Misja Euclid ESA bada ciemny Wszechświat za pomocą soczewkowania grawitacyjnego do wykrywania zniekształceń w galaktykach powodowanych przez ciemną materię. Pozwala to naukowcom na mapowanie rozmieszczenia ciemnej materii i zrozumienie wpływu ciemnej energii na ekspansję Wszechświata, ujawniając kosmiczną ewolucję na przestrzeni miliardów lat.
The Europejska Agencja KosmicznaMisja Euclid polega na skanowaniu nieba w celu odkrycia składu i ewolucji ciemnego Wszechświata. Ale jak Euklides może obserwować coś niewidzialnego? Ten film wyjaśnia zjawisko zaginania światła, które pomaga naukowcom mapować ciemną materię w kosmosie.
Korzystając z zaawansowanej symulacji Euclida, wideo pokazuje, jak włókna ciemnej materii subtelnie zniekształcają kształty galaktyk. Gdy światło z odległych galaktyk podróżuje w naszą stronę, zostaje zakrzywione i wypaczone przez koncentrację materii po drodze. Zjawisko to, znane jako soczewkowanie grawitacyjne, występuje, ponieważ zarówno „normalna” materia, jak i ciemna materia działają jak kosmiczne szkło powiększające.
Naukowcy dzielą soczewkowanie grawitacyjne na dwa typy: silne i słabe. W przypadku silnego soczewkowania zniekształcenia galaktyk tła lub źródeł światła są dramatyczne, tworząc takie cechy, jak łuki, wiele obrazów lub pierścienie Einsteina. Z kolei słabe soczewkowanie powoduje jedynie nieznaczne rozciągnięcie lub przemieszczenie źródeł tła, dzięki czemu można je wykryć jedynie poprzez analizę statystyczną dużej liczby galaktyk.
Im dalej patrzymy, tym wyraźniejsze są zniekształcenia spowodowane słabym soczewkowaniem grawitacyjnym, ponieważ pomiędzy nami a źródłami światła znajduje się więcej struktur ciemnej materii działających jak soczewki.
Euclid będzie mierzył zniekształcone kształty miliardów galaktyk na przestrzeni 10 miliardów lat historii kosmosu, zapewniając trójwymiarowy obraz rozkładu ciemnej materii w naszym Wszechświecie. Rzuci to światło na naturę tego tajemniczego składnika.
Mapa rozmieszczenia galaktyk w czasie kosmicznym nauczy nas także o ciemnej energii, która wpływa na szybkość rozszerzania się Wszechświata. Tworząc niezwykle szczegółowe mapy wielkoskalowej struktury Wszechświata, Euclid umożliwi naukowcom prześledzenie zmian ekspansji w czasie.
