Inwazyjne meduzy o kwiatach brzoskwini pochodzące z Chin rozmnożyły się w słodkowodnych zbiornikach Kolumbii Brytyjskiej, a ich obserwacje będą się nasilać ze względu na zmianę klimatu.
Naukowcy z UBC podkreślają, że te stworzenia, będące klonami, stanowią potencjalne zagrożenie dla rodzimych gatunków gatunek pokonując ich
Według badań UBC w wodach Kolumbii Brytyjskiej pojawiają się tysiące inwazyjnych, słodkowodnych meduz, a ich obserwacje w przyszłości mogą szybko wzrosnąć.
Klony meduz kwitnących brzoskwini zaobserwowano w 34 miejscach w BC, jej najdalszym północnym pasmie w Ameryce Północnej, a niedawny artykuł przewiduje, że obserwacje i liczba lokalizacji wzrosną do końca dekady w miarę rozszerzania się tego zasięgu przez zmiany klimatyczne.
Dr Florian Lüskow, który zakończył badania podczas stażu podoktorskiego na Wydziale Nauk o Ziemi, Oceanach i Atmosferze (EOAS) UBC, oraz dr Evgeny Pakhomov, profesor EOAS i Instytutu Oceanów i Rybołówstwa (IOF), omawiają tajemnicza galaretka.
Co wiemy o tych meduzach?
Floryda: Jest to wprowadzony gatunek meduzy z Chin, który rozprzestrzenił się na cały świat. Niewiele wiemy o tym, jak wpływają one na ekosystemy i różnorodność biologiczną tych systemów w Kanadzie, ponieważ nie przeprowadzono jeszcze badań. Martwi się, że szkodzą rodzimym gatunkom, pokonując je. Jesteśmy jedynymi badaczami w Kanadzie badającymi te meduzy, z pomocą naukowców-obywateli z całej Kolumbii Brytyjskiej
Były meduzy z kwiatami brzoskwini zgłaszane w BC od 1990 rokugłównie na Dolnym Kontynencie, na wyspie Vancouver, wokół Sunshine Coast, a ostatnio aż do jeziora Osoyoos. W latach 1990–2023, czyli w ciągu 34 lat, odnotowano 85 obserwacji, liczonych raz na rok w każdym miejscu, przy czym każda obserwacja mogła dotyczyć jednej lub tysięcy meduz. Jednak tylko w tej dekadzie przewidujemy około 80 obserwacji, a prawdopodobnie w więcej niż 34 obecnie obserwowanych lokalizacjach.
Wiemy, że ze 100 zbadanych do tej pory meduz, każda była płci męskiej i składała się z tego samego materiału genetycznego, co oznacza, że te tysiące meduz to w rzeczywistości klony pochodzące z tego samego polipa lub małego skupiska polipów – stadium meduzy który żyje na dnie zbiornika wodnego.
PE: Polipy są bardzo małe, zwykle mają około milimetra wielkości i trudno je zlokalizować. Zamieszkują płytkie obszary i można je znaleźć na skałach i zanurzonych szczątkach drewna. O wprowadzeniu meduz dowiadujemy się zazwyczaj wtedy, gdy w wodzie pojawiają się pływające formy meduz wytwarzane przez polipy, które pojawiają się dopiero wtedy, gdy temperatura wody przekracza 21 stopni. Celsjusz — więc polipy mogą znajdować się w znacznie większej liczbie jezior, a my o tym nie wiemy. Nie wiemy, jak i kiedy nastąpiło wprowadzenie gatunku, ale prawdopodobnie nastąpiło to przez polipy produkujące meduzy, przenoszone na łodziach rekreacyjnych lub na dziobach lub łapach ptaków podczas żerowania.
Meduzy znaleźliśmy w stawach, kamieniołomach i jeziorach, ale nigdy w strumieniach i rzekach. Wiemy też, że meduzy nie są szkodliwe dla ludzi, ponieważ ich użądlenia nie są w stanie przebić ludzkiej skóry.
Jak zmiany klimatyczne wpływają na te galaretki?
Floryda: BC to najbardziej wysunięty na północ punkt na tym kontynencie, w którym występuje meduza o kwiatach brzoskwini. Rozmnażanie się odbywa się w oparciu o łagodne zimy i wysokie temperatury w lecie, więc nie spotkalibyśmy ich na preriach, ponieważ zimy są zbyt mroźne.
PE: Jeśli zmiany klimatyczne doprowadzą do wzrostu temperatury słodkiej wody w całej Kolumbii Brytyjskiej, prawdopodobnie będziemy świadkami szerszego rozprzestrzeniania się. Modelowanie wskazuje, że nawet zbiorniki na Alasce mogą potencjalnie być narażone na inwazję. Jest jednak dobra strona: jak dotąd zaobserwowano jedynie samce, które są genetycznie identyczne. Oznacza to, że meduza nie może dokończyć rozmnażania płciowego, przez co jej adaptacja do nowego środowiska będzie ograniczona. Ograniczyłoby to ich rozprzestrzenianie się.
Jakie są kolejne kroki?
PE: Priorytety powinny być dwojakie: po pierwsze, prawidłowe mapowanie rzeczywistego rozmieszczenia meduz o kwiatach brzoskwini, w tym zasięgu, w BC. Po drugie, lepsze ilościowe określenie wpływu meduz na ekosystemy słodkowodne, w tym młodego łososia.
Floryda: Aby osiągnąć pierwszy cel, chcielibyśmy użyć środowiska DNAczyli narzędzie sprawdzające DNA w próbce wody. Pozwoliłoby nam to dowiedzieć się, czy meduza jest obecna, nawet jeśli nie możemy jej zobaczyć, powiedzmy, w postaci polipa.
Chcielibyśmy także otrzymywać obserwacje, gdziekolwiek one wystąpią. Osoby, które zauważą meduzę z kwiatem brzoskwini, mogą zgłosić to do: iPrzyrodnik, Rada ds. Gatunków Inwazyjnych BClub do nas.
Pomogłoby nam to odpowiedzieć na podstawowe pytania dotyczące meduz i jej wpływu na ekosystemy i gatunki BC, umożliwiając tworzenie bardziej świadomych zaleceń dotyczących zarządzania.
Odniesienie: „Czasowo-przestrzenne rozmieszczenie nierodzimych meduz o kwiatach brzoskwini Siewnik Craspedacusta w Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie”, Florian Lüskow i Evgeny A. Pakhomov, 13 sierpnia 2024 r., Kanadyjski Journal of Zoology.
DOI: 10.1139/cjz-2024-0007
