GŁOS GEJÓW to coś: można poznać, że mężczyzna jest homoseksualistą po sposobie, w jaki mówi, twierdzą naukowcy

Wysokie, wydłużone samogłoski i niewiarygodnie artykułowana: tak zwany „głos gejowski” to prawdziwe zjawisko – twierdzą naukowcy.

Dwóch YouTuberów zajmujących się nauką przejrzało badania potwierdzające teorię, że homoseksualni mężczyźni mają wyjątkowe brzmienie, które wykracza poza takie aspekty, jak kultura i wychowanie.

Mitch Moffit, biolog i Greg Brown, nauczyciel przedmiotów ścisłych – obaj są gejami – badali, co dokładnie stanowi „głos gejowski” i co może go powodować.

W klipie przesłanym na ich kanał AsapNAUKAna początku tego roku para przyjrzała się badaniom prowadzonym na początku lat 90-tych.

Odkryli, że analiza porównująca wysokość głosów mężczyzn heteroseksualnych i homoseksualnych wykazała kluczowe różnice w sposobie ich mówienia.

Moffit wyjaśnił: „Wyniki pokazują, że geje mówią z większym zróżnicowaniem tonu, co oznacza, że ​​ich zakres od niskich do wysokich jest znacznie bardziej ekstremalny niż w przypadku heteroseksualnych mężczyzn”.

Brown dodał: „Odkryto również, że homoseksualiści mają dłuższy czas trwania samogłosek w przypadku „a”, „i” i „u” – na ogół wymawiają te samogłoski dłużej, gdy mówią, w porównaniu z heteroseksualnymi mężczyznami”.

Ciekawym aspektem tych analiz wysokości tonu było to, że wyniki nie dotyczyły konkretnego języka i zostały powtórzone w językach angielskim, francuskim i holenderskim.

„Głos gejowski wykracza poza język i nie jest jedynie słowami czy kulturą, w którą się angażujemy” – powiedział Moffit.

Brown podkreślił także specyficzny sposób, w jaki dźwięk „s” wydaje się być wymawiany wśród homoseksualistów.

„Geje częściej utrzymują swój głos dłużej niż osoby heteroseksualne” – stwierdził.

Podkreślił, że jest to sprzeczne z tak zwanym „seplenieniem gejowskim”, postrzeganą cechą mowy homoseksualistów, polegającą na błędnym artykułowaniu dźwięku „s” jako „th”.

Badania wykazały jednak, że homoseksualni mężczyźni nie częściej seplenią niż ich heteroseksualni odpowiednicy.

Jednak jedną z kluczowych zaobserwowanych różnic między płciami było to, że heteroseksualni mężczyźni częściej mamroczą i bełkotają słowa w porównaniu z gejami, którzy są bardziej elokwentni.

Te wstępne ustalenia wywołały teorie, że „głos gejowski” jest powiązany z hormonami, w szczególności z męskim hormonem płciowym – testosteronem.

Testosteron pełni w organizmie różnorodne funkcje, a konkretnie dla głosu, pogłębia go w okresie męskiego dojrzewania.

Zatem teoria głosiła, że ​​homoseksualiści z jakiegoś powodu nie otrzymywali tyle samo testosteronu co heteroseksualni mężczyźni, co prowadziło do innego brzmienia głosu.

Jednak badania mające na celu zbadanie tej teorii nie znalazły na to dowodów, ponieważ homoseksualiści wytwarzają tyle samo testosteronu, co heteroseksualiści.

Mając przyczynę wewnętrzną, naukowcy z ślepej uliczki zaczęli przyglądać się zewnętrznym czynnikom środowiskowym i odkryli coś całkiem interesującego.

Okazuje się, że zarówno homoseksualiści, jak i heteroseksualni mężczyźni zmieniają brzmienie w zależności od tego, kto ich słucha.

Brown wyjaśnił: „Jedno badanie wykazało, że heteroseksualni mężczyźni rozmawialiby bardziej stereotypowo po męsku z nieznajomymi niż z ludźmi, z którymi dobrze się czuli”.

Kontynuował: „Hetero mężczyźni ściszaliby głos, gdy przemawiali na stanowiskach kierowniczych, wydając rozkazy lub polecenia.

„Również ściszaliby głos w obecności atrakcyjnej kobiety”.

Moffit powiedział, że geje również zmienią swój głos, ale w innych kontekstach.

„Badanie w Tajlandii wykazało, że homoseksualiści zmieniają głos w zależności od tego, czy rozmawiają z przyjaciółmi, współpracownikami czy członkami rodziny” – stwierdził.

„Podczas rozmów z przyjaciółmi używają najczęściej falsetu lub wyższego zakresu głosu

„Włoskie badanie wykazało również, że geje brzmią bardziej gejowsko, gdy rozmawiają z kimś, z kim już się umówili, lub jeśli rozmawiają z kimś, kogo uznają za geja”.

Dodał, że niektóre badania wykazały również, że geje, którzy wyrażali niechęć do „brzmienia geja”, celowo zmieniali swoją mowę.

Kiedy ochotnicy otrzymali do odsłuchania próbki głosów tych mężczyzn, było większe prawdopodobieństwo, że geje zostaną zidentyfikowani jako heteroseksualni, co oznaczało, że w zasadzie „głos gejowski” można było modyfikować.

Moffit powiedział, że jednym z jego ulubionych badań na ten temat było badanie dotyczące homoseksualnych YouTuberów, z którego wynikało, że po ujawnieniu się ich słuchacze z biegiem czasu wydawali się coraz bardziej homoseksualni.

Łącznie te ustalenia dały podstawę do postawienia hipotezy, że głos homoseksualny, a nie wrodzony sposób mówienia, jest formą sygnalizacji społecznej.

Jak wyjaśnia Brown: „Doprowadziło to do teorii, że brzmiący gej to przystosowanie homoseksualistów, aby inni wokół nich wiedzieli, że w rzeczywistości są gejami”.

Jako taki zależy od kontekstu i można go wyciszyć lub całkowicie zmienić, jeśli dana osoba nie chce wysyłać tego sygnału.

Chociaż para stwierdziła, że ​​przeprowadzono pewne badania na głosach lesbijek, takich badań było znacznie mniej niż w przypadku gejów i chociaż eksperci odkryli pewne różnice, nie były one tak wyraźne jak w przypadku mężczyzn homoseksualnych.

Brown zakończył klip stwierdzeniem, że należy pamiętać, że zaobserwowane różnice w głosach heteroseksualnych i homoseksualnych są tendencjami ogólnymi i naturalnie różnią się w zależności od osoby.

„Oczywiście wielu heteroseksualnych mężczyzn może brzmieć jak gej, a geje mogą wydawać się hetero” – powiedział.

„Jednak badania pokazują, że istnieje różnica w mowie, która zmienia się w zależności od tego, kto cię słucha”.

Para niedawno omówiła także zjawisko „twarzy gejów” i zastanawiała się, czy ludzie i sztuczna inteligencja mogą rozpoznać, czy dana osoba jest gejem czy lesbijką, na podstawie cech fizycznych jej twarzy.