Zdjęcie astronauty przedstawiające Księżyc nad ziemską atmosferą, wykonane 10 maja 2024 r. z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
Pięćdziesiąt pięć lat po naszym gigantycznym skoku naukowcy w dalszym ciągu dowiadują się o Księżycu i Ziemi od naszego niebiańskiego sąsiada.
Niedawne zdjęcie wykonane przez ISS ukazuje sierp Księżyca i blask ziemi, oferując wgląd w malejące albedo Ziemi i trendy klimatyczne, podkreślone przez NASAprojektu CERES.
Odkąd NASA po raz pierwszy wylądowała na Księżycu podczas misji Apollo 11 w 1969 r., nadal czcimy naszego najbliższego niebieskiego sąsiada. Czy to ze względu na swoją rolę w zaćmieniach słońca, sposób, w jaki oświetla długie zimowe noce, czy też tajemnice swojej niewidocznej strony, Księżyc budzi podziw i intrygę.
Blask ziemi i perspektywa Księżyca
Astronauta na pokładzie Międzynarodowa Stacja Kosmiczna uchwycił uczucie księżycowego cudu na zdjęciu z maja 2024 r. Zdjęcie przedstawia Księżyc w rosnącym półksiężycu faza, przy czym po prawej stronie widać jedynie niewielki fragment oświetlonej przez Słońce strony. Pozostała część Księżyca świeci, aczkolwiek znacznie mniej jasno, światłem Słońca po odbiciu go od Ziemi – zjawisko to nazywa się blask ziemi.
Poniżej Księżyca jasny horyzont Ziemi lub kończyna, łuki u dołu obrazu. Perspektywa tego zdjęcia przedstawia przekrój warstw atmosfery planety, w tym pomarańczy troposfera najbliżej powierzchni, a nad nią grubsza, jasnoniebieska stratosfera.
Ta mozaika przedstawia Międzynarodową Stację Kosmiczną sfotografowaną przez statek SpaceX Crew Dragon Endeavour podczas przelotu wokół orbitującego laboratorium, które miało miejsce po jego odłączeniu od skierowanego w przestrzeń portu modułu Harmony 8 listopada 2021 r. Źródło: NASA Johnson
Spostrzeżenia klimatyczne z obserwacji Księżyca
Naukowcy mogą uczyć się o naszej rodzimej planety, badając Księżyc. Zawiera między innymi wskazówki dotyczące tego, jak mogło powstać życie na Ziemi i jak wyglądały trzęsienia ziemi we wczesnej historii planety. Księżyc pomaga także naukowcom śledzić jasność Ziemi, lub albedoprzez Earthshine.
Klimatolodzy interesują się albedo, ponieważ jest ono kluczowym składnikiem Budżet energetyczny Ziemi—bilans energii wchodzącej i wychodzącej z układu ziemskiego. Pokrywa lodowa, zachmurzenie, zanieczyszczenie powietrza i pokrycie terenu wpływają na albedo, czyli ilość światła, które Ziemia odbija z powrotem w przestrzeń kosmiczną.
Obserwacje Earthshine przeprowadzone przez naukowców z godz Obserwatorium Słoneczne Wielkiego Niedźwiedzia z lat 1998–2017 wskazują na ogólny spadek albedo w tym czasie, zdaniem a Badanie 2021. Autorzy zauważyli, że do tej tendencji mogło przyczynić się ocieplenie temperatur powierzchni morza, które zmniejszyło niskopoziomowe, silnie odblaskowe zachmurzenie, szczególnie nad wschodnim Pacyfikiem.
Odbicie Ziemi na Księżycu oferuje pozornie elegancką miarę albedo. Jednakże naukowcy z NASA tworzą bardziej szczegółowy, długoterminowy zapis jasności Ziemi, korzystając z zestawu instrumentów satelitarnych w połączeniu z danymi meteorologicznymi, aerozolowymi i innymi danymi. Od lat 90-tych XX w CERES (Clouds and the Earth’s Radiant Energy System) mierzył energię słoneczną pochłanianą i odbijaną przez Ziemię, ciepło emitowane przez planetę w przestrzeń kosmiczną oraz rolę chmur w tym procesie.
CERES odkrył spadek albedo Ziemi w pierwszych dwóch dekadach pierwszej dekady XXI wieku, a także podwojenie nierównowagi energetycznej Ziemi w latach 2004–2019, co oznacza, że system ziemski zyskuje energię, a co za tym idzie, nagrzewa się. W szczególności spadek niskich chmur jest głównym powodem tych trendów, powiedział główny badacz CERES Norman Loeb z Centrum Badawczego Langley w NASA. Jednak przyczyny zróżnicowanego zachmurzenia – w tym zmiany temperatury powierzchni morza, krótkotrwała zmienność naturalna i zanieczyszczenie aerozolami – są trudne do rozwikłania. „Na tym etapie nie jest to kwestia rozstrzygnięta” – stwierdził.
Kontynuacja eksploracji Księżyca przez NASA
Zainteresowanie NASA eksploracją Księżyca pozostaje duże 55 lat po Apollo 11. W ramach kampanii Artemis NASA wyśle astronautów w rejon bieguna południowego Księżyca, przyspieszy odkrycia naukowe i przygotuje się do misji załogowych mających na celu Mars.
Zdjęcie astronauty ISS071-E-67226 zostało uzyskane 10 maja 2024 r. aparatem cyfrowym Nikon Z 9 z obiektywem 116 milimetrów i zostało dostarczone przez Centrum Obserwacji Ziemi załogi ISS oraz Jednostkę Nauk o Ziemi i Teledetekcji w Johnson Space Center. Zdjęcie wykonał członek załogi Ekspedycji 71. Obraz został przycięty i poprawiony w celu poprawy kontrastu, a artefakty obiektywu zostały usunięte. Program Międzynarodowej Stacji Kosmicznej wspiera laboratorium w ramach Laboratorium Narodowego ISS, aby pomóc astronautom w wykonywaniu zdjęć Ziemi, które będą miały największą wartość dla naukowców i społeczeństwa, oraz w bezpłatnym udostępnianiu tych zdjęć w Internecie.
