Naiwny i zdezorientowany Daniel Dubois zwrócił się do ojca o wsparcie, gdy został poproszony o podzielenie się swoimi marzeniami i aspiracjami.
Nastolatek udzielał pierwszego wywiadu dla Queensberry Promotions po dołączeniu do stajni Franka Warrena.
Nieśmiała postawa Dubois kłóciła się z jego imponującą, muskularną sylwetką, mierzącą 6 stóp i 4 cale.
Był introwertykiem wykształconym w domu, który od piątego roku życia potrafił wykonywać pięć godzin pompek dziennie, a na przyjaźnie i spotkania towarzyskie było mało czasu.
Kiedy więc Dubois w wieku 19 lat znalazł się w centrum uwagi profesjonalnego boksu, było to w dużej mierze spotkanie chłopca ze światem.
Jednak siedem lat później Dubois zmienił się z zawstydzonego, czasem pozbawionego głosu bohatera, w wojownika domagającego się szacunku.
„Nie zastraszasz mnie. Za kogo się uważasz?” szczeknął na Anthony’ego Joshuę podczas starcie za drzwiami.
W sobotę przed powojennym rekordem brytyjskiego boksu, liczącym 96 000 widzów, Dubois kontynuuje swoją przygodę z boksem, broniąc tytułu mistrza świata przeciwko rodakowi Joshui na stadionie Wembley.
„Zawsze myślałem, że będzie przyszłym mistrzem, ale naprawdę widziałem, jak zmienia się w stosunku do tego kurczącego się fioletu, który jako pierwszy wszedł do mojego biura” – zastanawia się Warren.
BBC Sport rozmawia z członkami stowarzyszenia bokserskiego, przedstawiając relacje z pierwszej ręki o drodze Dubois od nieśmiałego kandydata do szczytu wagi ciężkiej.
