Większość z nas spędzać dużo czasu w przeglądarce internetowej. Jeśli jesteś użytkownikiem przeglądarki Chrome, Firefox lub Edge, wiesz, że te przeglądarki są wyposażone w ogromną liczbę rozszerzeń innych firm, które rozszerzają funkcje już wbudowane w oprogramowanie.
Ale co, jeśli potrzebujesz jakiejś szczególnej dodatkowej funkcjonalności, jakiegoś narzędzia lub funkcji, której nie obejmują istniejące dodatki? Być może nadszedł czas, aby rozważyć napisanie własnego rozszerzenia przeglądarki. Może to brzmieć zniechęcająco, ale nie jest to takie trudne, jeśli się tego nauczysz. Po utworzeniu niestandardowego rozszerzenia możesz zachować je do własnego użytku prywatnego lub udostępnić je publicznie, aby każdy mógł z niego korzystać.
Wymagana jest pewna wiedza na temat kodowania, więc musisz nauczyć się podstaw pisania stron internetowych i skryptów, jeśli jeszcze ich nie znasz. Jeśli jesteś początkujący, możesz zacząć od małych rzeczy i stopniowo piąć się w górę. W Internecie dostępnych jest także wiele przydatnych zasobów, jeśli ich potrzebujesz, począwszy od bibliotek kodów po kursy online.
Zaczynaj
Istnieją pewne komponenty, które składają się na rozszerzenie przeglądarki. Pierwszy to manifest, który przyjmuje nazwę pliku manifest.json i zawiera różne fragmenty metadanych identyfikujących rozszerzenie i jego działanie. Umieszczasz nazwę rozszerzenia w manifeście, opisujesz, co robi i określasz domyślną akcję, którą wykonuje rozszerzenie.
Sprawdź format pliku manifestu dokumentacja udostępniona przez Google dla Chrome. Możesz tam zobaczyć kilka przykładów, w tym minimalny manifest zawierający tylko podstawy. Manifest wskazuje wszystkie inne wymagane pliki rozszerzenia, które powinny być przechowywane w tym samym folderze, w którym je tworzysz.
Niektóre z plików, na które wskazuje manifest, to pliki ikon, które wizualnie reprezentują Twoje rozszerzenie w przeglądarce. Użytkownicy będą szukać Twojej ikony, aby sprawdzić, czy rozszerzenie działa, i klikną ją, aby uzyskać dostęp do ustawień rozszerzenia lub je wyłączyć. Powinieneś utworzyć ikonę o wymiarach co najmniej 128 x 128 pikseli i ikony w innych rozmiarach (zgodnie z listą tutaj) są zalecane, więc rozszerzenie wygląda tak samo wszędzie, gdzie pojawia się w przeglądarce, od ekranu ustawień po pasek kart. Jeśli nie podasz ikony, zamiast niej zostanie użyta ogólna ikona przedstawiająca pierwszą literę nazwy rozszerzenia.
Następnie masz skrypty, które wykonują rzeczywistą pracę rozszerzenia i mogą mieć różne formy: HTML (Hypertext Markup Language) do podstawowego projektowania stron internetowych, CSS (Kaskadowe arkusze stylów) do bardziej zaawansowanej stylizacji i manipulacji obiektami na stronie web i JavaScript do wykonania większości zadań programistycznych (zakładając, że Twoje rozszerzenie robi coś więcej niż tylko ładowanie strony na ekranie).
