Naukowcy z SETI i Penn State wysłali Teleskop Allena, aby przez 28 godzin badać TRAPPIST-1 pod kątem sygnałów obcych.
Wykorzystując zakrycia międzyplanetarne i udoskonaloną technologię skanowania, zidentyfikowali potencjalne sygnały, z których żaden nie był pochodzenia pozaziemskiego, ale opracowane metody dają nadzieję na przyszły sukces. Projekt ten stanowi najdłuższe poszukiwanie sygnałów radiowych z jednego celu z TRAPPIST-1.
Intensywne poszukiwania SETI w TRAPPIST-1
Naukowcy z Instytut SETI i Penn State University wykorzystały teleskop Allen Telescope Array do przeprowadzenia 28-godzinnego skanowania układu gwiazd TRAPPIST-1 w poszukiwaniu sygnałów radiowych wskazujących na obcą technologię. Wysiłek ten stanowi jak dotąd najbardziej rozszerzone wyszukiwanie skupione wyłącznie na TRAPPIST-1. Choć nie odkryto żadnych śladów technologii pozaziemskiej, projekt dostarczył ważnych danych i zapoczątkował nowatorskie podejście do przyszłych poszukiwań sygnałów.
„To badanie pokazuje, że jesteśmy coraz bliżej wykrycia sygnałów radiowych podobnych do tych, które wysyłamy w przestrzeń kosmiczną” – powiedział Nick Tusay, doktorant na Penn State University. „Większość wyszukiwań zakłada jakiś cel, na przykład sygnały nawigacyjne, ponieważ nasze odbiorniki mają limit czułości wynoszący minimalną moc nadajnika, wykraczającą poza wszystko, co wysyłamy w sposób niezamierzony. Jednak dzięki lepszemu sprzętowi, takiemu jak nadchodzący Square Kilometre Array (SKA), być może wkrótce będziemy w stanie wykryć sygnały pochodzące od obcej cywilizacji komunikującej się ze swoim statkiem kosmicznym”.
Rola zakryć planeta-planeta w SETI
Projekt skupiał się na zjawisku zwanym zakryciem planety (PPO). PPO mają miejsce, gdy jedna planeta przesuwa się przed drugą. Jeśli w tym układzie gwiezdnym istnieje inteligentne życie, sygnały radiowe przesyłane między planetami mogą wyciekać i zostać wykryte z Ziemi.
Korzystając z ulepszonego interfejsu ATA, zespół przeskanował szeroki zakres częstotliwości w poszukiwaniu sygnałów wąskopasmowych, które uważa się za możliwe oznaki obcej technologii. Zespół przefiltrował miliony potencjalnych sygnałów, zawężając listę do około 11 000 kandydatów do szczegółowej analizy. Zespół wykrył 2264 z tych sygnałów w przewidywanych oknach PPO. Żaden z sygnałów nie pochodził jednak od człowieka.
Nowe możliwości ATA, które obejmują zaawansowane oprogramowanie do filtrowania sygnałów, pomogły zespołowi oddzielić możliwe sygnały obcych od sygnałów naziemnych. Uważają, że udoskonalenie tych metod i skupienie się na zdarzeniach takich jak PPO może pomóc zwiększyć szanse na wykrycie sygnałów obcych w przyszłości.
Zaangażowanie następnego pokolenia w badania SETI
„Projekt ten obejmował prace studentów studiów licencjackich w ramach programu SETI Institute Research Experience for Undergraduates (REU) 2023” – powiedziała dr Sofia Sheikh, badaczka SETI w Instytucie SETI. „Uczniowie szukali sygnałów ze sztucznych orbiterów Mars aby sprawdzić, czy system prawidłowo wykrywa sygnały. To był ekscytujący sposób na zaangażowanie studentów w nowatorskie badania SETI”.
Układ TRAPPIST-1 to mała, chłodna gwiazda oddalona o około 41 lat świetlnych od Ziemi. Zawiera siedem skalistych planet, z których część znajduje się w strefie zamieszkiwalnej, gdzie warunki mogą pozwolić na istnienie wody w stanie ciekłym – niezbędnego składnika życia, jakie znamy. To sprawia, że TRAPPIST-1 jest głównym celem poszukiwań życia poza Ziemią.
Przyszłe perspektywy w wykrywaniu sygnałów pozaziemskich
Zespół tym razem nie znalazł żadnych sygnałów obcych, ale będzie nadal udoskonalać swoje techniki wyszukiwania i badać inne układy gwiezdne. Przyszłe poszukiwania za pomocą większych i potężniejszych teleskopów mogą pomóc naukowcom wykryć nawet słabsze sygnały i poszerzyć naszą wiedzę o Wszechświecie.
Artykuł opisujący badania został przyjęty do publikacji w czasopiśmie Dziennik astronomiczny i jest dostępny w Internecie jako wydruk wstępny.
Odniesienie: „Przeszukiwanie TRAPPIST-1 za pomocą technologii radiowej za pomocą zestawu teleskopów Allena” 16 października 2024 r., Dziennik astronomiczny.
DOI: 10.48550/arXiv.2409.08313
