wykonane przez należącą do NASA sondę Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) pokazały coś, co wyglądało jak niczym niezwykły skrawek jasnego terenu. Okazuje się, że kamienie siarkowe były zbyt małe, aby można je było zobaczyć w ramach eksperymentu naukowego obrazowania o wysokiej rozdzielczości (HiRISE) prowadzonego przez MRO, a zespół Curiosity był zaintrygowany ich odnalezieniem, gdy łazik dotarł do plamy. Byli jeszcze bardziej zaskoczeni, gdy Ciekawość przetoczyła się po jednym z kamieni i zmiażdżyła go, odsłaniając w środku żółte kryształy.
Instrumenty naukowe na łaziku potwierdziły, że kamień był czystą siarką – czymś, czego żadna misja wcześniej nie widziała na Marsie. Zespół nie ma gotowego wyjaśnienia, dlaczego powstała tam siarka; na Ziemi jest to powiązane z wulkanami i gorącymi źródłami, a na górze Sharp nie ma dowodów wskazujących na którąkolwiek z tych przyczyn.
„Przyjrzeliśmy się polu siarki pod każdym kątem – z góry i z boku – i szukaliśmy czegokolwiek zmieszanego z siarką, co mogłoby dać nam wskazówki na temat jego powstania. Zebraliśmy mnóstwo danych i teraz mamy zabawną zagadkę do rozwiązania” – powiedział Ashwin Vasavada, naukowiec projektu Curiosity z Jet Propulsion Laboratory NASA w południowej Kalifornii.
Pajęcze sieci na Marsie
Curiosity, który od lądowania w 2012 roku przebył około 20 mil (33 km), płynie obecnie wzdłuż zachodniego krańca kanału Gediz Vallis, zbierając jeszcze kilka panoram w celu udokumentowania regionu przed wykonaniem śladów do konstrukcji pudełkowej.
W oczach MRO pudełko wygląda jak pajęczyna rozciągająca się po powierzchni. Uważa się, że powstał, gdy minerały przenoszone przez ostatnie impulsy wody z Mount Sharp osiadły w pęknięciach powierzchniowej skały, a następnie stwardniały. Gdy fragmenty skał uległy erozji, pozostały tylko minerały, które scementowały się w pęknięciach, pozostawiając przypominającą pajęczynę konstrukcję szkieletową.
Na Ziemi formacje pudełkowe widziano na zboczach klifów i w jaskiniach. Jednak konstrukcje pudełkowe Mount Sharp różnią się od nich zarówno tym, że powstały w wyniku zanikania wody z Marsa, jak i tym, że są tak rozległe, że obejmują obszar od 6 do 12 mil (10 do 20 kilometrów).
„Te grzbiety będą zawierać minerały, które skrystalizowały pod ziemią, gdzie byłoby cieplej i przepływała przez nie słona woda w stanie ciekłym” – powiedziała Kirsten Siebach z Rice University w Houston, naukowiec z Curiosity badający ten region. „Wczesne mikroorganizmy ziemskie mogły przetrwać w podobnym środowisku. To sprawia, że jest to ekscytujące miejsce do zwiedzania.”
Więcej o Ciekawość
Curiosity został zbudowany w Laboratorium Napędów Odrzutowych NASA, zarządzanym przez Caltech w Pasadenie w Kalifornii. JPL kieruje misją w imieniu Dyrekcji Misji Naukowych NASA w Waszyngtonie.
Uniwersytet Arizony w Tucson obsługuje system HiRISE, który został zbudowany przez BAE Systems (dawniej Ball Aerospace & Technologies Corp.) w Boulder w Kolorado. JPL zarządza projektem Mars Reconnaissance Orbiter Project dla Dyrekcji Misji Naukowych NASA w Waszyngtonie.
