Badania sugerują, że mężczyznom w okresie poprzedzającym rodzicielstwo należy zapewnić takie samo wsparcie emocjonalne jak kobietom.
Jak wynika z przeglądu dowodów, należy położyć większy nacisk na przyszłych ojców podczas wizyt przedporodowych i innych wizyt klinicznych, aby nie czuli się „pominięci”.
Wielu młodych ojców zgłaszało, że byli „poddawani wyczerpującej próbie fizycznej i emocjonalnej”, doświadczali napadów wyczerpania i objawów depresji poporodowej.
Czuli jednak, że nie są w stanie zwrócić się o pomoc, uzasadniając to tym, że to nie oni powinni mieć trudności z nowym rodzicielstwem.
Naukowcy wezwali do opracowania wytycznych klinicznych zapewniających wsparcie w zakresie zdrowia psychicznego w okresie poprzedzającym zostanie ojcem i wkrótce po nim.
Sugerują, że pomogłoby im to poradzić sobie z fizycznymi, psychologicznymi i społecznymi zmianami, jakie zachodzą w ich życiu w okresie przejściowym do ojcostwa.
Naukowcy oparli się na wynikach ankiet, wywiadów i grup fokusowych z Wielkiej Brytanii, Europy, Azji i Bliskiego Wschodu, w których wzięło udział ponad 1000 mężczyzn.
Niektórzy mieli pozytywne doświadczenia bez konsekwencji dla zdrowia psychicznego, ale jak odkryli, większość stanęła w obliczu wyzwań, które miały szkodliwy wpływ na ich ogólne zdrowie psychiczne i samopoczucie.
Eksperci wezwali do opracowania wytycznych klinicznych zapewniających wsparcie w zakresie zdrowia psychicznego mężczyznom w okresie poprzedzającym zostanie ojcami.
Ojcowie stwierdzili, że „często czuli się źle przygotowani na zmęczenie i nowe obowiązki” związane z przyjściem na świat nowego dziecka, co pozostawiało niewiele czasu na intymność i wartościowy czas spędzony z partnerami, co „napinało związek”.
Często czuły się wykluczone z relacji matka–dziecko, począwszy od ciąży, kiedy „czuły się jak obserwatorzy”, podważając ich wiarę w swoje możliwości rodzicielskie.
Inne tematy obejmowały niewystarczająco dostosowane informacje lub zajęcia przedporodowe odpowiadające ich potrzebom w okresie przechodzenia na ojcostwo, ponieważ „nie uznano tego za ważne” – wynika z ustaleń opublikowanych w BMJ.
W prawie połowie badań ojcowie szczególnie uważali, że powinni być lepiej poinformowani na temat rodzicielstwa w ogóle, ale zwłaszcza na temat karmienia piersią, aby lepiej wspierać swoich partnerów.
Zespół badawczy z Uniwersytetu w Newcastle twierdzi, że należy opracować wytyczne kliniczne dotyczące okołoporodowego wsparcia i postępowania w zakresie zdrowia psychicznego ojców.
Sugerują, że lekarze, położne i inny personel medyczny powinni również zapewnić odpowiednią ilość czasu na zapoznanie się z dobrem ojców podczas wizyt okołoporodowych.
W podsumowaniu stwierdzają: „Odnosząc się do obaw i wyzwań związanych z dobrostanem ojców w okresie przechodzenia do ojcostwa poprzez opracowanie wytycznych klinicznych dotyczących zarządzania okołoporodowym zdrowiem psychicznym ojców, a także skuteczne zaangażowanie praktyków/organizacji i włączenie ojców, może pomóc w usuwaniu piętna i oczekiwania związane z płcią, którymi społeczeństwo nadal kieruje się.
Dodają: „Jest oczywiste, że ojcowie wymagają w tym okresie takiego samego wsparcia emocjonalnego i praktycznego jak matki, dlatego ważne jest, aby w przyszłości zapewniano wsparcie dostosowane do ich potrzeb i aby ojcowie nie byli uważani za „zapomnianą istotę”.
Rzecznik NHS powiedział, że przyszli ojcowie są zaangażowani w opiekę w okresie poprzedzającym poród, o ile ich partner wyrazi na to zgodę.
Powiedział: „Partnerzy kobiet w ciąży i młodych matek, które same cierpią na stany lękowe, depresję lub poważniejsze zaburzenia, takie jak psychoza, automatycznie otrzymują kompleksową ocenę stanu zdrowia psychicznego i, w razie potrzeby, kierowani są do profesjonalnego wsparcia”.
