Strona główna nauka/tech Dwa gatunki hominidów przechadzały się po dorzeczu Turkana w Kenii 1,5 miliona...

Dwa gatunki hominidów przechadzały się po dorzeczu Turkana w Kenii 1,5 miliona lat temu

5
0


Model 3D powierzchni ze śladami Paranthropus boisei i Homo erectus
Skomputeryzowany model 3D powierzchni obszaru w pobliżu jeziora Turkana w Kenii przedstawia skamieniałe ślady Paranthropus boisei (pionowe ślady stóp) z oddzielnymi śladami Homo erectus tworzącymi prostopadłą ścieżkę. Źródło: Kevin Hatala/Uniwersytet Chatham

Świadczą o tym ślady stóp z basenu Turkana w Kenii Homo erectus I Parantrop boisei żyli jednocześnie 1,5 miliona lat temu, a ich wyraźne wzorce dwunożności sugerowały różne trajektorie ewolucyjne.

Nowo odkryte skamieniałe ślady ujawniły istnienie co najmniej dwóch różnych hominidów gatunek spacerował po błotnistym, zanurzonym brzegu jeziora w dorzeczu Turkana w Kenii, około 1,5 miliona lat temu.

Dowody współistnienia hominidów

Odkryte na słynnym stanowisku skamieniałości hominidów w Koobi Fora ślady stóp – opisane przez Kevina Hatalę i współpracowników – dostarczają fizycznych dowodów na współistnienie wielu linii hominidów w regionie, co wcześniej można było wywnioskować jedynie z nakładających się dat kopalnych.

Odcisk stopy Paranthropus boisei
Przypuszcza się, że ślad został stworzony przez osobnika Paranthropus boisei. Źródło: Kevin Hatala/Uniwersytet Chatham

Analiza wzorców dwunożnych

Na podstawie informacji na temat chodu i postawy uzyskanych ze śladów stóp, Hatala i in. myślę, że były to dwa gatunki Homo erectus I Parantrop boisei. Jest to pierwszy dowód na istnienie dwóch różnych wzorców dwunożności wśród plejstoceńskich hominidów występujących na tej samej powierzchni śladu.

Odcisk stopy Homo erectus
Przypuszcza się, że ślad stopy został stworzony przez osobnika Homo erectus. Źródło: Kevin Hatala/Uniwersytet Chatham

Implikacje dla ewolucji człowieka

Po zbadaniu nowych śladów stóp na Forach Koobi badacze przeanalizowali ślady innych hominidów w podobnym wieku i doszli do wniosku, że w regionie East Turkana istnieje wyraźny wzorzec dwóch różnych typów dwunożności. Ogólna analiza wskazuje, że różne gatunki jednocześnie korzystały z siedlisk jeziornych, wykazując różne możliwości konkurencji lub podziału nisz, co mogło mieć wpływ na trendy w ewolucji człowieka.

William Harcourt-Smith omawia konsekwencje śladów z powiązanej perspektywy.

Więcej informacji na temat tego odkrycia można znaleźć w artykule Ślady sprzed 1,5 miliona lat przepisują ewolucję człowieka.

Referencje:

„Dowody śladów na różnorodność lokomotoryczną i wspólne siedliska wśród homininów z wczesnego plejstocenu”: Kevin G. Hatala, Neil T. Roach, Anna K. Behrensmeyer, Peter L. Falkingham, Stephen M. Gatesy, Erin Marie Williams-Hatala, Craig S. Feibel , Ibrae Dalacha, Martin Kirinya, Ezekiel Linga, Richard Loki, Apolo Alkoro, Longaye, Malmalo Longaye, Emmanuel Lonyericho, Iyole Loyapan, Nyiber Nakudo, Cyprian Nyete i Louise N. Leakey, 28 listopada 2024 r., Nauka.
DOI: 10.1126/science.ado5275

„Współczesna różnorodność lokomotoryczna homininów”, William EH Harcourt-Smith, 28 listopada 2024 r., Nauka.
DOI: 10.1126/science.adt8033



Link źródłowy