Neita (27 l.) nie ukrywała, że jest zdecydowana zakończyć swoje oczekiwania na indywidualny światowy medal w Paryżu i nie mogła być bliżej osiągnięcia tego celu.
Takie są niewielkie różnice w światowych finałach sprintu; w olimpijskich biegach na 100 m i 200 m zabrakło jej łącznie 0,07 sekundy do medali.
Po zdobyciu pięciu światowych podium w sztafecie kobiet 4 x 100 m Neita zrobiła imponujący postęp od czasu, gdy trzy lata temu dotarła do finału olimpijskiego na 100 m w Tokio, ale zajęła ostatnie miejsce.
„Podsumowując, były to dla mnie fantastyczne igrzyska olimpijskie” – Neita powiedziała BBC Sport. „Jestem podwójną finalistką. Czwarte miejsce na 100 m o kilka setnych i [almost] tak samo tutaj. Wiem, że mój czas nadchodzi, muszę uzbroić się w jeszcze trochę cierpliwości.
„Dziś wieczorem dałem z siebie wszystko. Jestem z siebie dumny, ale bardzo chciałem stąd wyjechać z indywidualnym medalem, a jestem po prostu głodny”.
To właśnie na sztafecie skupia się teraz uwaga Neity, wraz z kolegą z drużyny Asherem-Smithem.
Minęło pięć lat, odkąd Asher-Smith w wieku 23 lat uświadomiła sobie swój olśniewający potencjał, stając się pierwszą Brytyjką, która zdobyła główny tytuł w światowym sprincie w tej konkurencji podczas Mistrzostw Świata 2019.
W pogoni za pierwszym medalem olimpijskim, trzy lata po tym, jak zalała się łzami, gdy nie dostała się do finału biegu na 100 m w Tokio, 28-latka była gorzko rozczarowana, że po raz kolejny nie udało jej się pokonać tego dystansu w Paryżu.
Jednak Asher-Smith zapewniła sobie pozytywne zakończenie swojej indywidualnej kampanii, otrząsając się z tej porażki i uzyskując dobry wynik na 200 m.
„Czuję się dobrze. To był długi tydzień i jestem dumna z tego występu” – powiedziała.
„To była naprawdę mocna rywalizacja, wszystkie dziewczyny między nimi miały mnóstwo mocnych stron. Tak wiele dobrych biegaczek na zakrętach, tak wielu niesamowitych finiszerów i byłam naprawdę dumna, że dałam radę”.
