Strona główna nauka/tech Jak senność w ciągu dnia może sygnalizować wczesny spadek funkcji poznawczych

Jak senność w ciągu dnia może sygnalizować wczesny spadek funkcji poznawczych

8
0


Śpiący starszy mężczyzna zmęczony ziewaniem
Nadmierna senność w ciągu dnia i brak entuzjazmu u osób starszych mogą sygnalizować zwiększone ryzyko rozwoju zespołu ryzyka motorycznego i poznawczego, poprzedzającego demencję.

Osoby starsze doświadczające senności i zmniejszonego entuzjazmu do aktywności mogą być narażone na zwiększone ryzyko wystąpienia zespołu związanego z demencją.

Badanie to wykazało silny związek między problemami ze snem a rozwojem zespołu ryzyka motorycznego i poznawczego, który może prowadzić do przyszłych problemów poznawczych. Badania przesiewowe pod kątem problemów ze snem mogą stanowić drogę do opieki profilaktycznej.

Ryzyko senności w ciągu dnia i demencji

Starsi dorośli, którzy odczuwają senność w ciągu dnia lub czują się mniej zmotywowani z powodu problemów ze snem, mogą być narażeni na większe prawdopodobieństwo wystąpienia zespołu związanego z demencją. To odkrycie pochodzi z badania opublikowanego dzisiaj, 6 listopada 2024 r., w Neurologia, czasopismo medyczne Amerykańskiej Akademii Neurologii.

Zespół ten, zwany zespołem ryzyka motorycznego i poznawczego (MCR), charakteryzuje się mniejszą szybkością chodzenia i zgłaszanymi problemami z pamięcią, chociaż nie wiąże się jeszcze z niepełnosprawnością ruchową ani demencją. MCR często pojawia się zanim pojawią się objawy demencji.

W badaniu zaobserwowano, że osoby z nadmierną sennością w ciągu dnia i niskim entuzjazmem były bardziej narażone na rozwój MCR w porównaniu z osobami bez tych problemów związanych ze snem. Chociaż badanie nie wykazało związku przyczynowo-skutkowego, podkreśla związek między problemami ze snem a zwiększonym ryzykiem rozwoju MCR.

Znaczenie badań przesiewowych w kierunku problemów ze snem

„Nasze odkrycia podkreślają potrzebę badań przesiewowych pod kątem problemów ze snem” – stwierdziła autorka badania Victoire Leroy, lekarz medycyny z Albert Einstein College of Medicine w Bronksie w Nowym Jorku. „Istnieje potencjał, że ludzie mogliby uzyskać pomoc w rozwiązaniu problemów ze snem i zapobiec pogorszeniu funkcji poznawczych w późniejszym życiu”.

W badaniu wzięło udział 445 osób, których średnia wieku wynosiła 76 lat i które nie cierpiały na demencję. Na początku badania uczestnicy wypełnili kwestionariusze dotyczące snu. Zapytano ich o problemy z pamięcią, a ich prędkość chodzenia sprawdzano na bieżni na początku badania, a następnie raz w roku przez średnio trzy lata.

Podczas oceny snu zadano pytania takie jak: jak często ludzie mają problemy ze snem, ponieważ budzą się w środku nocy, nie mogą zasnąć w ciągu 30 minut lub czują się zbyt gorąco lub zimno, a także czy przyjmują leki pomagające im zasnąć. Pytanie oceniające nadmierną senność w ciągu dnia dotyczy tego, jak często ludzie mieli problemy z utrzymaniem snu podczas prowadzenia pojazdu, spożywania posiłków lub angażowania się w aktywność społeczną. Pytanie dotyczące entuzjazmu dotyczy tego, jak duży problem mieli ludzie z utrzymaniem wystarczającego entuzjazmu, aby coś osiągnąć.

Wyniki: Jakość snu i częstość występowania zespołów

W sumie 177 osób spełniało definicję źle śpiącego, a 268 spełniało definicję dobrego snu.

Na początku badania 42 osoby miały zespół ryzyka motorycznego i poznawczego. W trakcie badania zespół ten rozwinął się u kolejnych 36 osób.

Spośród osób cierpiących na nadmierną senność w ciągu dnia i brak entuzjazmu zespół ten rozwinął się u 35,5% w porównaniu z 6,7% osób bez tych problemów. Po uwzględnieniu innych czynników, które mogą mieć wpływ na ryzyko wystąpienia zespołu, takich jak wiek, depresja i inne schorzenia, badacze odkryli, że u osób cierpiących na nadmierną senność w ciągu dnia i brak entuzjazmu ryzyko wystąpienia tego zespołu było ponad trzy razy większe niż u osób którzy nie mieli problemów ze snem.

„Należy przeprowadzić więcej badań, aby przyjrzeć się powiązaniu między problemami ze snem a pogorszeniem funkcji poznawczych oraz rolą, jaką odgrywa zespół ryzyka motorycznego” – stwierdził Leroy. „Potrzebujemy również badań, aby wyjaśnić mechanizmy łączące te zaburzenia snu z zespołem ryzyka motorycznego i pogorszeniem funkcji poznawczych”.

Ograniczeniem badania jest to, że uczestnicy zgłaszali własne informacje dotyczące snu, więc mogli nie pamiętać wszystkiego dokładnie.

Referencja: 6 listopada 2024 r., Neurologia.

Badanie zostało wsparte przez Narodowy Instytut ds. Starzenia się.



Link źródłowy