Karzeł Tucana, położony w gwiazdozbiorze Tukany, jest odległą i odizolowaną galaktyką obserwowaną przez: Kosmiczny Teleskop Hubble’a.
Jest godna uwagi ze względu na swoje starsze gwiazdy i rzadki pył, leżący daleko od centrum Grupy Lokalnej. Galaktyka ta pomaga astronomom badać wczesne etapy powstawania galaktyk i historię Wszechświata.
Galaktyka karłowata Tucana
Na tym nowym zdjęciu plama gwiazd świeci słabo w odległości prawie 3 milionów lat świetlnych NASAKosmiczny Teleskop Hubble’a. Ta galaktyka karłowata, znana jako karzeł Tucana, ponieważ leży w konstelacji Tucana, zawiera luźną wiązkę starzejących się gwiazd na odległych krańcach Grupy Lokalnej, skupiska galaktyk, w tym naszej Droga Mlecznapołączone ze sobą siłą grawitacji. Krasnolud Tucana został odkryty w 1990 roku przez RJ Lavery’ego, w tym samym roku, w którym wystrzelono Hubble’a.
Unikalne cechy karła Tucana
To, co odróżnia karła Tucana od innych galaktyk karłowatych, składa się z dwóch części: jego klasyfikacji i izolacji. Jako karłowata galaktyka sferoidalna jest znacznie mniejsza i mniej jasna niż większość innych galaktyk karłowatych. Pył jest rzadki, a populacja gwiazd kieruje się w stronę starszego zakresu, nadając im ciemniejszy wygląd. Ponadto karzeł Tucana leży około 3,6 miliona lat świetlnych od środka masy Grupy Lokalnej, daleko od Drogi Mlecznej i innych galaktyk.
Jest to tylko jedna z dwóch karłowatych galaktyk sferoidalnych w Grupie Lokalnej, która jest tak odległa, co skłania astronomów do wysuwania teorii, że bliskie spotkanie z większą galaktyczną sąsiadką, zwaną Andromedą, wyrzuciło ją w dal około 11 miliardów lat temu.
Krasnolud Tucana jako kosmiczna skamieniałość
Posiadanie tak nieskazitelnych właściwości umożliwia naukowcom wykorzystanie karła z Tucana jako kosmicznej skamieniałości. Galaktyki karłowate mogą być wczesnymi składnikami większych galaktyk, a ponieważ starsze gwiazdy znajdują się w tak izolowanym środowisku, ich analiza może pomóc w prześledzeniu powstawania galaktyk aż do zarania dziejów.
Z tego powodu Hubble sięgnął daleko w Grupę Lokalną, korzystając z możliwości zaawansowanej kamery do przeglądów (ACS) oraz kamery szerokiego pola i kamery planetarnej 2, aby spotkać się z tą odległą, samotną galaktyką. Badanie jej struktury, składu i historii powstawania gwiazd rzuca światło na epokę rejonizacji, kiedy pierwsze gwiazdy i galaktyki wyłoniły się z ciemności miliardy lat temu.
