Niedawne badanie podkreśla, że ponad 10,5 godziny siedzącego trybu życia dziennie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem niewydolności serca i śmierci z przyczyn sercowo-naczyniowych, niezależnie od nawyków związanych z ćwiczeniami.
Przeanalizowano wyniki ponad 89 000 uczestników w celu ustalenia, że nawet aktywne osoby są zagrożone, jeśli zbyt dużo siedzą lub opierają się, co sugeruje kluczowy próg siedzącego trybu życia, który ma wpływ na zdrowie serca.
Związek między siedzącym trybem życia a ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych
Spędzanie większej ilości czasu w pozycji siedzącej, leżącej lub leżącej w ciągu dnia może zwiększać ryzyko choroba sercowo-naczyniowa (CVD) i śmierć, jak wynika z badania opublikowanego dzisiaj (15 listopada) w JACCflagowe czasopismo American College of Cardiology i prezentowane podczas sesji naukowych American Heart Association w 2024 r. Badanie wykazało, że przekraczanie 10,5 godziny siedzącego trybu życia dziennie jest silnie powiązane ze zwiększonym ryzykiem niewydolności serca (HF) i chorób układu krążenia (CV). ) śmierć, nawet wśród osób, które spełniają zalecenia dotyczące ćwiczeń.
„Nasze odkrycia potwierdzają ograniczenie czasu spędzanego na siedząco w celu zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych – 10,6 godziny dziennie stanowi potencjalnie kluczowy próg powiązany z wyższą niewydolnością serca i śmiertelnością z przyczyn sercowo-naczyniowych” – powiedział Shaan Khurshid, lekarz medycyny, MPH, kardiolog w Massachusetts General Hospital i współstarszy autor badania. „Zbyt dużo siedzenia lub leżenia może być szkodliwe dla zdrowia serca, nawet u osób aktywnych”.
Wyniki badania dotyczące siedzącego trybu życia i ćwiczeń
Niewystarczająca aktywność fizyczna jest znanym czynnikiem ryzyka chorób układu krążenia (CVD). Aktualne wytyczne zalecają ponad 150 minut umiarkowanej lub intensywnej aktywności fizycznej tygodniowo, aby promować zdrowie serca. Jednak eksperci badania twierdzą, że ćwiczenia fizyczne stanowią jedynie niewielką część ogólnej codziennej aktywności, a obecne wytyczne nie zawierają konkretnych wskazówek dotyczących siedzącego trybu życia, który stanowi znacznie większą część codziennej aktywności, pomimo dowodów na to, że jest on bezpośrednio powiązany z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych.
W badaniu tym sprawdzano, ile czasu spędza się w pozycji siedzącej, w której ryzyko chorób sercowo-naczyniowych jest największe, oraz w jaki sposób siedzący tryb życia i aktywność fizyczna łącznie wpływają na ryzyko migotania przedsionków (AF), niewydolności serca (HF), zawału mięśnia sercowego (MI) i śmiertelności z powodu chorób sercowo-naczyniowych.
Dane badawcze i progi ryzyka
Wśród 89 530 uczestników badania brytyjskiego biobanku średni wiek wynosił 62 lata, a 56,4% stanowiły kobiety. Uczestnicy przekazali dane z noszonego na nadgarstku trójosiowego akcelerometru, który rejestrował ruch przez siedem dni. Średni czas siedzenia w ciągu dnia wynosił 9,4 godziny.
Po średnim okresie obserwacji trwającym osiem lat u 3638 osób (4,9%) wystąpiło incydentalne AF, u 1854 (2,1%) incydentalna HF, u 1610 (1,84%) nieprzyzwoity zawał mięśnia sercowego, a 846 (0,94%) zmarło z przyczyn sercowo-naczyniowych.
Skutki siedzącego trybu życia różniły się w zależności od wyniku. W przypadku AF i MI ryzyko wzrastało równomiernie w czasie, bez większych zmian. W przypadku śmiertelności z powodu HF i CV wzrost ryzyka był minimalny do czasu, gdy siedzący tryb życia przekroczył około 10,6 godziny dziennie, kiedy to ryzyko znacznie wzrosło, wykazując efekt „progowy” dla tego zachowania.
Wpływ skrócenia czasu siedzenia
W przypadku uczestników badania, którzy wykonywali zalecane 150 minut umiarkowanej lub intensywnej aktywności fizycznej lub dłużej, wpływ siedzącego trybu życia na ryzyko AF i zawału mięśnia sercowego był znacznie zmniejszony, ale wpływ na wyższe ryzyko śmiertelności z powodu HF i CV pozostał znaczący.
„Przyszłe wytyczne i wysiłki w zakresie zdrowia publicznego powinny podkreślać znaczenie ograniczania czasu spędzanego w trybie siedzącym” – stwierdziła Khurshid. „Unikanie więcej niż 10,6 godzin dziennie może być realistycznym minimalnym celem zapewniającym lepsze zdrowie serca”.
W towarzyszącym komentarzu redakcyjnym lekarz medycyny Charles Eaton, dyrektor Wydziału Medycyny Rodzinnej Uniwersytetu Brown stwierdził, że stosowanie akcelerometrów do noszenia na ciele pokazało, że samoocena ćwiczeń jest znacznie zawyżona, a poziom siedzącego trybu życia jest niedoszacowany.
Eaton stwierdziła, że zastąpienie zaledwie 30 minut nadmiernego czasu siedzenia każdego dnia jakimkolwiek rodzajem aktywności fizycznej może zmniejszyć ryzyko dla zdrowia serca. Dodanie umiarkowanej do intensywnej aktywności fizycznej zmniejszyło ryzyko HF o 15% i śmiertelności z powodu chorób sercowo-naczyniowych o 10%, a nawet niewielka aktywność miała znaczenie, zmniejszając ryzyko HF o 6% i śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych o 9%.
Ograniczenia badania i przyszłe kierunki
„Badanie to dostarcza coraz większej liczby dowodów na silny związek między siedzącym trybem życia a zdrowiem układu krążenia” – powiedział Harlan M. Krumholz, lekarz medycyny, SM, Harold H. Hines Jr. profesor w Yale School of Medicine i redaktor naczelny czasopisma JACC. „Odkrycia zdecydowanie sugerują, że musimy zachęcać ludzi do przemieszczania się, aby promować lepsze zdrowie”.
Badanie ma kilka ograniczeń, w tym brak możliwości poznania szczegółów na temat tego, gdzie i dlaczego ludzie siedzą lub leżą przez dłuższy czas, np. w miejscu pracy, co może mieć różny wpływ na ryzyko CV. Akcelerometry noszone na nadgarstku nie są doskonałe w wykrywaniu postawy, dlatego mogą błędnie klasyfikować czas stania jako czas siedzący. Dłuższy okres monitorowania może dostarczyć dokładniejszych danych na temat nawyków i wzorców aktywności.
Inne ograniczenia obejmują możliwość wprowadzenia czynników zakłócających w wynikach badań, błąd selekcji, brak możliwości zmierzenia rzeczywistych skutków przeniesienia czasu siedzącego trybu życia na inne czynności oraz różnice między danymi z akcelerometrów noszonych na nadgarstku i akcelerometrów noszonych na udzie.
Odniesienie: „Zachowanie siedzące mierzone akcelerometrem i ryzyko przyszłych chorób sercowo-naczyniowych” 15 listopada 2024 r., Journal of American College of Cardiology.
DOI: 10.1016/j.jacc.2024.10.065
