Komunikacja infradźwiękowa wśród samców słoni

Samce słoni w Parku Narodowym Etosha w Namibii wydają pomruki „chodźmy” do koordynowania odlotów grup. Jest to złożone zachowanie wokalne, które wcześniej przypisywano wyłącznie samicom.

Odkrycie to, oparte na 20-letnich badaniach, uwypukla skomplikowaną strukturę społeczną i zdolności wokalne samców słoni, sugerując głębszy poziom komunikacji i uczenia się w obrębie ich grup.

Komunikacja słonia przy wodopoju

Słonie byki zbierają się w wieczornym chłodzie, żeby się napić. Po zaklęciu starszy samiec podnosi głowę i odwraca się od wodopoju. Delikatnie machając uszami, wydaje z siebie głęboki, donośny pomruk.

Pozostali odpowiadają jeden po drugim, a ich głosy nakładają się na siebie, tworząc dźwięczny, infradźwiękowy chór szepczący po sawannie. Ten kwartet fryzjerski dla słoni przekazuje jasny komunikat: czas działać dalej.

Stopniowo słonie zmieniają pozycję, a ich masywne ciała kołyszą się, gdy podążają za dudniącym przywódcą do następnego przystanku podczas nocnych wędrówek.

Po raz pierwszy naukowcy z Uniwersytetu Stanforda i innych instytucji udokumentowali, że samce słoni wydają pomruki „chodźmy”, aby zasygnalizować rozpoczęcie grupowego wypłynięcia z wodopoju Mushara w Parku Narodowym Etosha w Namibii. Wokalizacje są inicjowane przez najbardziej zintegrowanych społecznie i często najbardziej dominujących mężczyzn w zwartych grupach społecznych.

Wyniki szczegółowo opisano w ogólnodostępnym czasopiśmie PeerJsą zaskakujące, ponieważ wcześniej uważano, że takie zachowanie występuje wyłącznie u samic słoni w grupach rodzinnych.

„Byliśmy zaskoczeni, gdy odkryliśmy, że samce słoni, zwykle uważane za mające luźne więzi społeczne, angażują się w tak wyrafinowaną koordynację wokalną, aby wywołać działanie” – powiedziała główna autorka badania Caitlin O’Connell-Rodwell, pracownik naukowy w Centrum Biologii Ochrony Środowiska Uniwersytetu Stanforda . „Te rozmowy pokazują nam, że w ich komunikacji głosowej dzieje się znacznie więcej, niż wcześniej sądzono”.

Posłuchaj nagrania słonia Let’s Go Rumble. Źródło: Caitlin O’Connell-Rodwell

Projekt 20-letni

O’Connell-Rodwell po raz pierwszy nagrał pomruk samca „chodźmy” w 2004 r. podczas nocnych prac terenowych, aby zrozumieć, w jaki sposób wokalizacje słoni rozchodzą się po ziemi. „Byłam bardzo podekscytowana, kiedy udało mi się to nagrać” – wspomina. „Ekscytujące było uświadomienie sobie, że ci mężczyźni, podobnie jak kobiety, posługiwali się złożoną koordynacją wokalną”.

W latach 2005–2017 zespół zbierał dane przy wodopoju Mushara, głównie w porze suchej. Wykorzystali najnowocześniejszy sprzęt rejestrujący, w tym mikrofony w ziemi i noktowizyjne kamery wideo, aby uchwycić niesłyszalne dla ludzkich uszu infradźwiękowe wokalizacje i zachowania samców słoni.

Naukowcy przeanalizowali wokalizacje pod kątem właściwości i wzorców akustycznych oraz wykorzystali analizę sieci społecznościowych, aby zrozumieć relacje i hierarchię między samcami, odnotowując, które słonie zainicjowały dudnienie, jak zareagowały inne oraz sekwencję wydarzeń prowadzącą do skoordynowanych odlotów.

Przekazany rytuał

Pomruki „chodźmy” zaobserwowane u samców słoni są uderzająco podobne do tych, które wcześniej zarejestrowano u samic. W rzeczywistości O’Connell-Rodwell i jej zespół wysuwają hipotezę, że samce słoni prawdopodobnie uczą się tego zachowania w młodym wieku.

„Dorastały w rodzinie, w której wszystkie przywódczynie płci żeńskiej uczestniczyły w tym rytuale” – powiedziała O’Connell-Rodwell. „Uważamy, że w miarę dojrzewania i tworzenia własnych grup dostosowują się i wykorzystują wyuczone zachowania do koordynacji z innymi samcami”.

Zarówno w przypadku samców, jak i samic słoni, po wezwaniu inicjatora następuje dudnienie następnego osobnika, a każdy słoń czeka, aż poprzednie wołanie prawie się zakończy, zanim doda własny głos. Tworzy to harmonijny, naprzemienny wzór przypominający kwartet fryzjerski, powiedział O’Connell-Rodwell.

„To bardzo zsynchronizowane i zrytualizowane. Kiedy jeden gra wysoko, drugi nisko i mają przestrzeń wokalną, w której się koordynują” – wyjaśniła.

To badanie następuje po innym przełomowe badanie które wykorzystały sztuczną inteligencję do ujawnienia, że ​​dzikie słonie mają dla siebie unikalne nazwy, co wskazuje na użycie rzeczowników w ich komunikacji.

„W naszym artykule pokazujemy, że słonie używają czasowników w formie pomruku „chodźmy”. Jeśli używają razem kombinacji rzeczownik-czasownik, jest to składnia. To jest język” – powiedział O’Connell-Rodwell.

Opieka nad słoniem

Oprócz spostrzeżeń językowych badanie pokazuje również, że niektóre dominujące samce słoni odgrywają kluczową rolę w swoich grupach społecznych, pomagając w utrzymaniu spójności i stabilności.

„Te osoby pełnią role mentorów” – powiedział O’Connell-Rodwell. „Opiekują się tymi młodymi biczem, którzy są bardzo potrzebujący i zawsze pragną kontaktu fizycznego. Starsi mężczyźni chętnie biorą je pod swoje skrzydła, będą nimi kierować, dzielić się z nimi zasobami i uczestniczyć w ich emocjonalnych wzlotach i upadkach.

Dodała, że ​​w krajach, które zezwalają na polowania, należy zachować ostrożność, aby unikać polowań na starsze, powiązane społecznie samce słoni, ponieważ ich usunięcie może zakłócić spójność społeczną i struktury mentorskie w populacjach słoni.

Badanie sugeruje również, że silne więzi i interakcje społeczne są niezbędne dla dobrostanu samców słoni trzymanych w niewoli i częściowo trzymanych w niewoli, co podkreśla potrzebę tworzenia środowisk wspierających te struktury społeczne.

„Nasze odkrycia nie tylko podkreślają złożoność i bogactwo życia społecznego samców słoni” – powiedziała O’Connell-Rodwell, „ale także pogłębiają naszą wiedzę na temat tego, w jaki sposób wykorzystują one wokalizacje w rytuałach i koordynacji, a tak naprawdę przybliżają nas do idea języka słoni.”

Odniesienie: 22 lipca 2024 r., PeerJ.
DOI: 10.7717/peerj.17767