Steve Crossman:
Ponowne zapewnienie Anglii dobrej zabawy było z pewnością główną misją, kiedy Gareth Southgate zabrał Anglię na swój pierwszy duży turniej w 2018 roku i jest to coś, co, jak zasugerował menadżer reprezentacji Anglii, było w pewnym momencie zagrożone tutaj, w Niemczech.
Jednak sześć lat później tradycja ta przetrwała.
Spotkałem się z kilkoma zawodnikami z Anglii w murach ich centrum medialnego zamku Blankenhain i ani razu nie próbowali podnosić mostu zwodzonego.
Pomimo krytyki, pomimo hałasu, są teraz tak samo otwarci, jak pierwszego dnia, kiedy Ivan Toney zażartował, że zrobi sobie tatuaż z trofeum Euro na twarzy, jeśli pójdą na całość i wygrają.
Anthony Gordon wyjaśnił, że uwielbia czytać poradniki i że wpływ na niego mają nieprawdopodobne szachy i boks rodzeństwa.
Otrzymaliśmy wgląd w różnorodne historie angielskich bohaterów, od opisu Ezriego Konsy dotyczącego komunikacji i lekcji życia udzielonych przez jego matkę z Angoli i ojca, którzy pochodzą z Demokratycznej Republiki Konga, po nigeryjskie dziedzictwo Bukayo Saki w języku Joruba, jego imię oznacza Dodano Radość – oczywiście, że tak.
Następnie Cole Palmer opowiadał nam o swoim ojcu i dziadku, dumnym członku pokolenia Windrush, który przybył do Wielkiej Brytanii z St Kitts i Nevis.
Nie ma śladu niepokoju ani oznak dyskomfortu przed wieloma kamerami. Minęło sześć lat, ale nawet nie wiesz, że minęły więcej niż dwie sekundy, poza tym, że do drużyny dołączyły nowe postacie.
Nie ma wątpliwości, że niektórzy ocenią karierę Garetha Southgate’a na podstawie tego, co wydarzy się w niedzielę, ale jego gracze nie.
