Jak prawo amerykańskie wpływa na podróże dzieci-migrantów do granicy

Jak wynika z nowego badania Yale, amerykańskie prawo imigracyjne i kategoryzacja prawna, jaką nakłada na migrantów, kształtują podróże dzieci-migrantów z Ameryki Środkowej przemieszczających się przez Meksyk w kierunku południowej granicy Stanów Zjednoczonych.

W badaniu socjolog Ángel Escamilla García dokumentuje różne trudne decyzje, jakie zmuszona jest podejmować młodzież z Ameryki Środkowej podczas podróży, aby zmaksymalizować swoje szanse na uniknięcie deportacji po dotarciu do Stanów Zjednoczonych. Do tych wyborów zalicza się ukrywanie napaści na tle seksualnym, pobić i innych przestępstw popełnionych podczas podróży; drastycznie zmieniając swoje trasy przez Meksyk; oraz oddzielenie się od członków rodziny przed próbą przekroczenia granicy.

badanie, opublikowany w dzienniku Studia etniczne i rasoweopiera się na wywiadach i grupach fokusowych przeprowadzonych przez Escamillę Garcíę z 32 nieletnimi, którzy migrowali do Stanów Zjednoczonych z Gwatemali, Hondurasu i Salwadoru. Rozmawiał z uczestnikami schronisk dla imigrantów w czterech lokalizacjach w południowym i północnym Meksyku.

Jego odkrycia rzucają światło na to, w jaki sposób młodzi migranci dowiadują się o prawnych klasyfikacjach osób w świetle amerykańskiego prawa imigracyjnego i oceniają, w jaki sposób te kategorie wpływają na ich doświadczenia podczas podróży.

„Kategorie prawne utworzone przez amerykańskie prawo imigracyjne mają wpływ znacznie wykraczający poza granice terytorialne hrabstwa, co sprawia, że ​​podróże grup bezbronnych, takich jak dzieci bez opieki, są wolniejsze i bardziej niebezpieczne” – powiedziała Escamilla García, adiunkt socjologii na Wydziale Yale Sztuki i Nauki.

„Coś, co wydało mi się fascynujące u młodych ludzi, których spotkałem w Meksyku, to ilość krążącej wśród nich wiedzy na temat amerykańskiego prawa imigracyjnego. Oceniali, jak ich zdaniem prawo wpłynie na ich sprawy, co skłoniło ich do podejmowania decyzji ryzykownych, ale mających na celu zwiększając ich szanse na uzyskanie statusu prawnego w Stanach Zjednoczonych.”

Małoletni bez dokumentów, którzy wjeżdżają do Stanów Zjednoczonych bez rodzica lub opiekuna prawnego, są klasyfikowani jako dzieci bez opieki (UAC), czyli grupa uważana za bezbronną i traktowaną inaczej niż pozostali nieudokumentowani migranci.

Zjednoczone Emiraty Arabskie wjeżdżające do Stanów Zjednoczonych najczęściej ubiegają się o jeden lub oba rodzaje ulg imigracyjnych – azyl i specjalny status imigranta dla nieletnich – które rozszerzają status prawny na migrantów obawiających się powrotu do swoich krajów pochodzenia, wyjaśniła Escamilla García. Zakwalifikowanie się do któregokolwiek z tych tytułów wymaga spełnienia parametrów regulujących kwalifikowalność.

Escamilla García odkryła, że ​​nieletni podróżujący przez Meksyk dowiadują się o amerykańskim prawie imigracyjnym przede wszystkim z trzech źródeł: rozmów z innymi migrantami (źródło informacji dla 50% migrantów); konsultacje z prawnikami i personelem schronisk dla imigrantów (20%); oraz za pośrednictwem aplikacji społecznościowych (30%), w tym grup na Facebooku i WhatsApp.

Zdobywanie wiedzy może sprawić, że nieletni migranci będą ukrywać napaści na tle seksualnym, brutalną przemoc fizyczną i inne przestępstwa, których doświadczyli podczas podróży, stwierdziła Escamilla García.

Edelmira, 17-letnia dziewczyna, z którą Escamilla García przeprowadziła wywiad na potrzeby badania, powiedziała, że ​​wkrótce po przekroczeniu granicy ze swojego rodzinnego hrabstwa Honduras do Meksyku doświadczyła przemocy na tle seksualnym. Później cierpiała na bóle głowy i brzucha, ale zdecydowała się nie zgłaszać przestępstwa, gdy dowiedziała się, że gwałt i inna przemoc fizyczna, której doświadczają migranci w drodze do Stanów Zjednoczonych, nie mają znaczenia dla ich wniosków o azyl, powiedziała Escamilla García.

„Prawnicy powiedzieli mi już, że dobrze jest zgłosić przemoc, aby władze wiedziały, co się dzieje, ale powiedzieli mi też, że to, co przydarzyło mi się tutaj, nie ma znaczenia, w mojej sprawie tam na górze [in the U.S.]” – powiedziała Edelmira Escamilli Garcíi.

Członkowie UAC, jako klasa chroniona, mogą pozostać w Stanach Zjednoczonych do czasu zakończenia rozpatrywania ich spraw imigracyjnych. Można je ponownie połączyć z członkiem rodziny lub inną wykwalifikowaną osobą, która będzie się nimi opiekowała w miarę postępu ich choroby. Z braku sponsora trafiają pod opiekę federalnego Urzędu ds. Przesiedleń Uchodźców, który umieszcza je w schronisku, a w przypadku małych dzieci – w rodzinie zastępczej.

Facundo, 17-letni Gwatemalczyk, powiedział Escamilli Garcíi, że umówił się z przyjacielem rodziny mieszkającym na Florydzie, aby spotkał się z nim na granicy, ale musiał zmienić plany, gdy dowiedział się, że może spędzić miesiące w areszcie centrum, jeśli jego sponsor nie był krewnym.

Zamiast tego próbował zawrzeć nowe ustalenia z wujkiem mieszkającym w Nowym Jorku, ale ponieważ wujek ten nie posiada dokumentów, Facundo musiałby się z nim spotkać w innym miejscu na granicy niż planował spotkać się z przyjacielem rodziny. Zmiana sponsorów zwiększyła stres w podróży Facundo i spowodowała, że ​​zmienił trasę w połowie podróży, powiedział Escamilla García.

Część nieletnich imigrantów, z którymi przeprowadzono wywiady, obliczyła, że ​​mają większe szanse na pozostanie w Stanach Zjednoczonych, jeśli dotrą do granicy sami i oddzielą się od członków rodziny podczas podróży przez Meksyk.

Na przykład Junior, 17-latek z Gwatemali, zdecydował się oddzielić od swoich dwóch dorosłych braci w mieście na granicy amerykańsko-meksykańskiej, gdy zdał sobie sprawę, że jako członek UAC będzie mógł łatwiej przedostać się przez granicę – powiedziała Escamilla García.

„Te decyzje, wszystkie podejmowane przez bezbronnych młodych ludzi podróżujących przez Meksyk w obliczu niepewności na granicy z USA, pokazują, że nieletni migranci mają swobodę działania” – powiedział. „Nie są naiwni. Reagują na to, czego się dowiadują i zmieniają plany ze względów prawnych, opartych na znajomości amerykańskiego prawa imigracyjnego”.