Nie była to duża różnica, biorąc pod uwagę wiatr, a bramkarz Ryan Elliott wykonał oszałamiającą obronę po rzucie karnym Neila McManusa. McManus rzeczywiście trafił 65, a do przerwy pozostało sześciu graczy, a Dunloy prowadził 1-8 do 0-5.
Cushendallowi zajęło trochę czasu odzyskanie zasięgu w drugiej połowie, ale zaczęli wysuwać się na prowadzenie, a McLaughlin, Fred McCurry, Fergus McCambride, Paddy McGill i potwór wolny od bramkarza Cononra McAilistera zbliżyli ich do jednego wyniku.
Uderzyli w przód, gdy Ed McQuillan trafił do siatki, ale Dunloy odpowiedział wkrótce potem, gdy Seaan Elliott zakopał rzut karny po przeszkodzie starszemu bratu Nigelowi.
Jednak Ruairis ponownie ruszyli na prowadzenie pięcioma z sześciu kolejnych, prowadząc różnicą gola w końcówce meczu i choć Paul Shiels strzelił Dunloyowi dwa rzuty wolne z końcówek, był to gol, którego potrzebowali, ponieważ Cushendall sięgnął po Puchar Ochotników po raz 16.
