Bardzo mnie boli z powodu zamrożonego barku. Mój lekarz rodzinny powiedział, że może to trwać do trzech lat i niewiele można zrobić poza fizjoterapią i kremem uśmierzającym ból. Czy jest coś jeszcze?
Johna Haleya w Staffordshire.
Zamrożone ramię, w którym staw jest sztywny i bolesny przez miesiące lub lata, ograniczając ruch, jest nieszczęśliwym stanem i całkowicie rozumiem Twoją chęć zrobienia wszystkiego, co możliwe, aby pomóc Ci w powrocie do zdrowia.
Ta częsta dolegliwość pojawia się, gdy silna tkanka łączna otaczająca staw barkowy ulega zapaleniu i pogrubieniu.
Występuje szczególnie często u kobiet po 40. roku życia (prawdopodobnie ze względu na zmiany hormonalne) i osób chorych na cukrzycę (ponieważ wysoki poziom cukru we krwi może uszkodzić tkankę łączną). Może również rozwinąć się, gdy ramię pozostaje nieruchome przez długi czas, na przykład po złamaniu ramienia, ponieważ tkanka wokół stawu może się zacisnąć.
Zamrożone ramię, w którym staw jest sztywny i bolesny przez miesiące lub lata, ograniczając ruch, to niefortunny stan
Zamrożona łopatka ma zazwyczaj trzy fazy. W początkowej fazie, która może trwać wiele miesięcy, bark staje się coraz bardziej sztywny i bolesny. W środkowej fazie ból zmniejsza się, ale ruch jest bardziej ograniczony ze względu na większą sztywność. Następnie ramię stopniowo regeneruje się i odzyskuje ruchliwość. Większość pacjentów powraca do pełnego zdrowia, ale może to zająć dużo czasu.
Nie ma zgody co do najlepszego leczenia, ale zastrzyki steroidowe mogą być opłacalne.
U około jednego na dziesięciu pacjentów ukłucia mogą powodować nasilenie bólu utrzymującego się przez kilka dni, ale ból ten ustępuje, a pacjenci zauważają większą mobilność i zmniejszoną sztywność, co ułatwia wykonywanie zalecanych ćwiczeń fizjoterapeutycznych.
Rzeczywiście, zastrzyki sterydowe w połączeniu z fizjoterapią wydają się oferować najlepszą szansę na przyspieszenie powrotu do zdrowia.
Inną opcją jest hydrodylatacja, polegająca na wstrzykiwaniu w ramię słonej wody w celu rozciągnięcia tkanki i poprawy ruchu. Nie wszyscy jednak są przekonani, że to działa.
Do środków zaradczych, które możesz wypróbować samodzielnie, należy umieszczenie na ramieniu okładu rozgrzewającego lub butelki z gorącą wodą na 20 minut, aby złagodzić ból. Pomocne mogą być krótkie kursy ibuprofenu lub diklofenaku, ale skonsultuj się ze swoim lekarzem rodzinnym. Na koniec używaj barku tak często, jak to możliwe – trzymanie go nieruchomo pogorszy ból.
W zeszłym roku wszczepiono mi rozrusznik serca i przepisano mi edoksaban po tym, jak badanie kontrolne wykazało, że moje tętno jest niskie i wynosi 35 uderzeń na minutę. Kiedyś lubiłem dwa spacery dziennie, ale teraz łatwo się męczę i straciłem zainteresowanie. Kusi mnie, aby przestać brać edoksaban, aby zobaczyć, czy odzyskam energię.
Johna Matthew, Dundee.
Przykro mi, że straciłeś entuzjazm do spacerów, które tak bardzo Ci się podobały, ale nie sądzę, że jest to wina leku, który bierzesz. Kiedy wykryto niskie tętno lub bradykardię, zostałeś skierowany do kardiologa, który przeprowadziłby badania w celu ustalenia przyczyny.
Testy te obejmowałyby elektrokardiogram w celu pomiaru aktywności elektrycznej serca. Podejrzewam, że to pokazało, że cierpisz również na inne zaburzenie rytmu serca zwane migotaniem przedsionków (AF) i dlatego przepisano ci edoksaban. Zwykle, gdy serce bije, jego ściany kurczą się, wypychając krew z organizmu.
W AF ściany górnych komór (przedsionków) nie kurczą się, lecz drżą, co utrudnia przepychanie krwi do komór znajdujących się poniżej. Krew może następnie gromadzić się, umożliwiając tworzenie się skrzepów. Mogą one następnie przedostać się do mózgu, gdzie powodują udar.
Edoksaban zmniejsza to ryzyko poprzez rozrzedzenie krwi. Dlatego zdecydowanie odradzam zaprzestanie tego.
W AF nieregularne pompowanie serca zmniejsza dopływ krwi do reszty ciała, co może powodować zmęczenie – podejrzewam, że to jest przyczyną letargu.
Radzę omówić swoje zmęczenie ze swoim kardiologiem, może się okazać, że potrzebne będą dodatkowe leki, aby poprawić siłę i skurcze serca. Sugeruję, abyś poprosił swojego lekarza rodzinnego o wykonanie badania krwi na anemię, która może powodować zmęczenie.
Moim zdaniem… strzeżcie się chorób dłoni, stóp i jamy ustnej
Najbardziej chorym pacjentem, jakiego widziałem tego lata, był hydraulik, który nagle zachorował. Oprócz gorączki miał owrzodzenie jamy ustnej i gardła, tak bolesne, że akceptował tylko łyki wody.
Miał też pęcherze na rękach, więc już po zbadaniu diagnoza była jasna: choroba dłoni, stóp i jamy ustnej.
Chorobę wywołuje wirus Coxsackie A16 i chociaż u dzieci jest to łagodna choroba, szybko ustępująca w ciągu kilku dni, u dorosłych choroba jest znacznie poważniejsza, trwa dziesięć dni lub dłużej, z uogólnionymi objawami co najmniej tak poważnymi jak choroba grypa.
Choroba przenoszona jest przez zakażone osoby, które przez wiele tygodni wydalają wirusa z ust, dróg oddechowych lub kału w postaci drobnych kropelek.
O tej porze roku najwięcej przypadków zachorowań, dlatego apeluję o szczególną ostrożność i dokładne mycie rąk wodą z mydłem po skorzystaniu z toalety, a także o czystość klamek w takich miejscach.
Zmuszony jestem także zastanowić się nad potencjalną zakaźnością wody podczas dzikiego pływania – mając na uwadze zaniedbania przedsiębiorstw wodociągowych i zanieczyszczenie rzek ściekami.
