Naukowcy z Uniwersytetu Stanforda odkryli, że samce słoni w wodopoju Mushara w Parku Narodowym Etosha w Namibii używają specyficznej wokalizacji zwanej pomrukiem „chodźmy”, aby koordynować ruchy grupy.
Samce słoni w Parku Narodowym Etosha w Namibii wydają pomruki „chodźmy” do koordynowania odlotów grup. Jest to złożone zachowanie wokalne, które wcześniej przypisywano wyłącznie samicom.
Odkrycie to, oparte na 20-letnich badaniach, uwypukla skomplikowaną strukturę społeczną i zdolności wokalne samców słoni, sugerując głębszy poziom komunikacji i uczenia się w obrębie ich grup.
Komunikacja słonia przy wodopoju
Słonie byki zbierają się w wieczornym chłodzie, żeby się napić. Po zaklęciu starszy samiec podnosi głowę i odwraca się od wodopoju. Delikatnie machając uszami, wydaje z siebie głęboki, donośny pomruk.
Pozostali odpowiadają jeden po drugim, a ich głosy nakładają się na siebie, tworząc dźwięczny, infradźwiękowy chór szepczący po sawannie. Ten kwartet fryzjerski dla słoni przekazuje jasny komunikat: czas działać dalej.
Stopniowo słonie zmieniają pozycję, a ich masywne ciała kołyszą się, gdy podążają za dudniącym przywódcą do następnego przystanku podczas nocnych wędrówek.
Po raz pierwszy naukowcy z Uniwersytetu Stanforda i innych instytucji udokumentowali, że samce słoni wydają pomruki „chodźmy”, aby zasygnalizować rozpoczęcie grupowego wypłynięcia z wodopoju Mushara w Parku Narodowym Etosha w Namibii. Wokalizacje są inicjowane przez najbardziej zintegrowanych społecznie i często najbardziej dominujących mężczyzn w zwartych grupach społecznych.
Wyniki szczegółowo opisano w ogólnodostępnym czasopiśmie PeerJsą zaskakujące, ponieważ wcześniej uważano, że takie zachowanie występuje wyłącznie u samic słoni w grupach rodzinnych.
„Byliśmy zaskoczeni, gdy odkryliśmy, że samce słoni, zwykle uważane za mające luźne więzi społeczne, angażują się w tak wyrafinowaną koordynację wokalną, aby wywołać działanie” – powiedziała główna autorka badania Caitlin O’Connell-Rodwell, pracownik naukowy w Centrum Biologii Ochrony Środowiska Uniwersytetu Stanforda . „Te rozmowy pokazują nam, że w ich komunikacji głosowej dzieje się znacznie więcej, niż wcześniej sądzono”.
Posłuchaj nagrania słonia Let’s Go Rumble. Źródło: Caitlin O’Connell-Rodwell
Projekt 20-letni
O’Connell-Rodwell po raz pierwszy nagrał pomruk samca „chodźmy” w 2004 r. podczas nocnych prac terenowych, aby zrozumieć, w jaki sposób wokalizacje słoni rozchodzą się po ziemi. „Byłam bardzo podekscytowana, kiedy udało mi się to nagrać” – wspomina. „Ekscytujące było uświadomienie sobie, że ci mężczyźni, podobnie jak kobiety, posługiwali się złożoną koordynacją wokalną”.
W latach 2005–2017 zespół zbierał dane przy wodopoju Mushara, głównie w porze suchej. Wykorzystali najnowocześniejszy sprzęt rejestrujący, w tym mikrofony w ziemi i noktowizyjne kamery wideo, aby uchwycić niesłyszalne dla ludzkich uszu infradźwiękowe wokalizacje i zachowania samców słoni.
Naukowcy przeanalizowali wokalizacje pod kątem właściwości i wzorców akustycznych oraz wykorzystali analizę sieci społecznościowych, aby zrozumieć relacje i hierarchię między samcami, odnotowując, które słonie zainicjowały dudnienie, jak zareagowały inne oraz sekwencję wydarzeń prowadzącą do skoordynowanych odlotów.
Badania prowadzone przez Uniwersytet Stanforda udokumentowały, że samce słoni wykorzystują infradźwiękowe pomruki „chodźmy”, aby inicjować ruchy grupowe, co kiedyś uważano za charakterystyczne dla samic. Odkrycia opierają się na obserwacjach prowadzonych przez dwie dekady w wodopoju Mushara w Namibii, gdzie technologia uchwyciła te wokalizacje, ujawniając złożoną dynamikę społeczną i przywództwo wśród mężczyzn.
Przekazany rytuał
Pomruki „chodźmy” zaobserwowane u samców słoni są uderzająco podobne do tych, które wcześniej zarejestrowano u samic. W rzeczywistości O’Connell-Rodwell i jej zespół wysuwają hipotezę, że samce słoni prawdopodobnie uczą się tego zachowania w młodym wieku.
„Dorastały w rodzinie, w której wszystkie przywódczynie płci żeńskiej uczestniczyły w tym rytuale” – powiedziała O’Connell-Rodwell. „Uważamy, że w miarę dojrzewania i tworzenia własnych grup dostosowują się i wykorzystują wyuczone zachowania do koordynacji z innymi samcami”.
Zarówno w przypadku samców, jak i samic słoni, po wezwaniu inicjatora następuje dudnienie następnego osobnika, a każdy słoń czeka, aż poprzednie wołanie prawie się zakończy, zanim doda własny głos. Tworzy to harmonijny, naprzemienny wzór przypominający kwartet fryzjerski, powiedział O’Connell-Rodwell.
„To bardzo zsynchronizowane i zrytualizowane. Kiedy jeden gra wysoko, drugi nisko i mają przestrzeń wokalną, w której się koordynują” – wyjaśniła.
To badanie następuje po innym przełomowe badanie które wykorzystały sztuczną inteligencję do ujawnienia, że dzikie słonie mają dla siebie unikalne nazwy, co wskazuje na użycie rzeczowników w ich komunikacji.
„W naszym artykule pokazujemy, że słonie używają czasowników w formie pomruku „chodźmy”. Jeśli używają razem kombinacji rzeczownik-czasownik, jest to składnia. To jest język” – powiedział O’Connell-Rodwell.
Opieka nad słoniem
Oprócz spostrzeżeń językowych badanie pokazuje również, że niektóre dominujące samce słoni odgrywają kluczową rolę w swoich grupach społecznych, pomagając w utrzymaniu spójności i stabilności.
„Te osoby pełnią role mentorów” – powiedział O’Connell-Rodwell. „Opiekują się tymi młodymi biczem, którzy są bardzo potrzebujący i zawsze pragną kontaktu fizycznego. Starsi mężczyźni chętnie biorą je pod swoje skrzydła, będą nimi kierować, dzielić się z nimi zasobami i uczestniczyć w ich emocjonalnych wzlotach i upadkach.
Dodała, że w krajach, które zezwalają na polowania, należy zachować ostrożność, aby unikać polowań na starsze, powiązane społecznie samce słoni, ponieważ ich usunięcie może zakłócić spójność społeczną i struktury mentorskie w populacjach słoni.
Badanie sugeruje również, że silne więzi i interakcje społeczne są niezbędne dla dobrostanu samców słoni trzymanych w niewoli i częściowo trzymanych w niewoli, co podkreśla potrzebę tworzenia środowisk wspierających te struktury społeczne.
„Nasze odkrycia nie tylko podkreślają złożoność i bogactwo życia społecznego samców słoni” – powiedziała O’Connell-Rodwell, „ale także pogłębiają naszą wiedzę na temat tego, w jaki sposób wykorzystują one wokalizacje w rytuałach i koordynacji, a tak naprawdę przybliżają nas do idea języka słoni.”
Odniesienie: 22 lipca 2024 r., PeerJ.
DOI: 10.7717/peerj.17767
