Badania nad długim wirusem COVID, w których wzięło udział ponad 10 000 dorosłych, nie wykazały żadnych diagnostycznych markerów laboratoryjnych, ale wykazały zwiększone ryzyko cukrzycy i chorób nerek w związku z przebytymi infekcjami SARS-CoV-2.
Spośród 25 rutynowych klinicznych testów laboratoryjnych żaden nie może pomóc w diagnozowaniu ostrych następstw choroby SARS-CoV-2 (Długi Covid).
W badaniu mającym na celu zbadanie markerów klinicznych długiego wirusa i jego konsekwencji zdrowotnych wzięło udział ponad 10 000 uczestników. Wyniki nie wykazały żadnych skutecznych markerów laboratoryjnych PASC, ale sugerowały powiązanie między wcześniejszymi infekcjami SARS-CoV-2, podwyższonym ryzykiem cukrzycy i wczesnymi objawami choroby nerek.
Krajowe badanie kohortowe dorosłych uczestników, zarówno z wcześniejszym zakażeniem SARS-CoV-2, jak i bez niego, wykazało, że nie ma obiektywnych testów pozwalających na dokładne zdiagnozowanie po ostrych następstwach zakażenia SARS-CoV-2 (PASC), znanego również jako długi COVID. Dane sugerują również, że wiele długotrwałych objawów PASC wynika z trwającego stanu zapalnego, a nie z inwazji wirusa na dotknięty obszar. Wyniki zostały opublikowane w Roczniki chorób wewnętrznych.
Wyniki badania RECOVER
Naukowcy z Narodowe Instytuty Zdrowia zbadał ponad 10 000 dorosłych pacjentów włączonych do badania RECOVER (Researching COVID to Enhance Recovery), aby zbadać kliniczne markery laboratoryjne SARS-CoV-2 i PASC. Ponieważ do porównania zmiennych niezbędny był poziom wyjściowy, do badania kwalifikowały się osoby dorosłe niezależnie od wcześniejszego zakażenia SARS-CoV-2. Naukowcy porównali odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i wyniki rutynowych badań laboratoryjnych uczestników, aby ustalić, czy SARS-CoV-2 doprowadził do trwałych nieprawidłowości w wynikach badań laboratoryjnych, niezależnie od tego, czy występowały objawy.
Naukowcy odkryli, że żadna z 25 rutynowych wartości laboratoryjnych ocenianych w badaniu nie może służyć jako klinicznie użyteczny biomarker PASC. Ponadto znaleźli dowody potwierdzające tezę, że SARS-CoV-2 może przyczyniać się do ryzyka cukrzycy niezależnie od objawów PASC, co stwierdzono na początku pandemii. Osoby z wcześniejszym SARS-CoV-2 miały również wyższy stosunek albuminy do kreatyniny w moczu, co jest markerem wczesnej choroby nerek, która jest powiązana z choroba sercowo-naczyniowa w innych populacjach. Dane wykazały również, że utrzymujący się stan zapalny jest potencjalnym mechanizmem leżącym u podstaw anosmii (zaburzeń węchu/smaku) i PASC.
Spostrzeżenia redakcyjne na temat długich wyzwań związanych z pandemią
Autorzy towarzyszącego artykułu redakcyjnego z Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa twierdzą, że niektóre z największych nierozwiązanych wyzwań związanych z pandemią Covid dotyczą zrozumienia, diagnozowania i leczenia długotrwałej choroby Covid. Niezwykle duże badania obserwacyjne, takie jak RECOVER, stanowią niepowtarzalną okazję w życiu do zbadania przewlekłej choroby związanej z infekcją, która wystąpiła jednocześnie u milionów osób i została wywołana przez ten sam patogen. Odkrycia przypominają, że lekarze powinni uwzględniać długą postać Covid-19 w diagnostyce różnicowej objawów lub stanów bez widocznej etiologii.
Odniesienie: „Standardowe kliniczne pomiary laboratoryjne nie różnicują wcześniejszej infekcji SARS-CoV-2 i następstw pooperacyjnych wśród dorosłych w kohorcie WYzdrowień” 12 sierpnia 2024 r., Roczniki chorób wewnętrznych.
DOI: 10.7326/M24-0892
