Strona główna nauka/tech Federalna pomoc w przypadku powodzi niesprawiedliwie przynosi większe i bogatsze społeczności

Federalna pomoc w przypadku powodzi niesprawiedliwie przynosi większe i bogatsze społeczności

39
0


Domy Całkowicie Zalane Koncepcja Sztuki
Federalna inicjatywa mająca na celu łagodzenie skutków powodzi poprzez zniżki na ubezpieczenie pokazuje nierówne korzyści wśród społeczności USA, przy czym bogatsze obszary zyskują więcej. Źródło: SciTechDaily.com

Powodzie kosztują 5 miliardów dolarów rocznie, a federalny program zapewnia zniżki na ubezpieczenie w celu łagodzenia skutków powodzi. Jednakże, MIT badanie wykazało, że korzyści płynące z programu są nierówne i faworyzują bogatsze, większe społeczności zamiast mniejszych i zróżnicowanych. Wzywa się do dostosowania polityki w celu uwzględnienia obszarów w bardziej niekorzystnej sytuacji.

Każdego roku powodzie w USA powodują szkody o wartości około 5 miliardów dolarów, a niedawne wydarzenia, takie jak huragan Helene, ilustrują powagę tych katastrof pogodowych. Koszty te są wyższe niż w przypadku jakichkolwiek innych ekstremalnych zjawisk pogodowych.

W odpowiedzi na ten problem rząd federalny uruchomił w 1990 r. program, który pomaga obniżyć koszty ubezpieczenia powodziowego w społecznościach, wprowadzając środki mające na celu lepsze radzenie sobie z powodzią. Jeśli, powiedzmy, miasto zachowa otwartą przestrzeń jako bufor przed powodziami na wybrzeżach lub opracuje lepsze zarządzanie wodami deszczowymi, właściciele polis obszarowych otrzymają zniżki od swoich składek. Badania pokazują, że program działa dobrze: zmniejszył ogólne szkody powodziowe w uczestniczących w nim społecznościach.

Ocena skuteczności programu w społecznościach

Jednak nowe badanie prowadzone przez badacza z MIT pokazuje, że skutki programu znacznie różnią się w zależności od miejsca. Na przykład społeczności o większej liczbie ludności, które prawdopodobnie mają więcej środków na wprowadzenie zabezpieczeń przeciwpowodziowych, przynoszą większe korzyści niż mniejsze społeczności i wynoszą około 4000 dolarów na ubezpieczone gospodarstwo domowe.

„Kiedy to oceniamy, okazuje się, że skutki tej samej polityki znacznie się różnią w zależności od typu społeczności” – mówi współautorka badania Lidia Cano Pecharromán, doktorantka na Wydziale Studiów Urbanistycznych i Planowania MIT.

Odnosząc się do obaw związanych ze sprawiedliwością klimatyczną i środowiskową, dodaje: „Ważne jest, aby zrozumieć nie tylko to, czy dana polityka jest skuteczna, ale także kto na niej zyskuje, abyśmy mogli dokonać niezbędnych dostosowań i osiągnąć wszystkie cele, które chcemy osiągnąć”.

Artykuł zatytułowany „Exposed Disparities in Flood Adaptation for Equitable Future Interventions in the USA” został opublikowany 27 września w czasopiśmie Komunikacja przyrodnicza. Autorami są Cano Pecharromán i ChangHoon Hahn, pracownik naukowy w Uniwersytet Princeton.

Domy całkowicie zalane
Program amerykański zapewnia istotne ulgi w zakresie ubezpieczenia od powodzi, ale jest on częściej stosowany w społecznościach dysponujących większymi środkami do ochrony.

Różnice w skuteczności reagowania na powódź

Program, o którym mowa, został opracowany przez Federalną Agencję Zarządzania Kryzysowego (FEMA), która ma oddział – Administrację ds. Łagodzenia Ubezpieczeń Powodziowych, zajmujący się tą problematyką. W 1990 roku FEMA zainicjowała system oceny społeczności w ramach krajowego programu ubezpieczeń powodziowych, który zachęca społeczności do podejmowania działań pomagających zapobiegać powodziom lub je ograniczać.

Społeczności mogą angażować się w szeroki zestaw powiązanych działań, w tym mapowanie terenów zalewowych, ochronę otwartych przestrzeni, działania związane z zarządzaniem wodami opadowymi, tworzenie systemów ostrzegania przed powodzią, a nawet opracowywanie programów informacji i uczestnictwa społeczeństwa. W zamian mieszkańcy obszaru otrzymują zniżkę od stawek składek na ubezpieczenie od powodzi.

Aby przeprowadzić badanie, naukowcy sprawdzili 2,5 miliona roszczeń z tytułu ubezpieczenia powodziowego złożonych od tego czasu do FEMA. Przeanalizowali także dane US Census Bureau, aby przeanalizować dane demograficzne i ekonomiczne dotyczące społeczności, a także uwzględnili dane dotyczące ryzyka powodziowego pochodzące z Fundacji First Street.

Porównując ponad 1500 społeczności objętych programem FEMA, badacze byli w stanie określić ilościowo różne względne skutki programu – w zależności od cech społeczności, takich jak populacja, rasa, dochody czy ryzyko powodzi. Na przykład wydaje się, że społeczności o wyższych dochodach są w stanie lepiej inwestować w ochronę przeciwpowodziową i łagodzenie skutków powodzi, zdobywając lepsze oceny FEMA i ostatecznie wprowadzając bardziej skuteczne środki.

„Widzi się pewne pozytywne skutki dla społeczności o niskich dochodach, ale w miarę wzrostu ryzyka one znikają, a pozytywne skutki nadal dostrzegają jedynie społeczności o wysokich dochodach” – mówi Cano Pecharromán. „Prawdopodobnie stać ich na środki, które radzą sobie z wyższymi wskaźnikami ryzyka powodzi”.

Podobnie, jak odkryli naukowcy, społeczności o wyższym ogólnym poziomie wykształcenia radzą sobie lepiej z programem ubezpieczeń od powodzi, uzyskując około 2000 dolarów więcej oszczędności na indywidualną polisę niż społeczności o niższym poziomie wykształcenia. Tak czy inaczej, społeczności posiadające przede wszystkim więcej aktywów – wielkość, zamożność, wykształcenie – są w stanie lepiej wykorzystać lub zatrudnić wiedzę obywatelską i techniczną niezbędną do wprowadzenia większej liczby najlepszych praktyk w zakresie zapobiegania szkodom powodziowym.

Wyzwania i możliwości szerszego oddziaływania

Nawet wśród społeczności o niższych dochodach objętych programem społeczności o mniejszym zróżnicowaniu populacji zauważają większą skuteczność działań w ramach programu przeciwpowodziowego, realizując zysk w wysokości około 6000 dolarów na gospodarstwo domowe w porównaniu ze społecznościami, w których dominują mniejszości rasowe i etniczne.

„Są to znaczące skutki i powinniśmy wziąć je pod uwagę przy podejmowaniu decyzji i sprawdzaniu, czy nasza polityka w zakresie adaptacji do zmiany klimatu działa” – mówi Cano Pecharromán.

Jeszcze większa liczba społeczności w ogóle nie jest objęta programem FEMA. W badaniu zidentyfikowano 14 729 wyjątkowych społeczności w USA dotkniętych problemami powodziowymi. Wiele z nich prawdopodobnie nie ma zdolności do zaangażowania się w kwestie powodziowe, jako że nawet społeczności o niższej randze w programie FEMA przynajmniej podjęły do ​​tej pory pewne działania.

„Gdybyśmy mogli uwzględnić wszystkie społeczności, które nie są objęte programem, ponieważ nie stać ich na opanowanie podstaw, prawdopodobnie zauważylibyśmy, że skutki będą jeszcze większe w przypadku różnych społeczności” – mówi Cano Pecharromán.

Poprawa wdrażania polityki

Aby program był skuteczniejszy w przypadku większej liczby osób, Cano Pecharromán sugeruje, że rząd federalny powinien przede wszystkim rozważyć, w jaki sposób pomóc społecznościom we wdrażaniu środków przeciwpowodziowych i łagodzących.

„Kiedy ustalamy tego rodzaju polityki, musimy rozważyć, w jaki sposób określone typy społeczności mogą potrzebować pomocy we wdrażaniu” – mówi.

Metodologicznie badacze doszli do swoich wniosków, korzystając z zaawansowanego podejścia statystycznego, które Hahn, z wykształcenia astrofizyk, zastosował do badania ciemnej energii i galaktyk. Zamiast znajdować jeden „przeciętny efekt leczenia” programu FEMA we wszystkich uczestniczących społecznościach, określili ilościowo wpływ programu, dzieląc zbiór uczestniczących społeczności według ich cech.

„Jesteśmy w stanie obliczyć skutek przyczynowy [the program]nie jako średnia, która może ukryć te nierówności, ale na każdym poziomie specyficznych cech społeczności, które badamy, różnych poziomach dochodów, różnych poziomach edukacji i nie tylko” – mówi Cano Pecharromán.

Urzędnicy rządowi widzieli, jak Cano Pecharromán przedstawiał wstępne ustalenia na spotkaniach i wyrazili zainteresowanie wynikami. Obecnie pracuje także nad badaniem uzupełniającym, którego celem jest wskazanie, które rodzaje lokalnych programów przeciwpowodziowych przynoszą największe korzyści lokalnym społecznościom.

Odniesienie: „Ujawnianie różnic w adaptacji powodziowej w celu sprawiedliwych przyszłych interwencji w USA”, Lidia Cano Pecharroman i ChangHoon Hahn, 27 września 2024 r., Komunikacja przyrodnicza.
DOI: 10.1038/s41467-024-52111-0

Badania zapewniły częściowo wsparcie Fundacji La Caixa, stowarzyszenie członków rodziny MIT Martin na rzecz zrównoważonego rozwoju oraz program AI Accelerator Fundacji Schmidt Futures.



Link źródłowy