Duża część Australijczyków cierpiących na zaburzenia odżywiania jest neuroróżnorodna i stoi przed wyjątkowymi wyzwaniami wynikającymi z różnic w przetwarzaniu sensorycznym i nawykach żywieniowych. Badania opowiadają się za specjalistycznymi metodami leczenia, które uwzględniają te różnice w celu uzyskania lepszych wyników opieki.
Szacuje się, że to już koniec 1,1 miliona Australijczyków żyć z zaburzeniami odżywiania i ok jedna trzecia z tych osób jest neuroróżnorodnych.
Dlaczego jest tak, że osoby z neuroróżnorodnością, w tym osoby z autyzm Lub ADHDsą bardziej narażeni na zaburzenia odżywiania w porównaniu z populacją ogólną? Jakie ma to konsekwencje dla ich leczenia?
Co to jest neurodywergencja?
Neurodywergencjalub stan neurodywergentności odnosi się do osób, których funkcjonowanie poznawcze odbiega od norm społecznych uznawanych za „typowe”. Obejmuje to szereg warunków, w tym między innymi:
- autyzm
- zespół deficytu uwagi/nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD)
- dysleksja
- Zespół Tourette’a.
Nasze rozumienie neurodywergencji przeszło długą drogę. Neurodywergencja kiedyś uważano je za liniowe „widmo” o zakresie od mniej do bardziej neurorozbieżnego.
Teraz wiemy, że każda osoba z neuroróżnorodnością będzie miała unikalną cechę doświadczenie w szerokim zakresie wymiarów. Obejmuje to przetwarzanie sensoryczne, zdolności motoryczne i funkcjonowanie wykonawcze (pamięć robocza, elastyczność poznawcza i hamowanie).
Konceptualizacja tych różnic wygląda bardziej jak a koło kolorów.
Spektrum autyzmu NIE jest liniowe! Wygląda bardziej jak: #Autyzm
Źródło obrazu: Autism_Sketches pic.twitter.com/1Kl6sk7TjA
— Sensoryczny 0verl0@d (@sens0ryoverl0ad) 20 września 2024 r
Czym są zaburzenia odżywiania?
Zaburzenia odżywiania są złożonymi i potencjalnie zagrażającymi życiu schorzeniami psychicznymi. Powodują trwałe i znaczące zaburzenia myśli, uczuć i zachowań związanych z masą ciała, jedzeniem i/lub jedzeniem.
Wiele czynników może przyczyniać się do rozwoju zaburzeń odżywiania. Badania pokazują jednak, że u osób neuroróżnorodnych występuje to w nieproporcjonalnym stopniu.
Jeden recenzja odkryli, że około 22,9% osób z autyzmem miało zaburzenia odżywiania, w porównaniu z 2% w populacji ogólnej. W innym recenzjau osób z ADHD ryzyko wystąpienia zaburzeń odżywiania było cztery razy większe niż u osób bez ADHD.
Dlaczego zaburzenia odżywiania są częstsze u osób neuroróżnorodnych?
Nauka nie określiła dokładnego powodu, dla którego zaburzenia odżywiania są częstsze wśród osób neuroróżnorodnych. Ale oto, co wiemy do tej pory.
Osoby neuroróżnorodne są bardziej prawdopodobne doświadczać trudności w karmieniu, wrażliwości sensorycznej i zaburzeń odżywiania.
Stany Zjednoczone badanie ocena zachowań żywieniowych dzieci neuroróżnorodnych wykazała, że około 70% dzieci autystycznych wykazywało „nietypowe” zachowania żywieniowe. Obejmuje to selektywność żywności i nadwrażliwość na teksturę żywności. Dla porównania, odsetek ten wynosi 4,8% dzieci neurotypowych.
Podobnie dzieci autystyczne może wybierać lub odrzucać żywność opiera się bardziej na fakturze niż inne dzieci. Mogą wolisz jedzenie o spójnej konsystencji, łagodnym smaku i neutralnym kolorze (na przykład nuggetsy z kurczaka, zwykły makaron i ryż).
Jedzenie selektywne (ograniczona ilość akceptowanych pokarmów i awersja do jedzenia) było zjawiskiem powszechnym powiązany z zaburzeniami unikania/restrykcyjnego przyjmowania pokarmu (ARFID). Jest to zaburzenie odżywiania charakteryzujące się unikaniem i niechęcią do jedzenia oraz jedzenia niezwiązanego z obrazem ciała. ARFID jest powszechnie kojarzony z autyzmem, z jednym badanie szacuje się, że 21% osób z autyzmem doświadczy tego w ciągu swojego życia.
Inne cechy neurorozbieżne, takie jak perfekcjonizm i zamiłowanie do rutyny, również występowały powiązany z zaburzeniami odżywiania i zaburzeniami odżywiania.
Badania na dorastających dziewczętach stwierdzono, że u dziewcząt cierpiących na jadłowstręt psychiczny częściej wykazują cechy i zachowania neurodywergentne (w tym przypadku autystyczne). Należą do nich opracowywanie zasad, opór przed zmianami i nadmierne skupienie się na masie ciała. Cechy te są powszechnie spotykane w anoreksja psychicznazaburzenie odżywiania charakteryzujące się ograniczonym przyjmowaniem pokarmu, intensywnym strachem przed przyrostem masy ciała i zaburzeniami obrazu własnego ciała.
Tymczasem powiązano objawy impulsywności w ADHD zaburzenie objadania się. To może zaangażować nawracające epizody jedzenia dużych ilości jedzenia w krótkim czasie. Impulsywność może być również powiązana z bulimia psychicznacharakteryzujące się zachowaniami kompensacyjnymi mającymi na celu zapobieganie przyrostowi masy ciała po objadaniu się (np. nadmiernym wysiłku fizycznym).
Niektóre studia wskazać związek pomiędzy ADHD, aleksytymia (trudności w doświadczaniu, identyfikowaniu i wyrażaniu emocji) oraz zachowania związane z przejadaniem się, takie jak jedzenie emocjonalne.
Wreszcie, osoby neuroróżnorodne częściej identyfikują się jako członkowie LGBTQIA+ wspólnotadoświadczenie uraza także mają zdrowie psychiczne stan : schorzenie. Każdy z tych czynników zwiększa prawdopodobieństwo ktoś doświadczy zaburzeń odżywiania.
Jak to wpływa na leczenie?
Pomimo nakładania się zaburzeń odżywiania i neurodywergencji, obecne podejścia do leczenia nie spotykaj się zróżnicowane potrzeby osób dotkniętych tym problemem.
Zaburzenia odżywiania leczenie często odnosi w najlepszym razie umiarkowany sukces. W przypadku osób neuroróżnorodnych rezultaty są takie gorzej niż ich neurotypowe odpowiedniki.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT), szeroka gama terapii opartych na interakcji pomiędzy myślami, uczuciami i zachowaniami, jest mniej korzystne dla osób neuroróżnorodnych. Jednak często jest to część leczenia zaburzeń odżywiania. Kobiety autystyczne tak mają zasugerowane Terapia poznawczo-behawioralna jest mniej dostępna ze względu na jej ogólne podejście i założenie, że uczestnicy posiadają umiejętności potrzebne do osiągnięcia korzyści.
Według psychologa, dlaczego leczenie zaburzeń odżywiania działa tylko w połowie przypadków https://t.co/fdJn9IJoRo przez @RozmowaEDU pic.twitter.com/G8HKhXsPkm
— CHASS (@CHASS_Aus) 5 lipca 2023 r
Były dzwoni od organizacji takich jak Krajowa współpraca na rzecz zaburzeń odżywiania I Zwolennicy doświadczenia życiowego poprawa dostępu do modeli opieki potwierdzających neuroróżnorodność dla osób neuroróżnorodnych dotkniętych zaburzeniami odżywiania.
Taka opieka rozpoznaje i bezpiecznie uwzględnia wielorakie sposoby, w jakie neurodywergencja jest powiązana z karmieniem i zachowaniami żywieniowymi.
Badania sugeruje, że leczenie zaburzeń odżywiania można z powodzeniem dostosować do osób neuroróżnorodnych w oparciu o następujące zasady:
- Równe partnerstwo. Włączanie osób neuroróżnorodnych jako równych partnerów w opiekę i decydentów oraz podnoszenie poziomu ich własnych doświadczeń
- Akceptowanie i celebrowanie różnic. Cech neurodywergentnych nie należy uważać za deficyt ani za coś, co należy „leczyć” lub „naprawić”. Należy raczej celebrować cechy neurorozbieżne, aby pielęgnować pozytywne poczucie tożsamości
- Zakwaterowanie. Cechy i preferencje neurorozbieżne są szanowane i uwzględniane. Może to na przykład obejmować ograniczenie bodźców zmysłowych (zapachu, dźwięków i świateł) w jadalni lub plan posiłków, który jest przewidywalny i uwzględnia wrażliwość sensoryczną danej osoby.
Należy również leczyć zaburzenia odżywiania poinformowany o traumie.
Napisane przez:
- Breanna Lepre, wykładowca żywienia i dietetyki, Uniwersytet w Queensland
- Lauren Ball, profesor zdrowia i dobrego samopoczucia społeczności na Uniwersytecie Queensland
Na podstawie artykułu pierwotnie opublikowanego w Rozmowa.
