Kariera Lamparda na stanowisku menadżerskim rozpoczęła się w Derby County, prowadząc go do finału barażowego o mistrzostwo 2019, w którym przegrał z Aston Villą.
Następnie został zwabiony z powrotem do Chelsea, gdzie przyjął legendarny status klubu strzelców wszechczasów z 211 golami w 648 występach, zdobywając 11 głównych trofeów, w tym trzy tytuły Premier League i Ligę Mistrzów w 2012 roku.
W swoim pierwszym sezonie jako menedżer Chelsea, działając na mocy zakazu transferowego FIFA nałożonego za złamanie zasad dotyczących pozyskiwania młodych zawodników i po stracie najlepszego zawodnika z Edena Hazarda na rzecz Realu Madryt, Lampard wprowadził ich z powrotem do Ligi Mistrzów, przegrywając także z Arsenalem w finał Pucharu Anglii.
Zaangażowanie Lamparda w atrakcyjny futbol, a także jego status ikony zostały dobrze przyjęte, ale seria pięciu porażek w ośmiu meczach Premier League sprawiła, że w styczniu 2021 roku został zwolniony przez ówczesnego właściciela Chelsea Romana Abramowicza.
Wielu uważało zwolnienie Lamparda za surowe, ale on znał zasady obowiązujące menedżerów Chelsea pod rządami bezwzględnego Rosjanina. Jako gracz żył według nich wystarczająco długo.
Kiedy jego następca, nowy trener Anglii Thomas Tuchel, w ciągu kilku miesięcy wygrał Ligę Mistrzów, wykorzystano go jako kij do pokonania Lamparda.
Wykonał jednak dużo dobrej roboty na Stamford Bridge, odchodząc z 44 zwycięstwami w 84 meczach, co daje przyzwoity wskaźnik zwycięstw na poziomie 52,4%.
Lampard powrócił do Evertonu 12 miesięcy później jako następca zwolnionego Rafaela Beniteza. Na jakąkolwiek ocenę jego czasu w Goodison Park należy patrzeć przez pryzmat tego chaotycznego klubu, który dochodził do siebie po niepokoju wywołanym kontrowersyjną decyzją właściciela Farhada Moshiriego o mianowaniu byłego menedżera Liverpoolu Beniteza.
Lampard okazał się postacią bardzo popularną wśród fanów, wnikając w kulturę klubu i nawiązując kontakt z kibicami.
Jego otwarte podejście pomogło wyleczyć część ran, jakie Everton odczuwał po przybyciu na mecz z Benitezem, utrzymując go w Premier League w przedostatnim meczu rozegranym w dramatyczny wieczór na Goodison Park, kiedy stracili dwa gole i pokonali Crystal Palace.
Pomimo wczesnych obietnic w następnym sezonie, Everton ponownie pogrążył się w upadku, a Lampard został zwolniony po niecałych 12 miesiącach, a drużyna zajmowała drugie miejsce od końca Premier League.
Lampard może teraz postrzegać swoje drugie tymczasowe zaklęcie w Chelsea jako głowę rządzącą sercem. Skończył na przegranej z pozycji, z której wydawało się, że nie ma nic do stracenia.
