Przez ostatnie dwa miesiące wstawałem w nocy trzy do czterech razy, aby opróżnić jelita. Kolonoskopia wykluczona rak – I niedawno leczyłem się na raka prostaty – i powiedziano mi, że to może być zapalenie uchyłka Powinnam po prostu jeść więcej błonnika. Czy masz jakieś sugestie? Mam 75 lat.
Doktor Ellie Cannon odpowiada: Problemy z jelitami mogą być częstą konsekwencją leczenia raka prostaty, ponieważ radioterapia może uszkodzić dolną część jelit – okrężnicę i odbytnicę.
Nazywa się to proktopatią popromienną i uważa się, że dotyka aż jedną na pięć osób poddawanych leczeniu. Jeśli po raz pierwszy zdarzy się to później niż trzy miesiące po radioterapii, nazywa się to przewlekłą proktopatią, a nie ostrą, która pojawia się natychmiast.
Typowymi cechami tego schorzenia są nietrzymanie moczu i krwawienie z odbytu, a także uczucie konieczności wysiłku, biegunka i parcie na mocz – kiedy musisz pobiec do toalety, aby wypróżnić się.
Może również powodować oddawanie śluzu, a częstotliwość chodzenia do toalety również może się zmienić, więc objawem może być rozpoczęcie otwierania jelit w nocy.
Zwiększenie zawartości błonnika rozpuszczalnego w diecie może pomóc osobom cierpiącym na problemy z jelitami
Opróżnianie jelit jest kontrolowane przez dno miednicy – pas mięśni między nogami, który podtrzymuje narządy miednicy. Ćwiczenia wzmacniające te mięśnie mogą pomóc w kontrolowaniu pilności i częstotliwości wypróżnień w przypadku protopatii. Lekarz rodzinny może poprosić o skierowanie do fizjoterapeuty zajmującego się miednicą, który będzie w stanie doradzić w tej sprawie.
Inną konsekwencją radioterapii może być parcie na mocz, co oznacza, że chcesz się wysilić, nawet jeśli nie musisz opróżniać jelit. Może to skutkować koniecznością pójścia do toalety w nocy, gdy wystąpią skurcze mięśni jelit.
Zwiększenie zawartości błonnika rozpuszczalnego w diecie lub przyjmowanie suplementu błonnika przepisanego przez lekarza rodzinnego może pomóc w zmniejszeniu tego problemu.
Radziłabym zwrócić się o wsparcie do Stowarzyszenia Chorób Promieniowania Pelvic (prda.org.uk).
Mam cukrzycę typu 2 i przepisano mi gliklazyd pomóc obniżyć poziom cukru we krwi. Słyszałem jednak, że lek może powodować uszkodzenie wątroby i żółtaczkę. Czy powinienem się martwić?
Doktor Ellie odpowiada: Wszystkie leki mają skutki uboczne, ale przepisujemy je na podstawie tego, że korzyści przewyższają ryzyko.
Gliklazyd to bardzo skuteczny lek przeciwcukrzycowy, który pobudza trzustkę do wytwarzania większej ilości hormonu insuliny, co z kolei obniża poziom cukru we krwi.
Wysoki poziom cukru we krwi z biegiem czasu może powodować uszkodzenie nerek, oczu i nerwów. Amputacje spowodowane nie gojącymi się ranami i ślepota to tylko niektóre z poważniejszych problemów, z jakimi często borykają się pacjenci z cukrzycą. Znacząco zwiększa także ryzyko zawału serca i udaru mózgu.
Wiemy, że gliklazyd może powodować problemy z wątrobą – spowodowane stanem zapalnym narządu – u około jednej na 1000 osób go stosujących.
Na szczęście sytuacja ta odwraca się po odstawieniu leku.
Żółtaczka – zażółcenie skóry – jest oznaką problemów z wątrobą. Jeśli tak się stanie, należy zgłosić się do lekarza rodzinnego i wykonać badania krwi, niezależnie od przyjmowanych leków.
Zapalenie wątroby jest również rzadkim działaniem niepożądanym metforminy, innego leku przeciwcukrzycowego. Jednak u wielu pacjentów chorych na cukrzycę typu 2, która jest związana z otyłością, lek poprawia czynność wątroby, ponieważ zmniejsza ilość tłuszczu w wątrobie.
Czy szczepionka przeciwko półpaścowi może wywołać ospę wietrzną, jeśli nigdy nie chorowałaś na wirusa w dzieciństwie – ponieważ nie jestem pewna, czy ja mam tę chorobę? Zbliżam się do wieku, w którym będę kwalifikować się do szczepienia.
Doktor Ellie odpowiada: Półpasiec może wystąpić tylko wtedy, gdy chorowałeś na ospę wietrzną.
Niewielka ilość wirusa wywołującego ospę wietrzną – rodzaj wirusa opryszczki zwanego ospą wietrzną – pozostaje uśpiona w nerwach przez resztę życia.
Jednak w pewnym momencie, gdy układ odpornościowy jest słaby lub dana osoba jest po prostu ogólnie wyczerpana, wirus może reaktywować się wzdłuż nerwu, powodując pęcherzową wysypkę w jednym skupionym obszarze. To jest półpasiec.
Starsi ludzie w Wielkiej Brytanii są obecnie szczepieni przeciwko półpasiecowi, ponieważ może on powodować długotrwały i bardzo silny, wyniszczający ból.
Stosuje się standardową szczepionkę o nazwie Shingrix, ponieważ zapewnia ona wyższy poziom ochrony niż poprzednia szczepionka Zostavax.
Shingrix zawiera niewielką część białkową wirusa ospy wietrznej lub półpaśca, która pomaga wzmocnić układ odpornościowy, dzięki czemu, jeśli prawdziwy wirus dostanie się do organizmu, zwalczy go.
Szczepionka – podawana w postaci zastrzyku – nie zawiera samego wirusa, zatem nie może wywołać u nikogo półpaśca ani ospy wietrznej, niezależnie od tego, czy osoba chorowała wcześniej na ospę wietrzną, czy nie.
Większość dzieci dorastających w Wielkiej Brytanii zachoruje na ospę wietrzną, ale na całym świecie nie jest tak samo, ponieważ w wielu społecznościach nie jest to powszechna choroba wieku dziecięcego.
Mogę mówić, gdy AI słucha – ale czy na to pozwolisz?
Od dawna byłem sceptyczny wobec twierdzeń, że sztuczna inteligencja (AI) może zrewolucjonizować NHS – dopóki nie zacząłem z niej korzystać.
Jednym z najbardziej czasochłonnych zadań lekarzy pierwszego kontaktu jest spisywanie notatek pacjenta – trwałego zapisu tego, co wydarzyło się podczas wizyty.
Ale kolega niedawno polecił mi wypróbowanie programu AI o nazwie Heidi Health. To aplikacja, która podsłuchuje rozmowy pacjentów z lekarzami, a następnie automatycznie sporządza notatki.
Szybko staje się narzędziem niezbędnym dla lekarzy pierwszego kontaktu i muszę przyznać, że jestem jego wielkim fanem. Oznacza to, że mogę spędzić więcej czasu na słuchaniu i rozmowie z pacjentami, zamiast skupiać się na pisaniu notatek.
Zawsze najpierw pytam pacjentów, zanim skorzystam z AI, a informacje nie trafiają nigdzie poza poufną dokumentacją medyczną NHS.
Ciekawi mnie, co myślisz. Czy ty
cieszysz się, że Twój lekarz pierwszego kontaktu korzysta ze sztucznej inteligencji, aby podsłuchać Twoją wizytę i spisać rozmowę?
Napisz proszę na poniższy e-mail i daj mi znać.
Dwa domy są tam, gdzie serce
Zainteresowało mnie badanie, z którego wynika, że starsze pary mieszkające osobno są bardziej szczęśliwe niż te, które mieszkają razem.
Badanie przeprowadzone przez Uniwersytet Central Lancashire i UCL wykazało, że doświadczają oni takich samych korzyści w zakresie zdrowia psychicznego jak pary małżeńskie lub żyjące w konkubinacie, ale odczuwają znacznie mniej cierpienia w przypadku rozpadu związku.
Ta praktyka ma nawet nazwę – wspólne mieszkanie osobno.
Badanie zrobiło na nas ogromne wrażenie, ponieważ bliski przyjaciel mojej rodziny żyje w związku podobnym do opisanego w badaniu. On i jego partner mieszkają przy tej samej ulicy, ale w oddzielnych domach. Oboje mają po 80 lat, są razem od 45 lat i wyglądają, jakby nigdy nie byli szczęśliwsi.
Czy szczęśliwie mieszkasz osobno ze swoją drugą połówką? Chciałbym usłyszeć twoją historię. Napisz proszę i daj znać jak to działa u Ciebie.
Doktor Cannon nie może prowadzić osobistej korespondencji, a jej odpowiedzi należy rozumieć w kontekście ogólnym.
