W piątek zakończyły się dwa tygodnie publicznych zeznań w ramach śledztwa prowadzonego przez amerykańską straż przybrzeżną, mającego na celu ustalenie, co było przyczyną implozji łodzi podwodnej Titan podczas zeszłorocznego nurkowania na głębokich oceanach, w wyniku której zginęło wszystkich pięciu osób na pokładzie.
Wyniki zostaną przedstawione w raporcie, który może zawierać przyczynę zdarzenia, która według panelu spowodowała incydent; czy doszło do niewłaściwego postępowania, zaniedbania lub naruszenia prawa; oraz zalecenia dotyczące bezpieczeństwa, które mogłyby zapobiec przyszłym katastrofom z udziałem łodzi podwodnych.
W przesłuchaniu, które odbyło się w Południowej Karolinie, uczestniczyli byli pracownicy i dyrektorzy OceanGate, operatora statku Titan z siedzibą w stanie Waszyngton, niektórzy z nich wypowiadali się publicznie po raz pierwszy, a także eksperci branżowi, którzy starali się poskładać kulturę firmy i jej biznesplan i przygotowania do śmiertelnego nurkowania.
W czerwcu 2023 r. Titan był już prawie dwie godziny po zejściu w dół, aby obejrzeć wrak Titanica na północnym Atlantyku u wybrzeży Kanady, kiedy statek stracił kontakt ze statkiem pomocniczym, rozpoczynając gorączkowe poszukiwania. Fascynacja opinii publicznej pogłębiła się jeszcze bardziej po doniesieniach o wykryciu „odgłosów walenia” w miejscu poszukiwań oraz obawach, jak długo pasażerowie będą w stanie wytrzymać w ciasnej tubie, w której kończy się tlen.
Na pokładzie byli dyrektor generalny OceanGate Stockton Rush (61 l.), który pilotował Tytana; badacz głębin Paul-Henri Nargeolet (77 l.), który miał doświadczenie w odwiedzaniu wraku Titanica; Brytyjski potentat Hamish Harding, 58 lat; oraz pakistański biznesmen Shahzada Dawood (48 l.) i jego syn Suleman (19 l.).
W wyniku katastrofy OceanGate niemal natychmiast znalazła się pod ścisłą obserwacją, po części dlatego, że wyprawa obejmowała pasażerów cywilnych płacących po 250 000 dolarów od osoby, ale także ze względu na śmiertelne wypadki z udziałem łodzi podwodnych, z których nieliczne są w stanie nurkować na głębokość Titanic – są prawie niespotykane. Oto najważniejsze ustalenia, które wyłoniły się z przesłuchania Straży Przybrzeżnej:
Obrazy gruzu pomogły potwierdzić implozję
Na początku przesłuchania Straż Przybrzeżna opublikowała zdjęcia i wideo przedstawiające stożek ogonowy Tytana spoczywający na dnie Atlantyku w pobliżu dziobu Titanica.
Chociaż urzędnicy we wstępnym dochodzeniu doszli do wniosku, że Tytan prawdopodobnie uległ „katastrofalnej implozji”, ponieważ statek nie był w stanie wytrzymać ciśnienia wody głębinowej, odkrycie szczątków utwierdziło ich w przekonaniu, że nikt nie przeżył – twierdzą.
Straż Przybrzeżna ujawniła także jedną z ostatnich wiadomości, jakie Tytan wysłał do swojego statku wsparcia przed utratą kontaktu: „U nas wszystko w porządku”.
David Lochridge, były dyrektor ds. operacji morskich w OceanGate, zeznał, że Rushowi bardziej zależało na zyskach i środkach obniżających koszty niż na budowie opłacalnej łodzi podwodnej.
„Całym założeniem firmy było zarabianie pieniędzy” – powiedział Lochridge, który dołączył do OceanGate na początku 2016 r. i został zwolniony ze stanowiska po około dwóch latach. „Nauki było bardzo niewiele.”
Lochridge wdał się w spór prawny z OceanGate, twierdząc, że został zwolniony, ponieważ skarżył się na kontrolę jakości.
Inny były dyrektor ds. inżynierii, Tony Nissen, powiedział, że wyraził zaniepokojenie Rusha po tym, jak oryginalny kadłub Tytana – wykonany z eksperymentalnego włókna węglowego, co do którego nie udowodniono, że wielokrotnie wytrzymuje ciśnienie głębinowe – uległ zniszczeniu po uderzeniu pioruna podczas misję testową w 2018 r. Nissen powiedział, że został zwolniony po tym, jak odmówił podpisania się na kolejną misję testową w następnym roku, a nawet powiedział Rushowi: „Nie wdaję się w to”, odnosząc się do Tytana.
Tymczasem była dyrektor administracyjna OceanGate, Amber Bay, która dołączyła do firmy na początku 2019 r., zeznała, że zdarzały się przypadki, gdy firma nie była w stanie sprostać wymaganiom płacowym, więc Rush musiał sięgnąć do własnych pieniędzy.
„Zwiększył swoją inwestycję, składając depozyt, i udało nam się pokryć koszty wynagrodzeń” – powiedziała, dodając, że sytuacja finansowa była tak napięta, że pracowników również poproszono o odroczenie wypłat.
OSHA oskarżona o niezastosowanie się do kwestii bezpieczeństwa w odpowiednim czasie
W styczniu 2018 r., po zwolnieniu z pracy w OceanGate, Lochridge oświadczył, że złożył raport z kontroli jakości budowy statku Titan w Agencji Bezpieczeństwa i Higieny Pracy, federalnej agencji nadzorującej bezpieczeństwo w miejscu pracy.
Po rozwiązaniu umowy o pracę przez Lochridge firma OceanGate złożyła pozew zarzucając naruszenie umowy, twierdząc, że naruszył warunki umowy o pracę, omawiając poufne informacje z innymi pracownikami i przedstawicielami OSHA.
Zamiast jednak napierać przez OSHA w swoich twierdzeniach, stwierdził, że przedstawiciele tylko zwlekali z podjęciem działań, pozwalając firmie OceanGate na pozostawienie bez kontroli projektu i budowy Tytana.
„Uważam, że gdyby OSHA podjęła próbę zbadania powagi problemów, które wielokrotnie zgłaszałam, można byłoby zapobiec tej tragedii” – stwierdziła Lochridge.
W odpowiedzi dla NBC News rzecznik OSHA powiedział, że agencja przekazała jego zarzuty dotyczące bezpieczeństwa Straży Przybrzeżnej, która jest właściwa do rozpatrywania takich roszczeń. Agencja stwierdziła, że może rozpatrzyć jedynie jego roszczenia dotyczące odwetu w postaci zatrudnienia oraz że „dochodzenie przebiegało zgodnie z normalnym procesem i harmonogramem stosowanym w przypadku odwetu”.
Gdy pod koniec 2018 roku Lochridge i OceanGate zgodziły się na rozstrzygnięcie sporu, OSHA zakończyła dochodzenie „zgodnie z warunkami porozumienia stron” – powiedział rzecznik.
Titan nigdy nie był kontrolowany przez organizację branżową
Roy Thomas, inżynier z American Bureau of Shipping, zeznał, że OceanGate nigdy nie kontaktowała się z organizacją, która doradza i weryfikuje, czy statek morski spełnia standardy branżowe.
Thomas powiedział, że główny materiał kadłuba, czyli włókno węglowe, które od dawna jest stosowane w przemyśle lotniczym, zostało wybrane jako główny materiał kadłuba, „podatny na uszkodzenia zmęczeniowe” przy ciśnieniu głębinowym. Kadłuby podwodne zazwyczaj wykorzystują tytan; włókno węglowe jest również droższe.
Thomas dodał, że organizacja nigdy nie sklasyfikowałaby Tytana na podstawie użytych materiałów. Straż przybrzeżna zauważyła również na początku przesłuchania, że Titan nigdy nie przeszedł niezależnego przeglądu, co jest standardową praktyką w branży.
Tytan uległ awarii na kilka dni przed skazanym na porażkę ostatnim nurkowaniem
W ciągu dwóch lat poprzedzających implozję w czerwcu 2023 r. na Titanie wystąpiło ponad 100 problemów ze sprzętem, w tym utrata przedniej kopuły podczas nurkowania testowego w 2021 r. i awaria mechaniczna w tym samym roku podczas wyprawy na Titanica. Trzeba było przerwać tę podróż.
Jak zeznał naukowiec zajmujący się morzem Steven Ross, Tytan również uległ awarii na kilka dni przed implozją. Rush pilotował wycieczkę z Rossem i innymi osobami na pokładzie. W pewnym momencie problemy z pływalnością Tytana spowodowały przesunięcie się platformy i pasażerowie „przewracali się” – powiedział Ross. Nikomu nic się nie stało, ale w wyniku tak niepokojącego zdarzenia wydostawanie się z wody zajęło godzinę – dodał.
„Jeden pasażer wisiał do góry nogami” – powiedział Ross. „Pozostali zdołali wcisnąć się w dziobową czapkę”.
Dokładna przyczyna implozji może być „nieokreślona”
Zeznania biegłego Barta Kempera z Kemper Engineering Services pozwoliły ustalić wstępne ustalenia dotyczące przyczyn katastrofy.
Wśród możliwości, powiedział, jest pęknięcie kadłuba z włókna węglowego, awaria produkcyjna związana z kadłubem lub problem z akrylowym oknem.
Ostatecznie „podstawowa przyczyna implozji jest obecnie nieokreślona” – powiedział Kemper.
Wcześniej podczas przesłuchania współzałożyciel OceanGate, Guillermo Söhnlein, który opuścił firmę dziesięć lat przed katastrofą Tytana, ale nadal wspierał wysiłki Rusha, powiedział, że przyczyna implozji może nigdy nie zostać znana. „Nie wiem, kto podjął jaką decyzję. kiedy i na podstawie jakich informacji” – powiedział panelowi przesłuchującemu. „I szczerze mówiąc, nie wiem, czy ktokolwiek z nas kiedykolwiek się o tym dowie, pomimo wszystkich wysiłków dochodzeniowych twojego zespołu”.
Dyrektor generalny OceanGate zachował się nonszalancko: „Nikt nie umiera”
Świadkowie, którzy znali Rusha, namalowali obraz biznesmena, który dążył do innowacji w tworzeniu nowego typu łodzi podwodnej, ale jednocześnie nie zwalniał.
Matthew McCoy, były technik operacyjny OceanGate, zeznał na temat „napiętego” spotkania z Rushem w 2017 r. na temat tego, co według dyrektora generalnego zrobiłby, gdyby znalazł się pod kontrolą regulacyjną w porcie w USA.
„Jeśli Straż Przybrzeżna stanie się problemem, kupi sobie kongresmena i sprawi, że problem zniknie” – powiedział McCoy, dodając, że wkrótce potem złożył rezygnację.
William Kohnen, dyrektor generalny i założyciel firmy Hydrospace Group, producenta łodzi podwodnych, powiedział, że rozmawiał z Rushem w 2018 roku na temat kierunku rozwoju OceanGate, gdy koledzy z branży zauważyli jego działania.
Rush „udzielił zwykłej odpowiedzi, że «to trwa zbyt długo»” – Kohnen zeznał, że branża sklasyfikowała łódź podwodną OceanGate. „To jest zbyt drogie, a oni nie wiedzą o tej technologii. Nie mam czasu na wyjaśnianie mojej technologii.’”
W tym samym roku Lochridge rozmawiał z Rushem o jego obawach dotyczących bezpieczeństwa, zanim został zwolniony. W transkrypcji rozmowy upublicznionej przez Straż Przybrzeżną w ramach przesłuchania Rush zaprzeczył, jakoby miał zamiar narażać kogokolwiek na ryzyko w związku z Tytanem.
„Wszystko, co zrobiłem w tym projekcie, to ludzie, którzy mówili mi, że to nie zadziała – nie da się tego zrobić” – powiedział Rush.
„Mogę podać 50 powodów, dla których musimy to odwołać i poniesiemy porażkę jako firma” – dodał. „Ja nie umieram. Pod moim okiem nikt nie umiera. I kropka.
