Analizy statystyczne biofotonów z nasion soczewicy dostarczają dowodów potwierdzających teorie sugerujące, że w roślinach może pojawić się forma „inteligencji”.
Wszystkie żywe organizmy emitują słaby poziom promieniowania świetlnego, zwanego „biofotonami”, chociaż ich pochodzenie i funkcja pozostają w dużej mierze niewyjaśnione. Międzynarodowy zespół fizyków, wspierany przez Instytut Pytań Podstawowych (FQxI), wprowadził nowatorskie podejście do badania tego zjawiska, wykorzystując analizy statystyczne emitowanego światła.
Ich celem jest sprawdzenie, czy biofotony mogą odgrywać rolę w transporcie informacji w organizmach żywych i pomiędzy nimi oraz czy monitorowanie biofotonów może przyczynić się do rozwoju technik medycznych umożliwiających wczesną diagnostykę różnych chorób.
Przeprowadzone przez nich analizy pomiarów słabego świecenia emitowanego przez nasiona soczewicy potwierdzają modele pojawienia się pewnego rodzaju „inteligencji” roślinnej, w której emisja biofotoniczna niesie informacje i może być zatem wykorzystywana przez rośliny jako środek komunikacji. Zespół zgłosił to i dokonał przeglądu historii biofotonów w artykule w czasopiśmie Nauk Stosowanych w czerwcu 2024 r.
Około sto lat temu rosyjski biolog Alexander Gurwitsch zdał sobie sprawę, że cebula wytwarza słabe pole elektromagnetyczne związane ze wzrostem komórek. „Od tego czasu naukowcy odkryli, że bakterie, rośliny, zwierzęta, a nawet ludzie emitują biofotony” – mówi Catalina Curceanu, członkini FQxI oraz eksperymentalny fizyk jądrowy i kwantowy w Narodowym Instytucie Fizyki Jądrowej (INFN) we Frascati. Włochy.
„Niektórzy naukowcy uważają, że te biofotony mogą brać udział w wymianie informacji, ale jak dotąd żaden pojedynczy model nie był w stanie wyjaśnić, skąd pochodzą i do czego służą” – dodaje Maurizio Benfatto, również z INFN, który kierował danymi ćwiczenie.
Przez lata naukowcy próbowali monitorować emisję biofotonów z kiełkujących nasion w celu pomiaru ich jakości w celu zbadania wpływu pestycydów i nawozów na rośliny, a także w celu sprawdzenia jakości żywności. Eksperymenty z skrawkami tkanek wykazały nawet różne szybkości emisji biofotonów między komórkami nowotworowymi i komórkami niezłośliwymi. „Ludzie uwalniają nawet więcej biofotonów, gdy są wściekli” – mówi Benfatto.
Jedną z trudności w przeprowadzaniu ostatecznych eksperymentów jest to, że sygnał biofotonu jest bardzo słaby i łatwo zagłuszany przez otaczające światło i hałas. Curceanu i jej współpracownicy zmierzyli biofotony emanujące z 76 nasion soczewicy w komorze kiełkowania umieszczonej w zaciemnionym pudełku, używając bardzo czułego czujnika kwantowego foton detektor.
Wschodząca inteligencja roślin
Zespół monitorował nasiona w oknach czasowych wahających się od 10 do 60 godzin. Schemat emisji potwierdza pogląd, że uwalnianie biofotonów jest związane z aktywacją różnych grup komórek podczas procesu kiełkowania. „Każdą jednostkę można traktować jako węzeł sieci” – wyjaśnia Benfatto, „a każdy węzeł wchodzi w interakcję z sąsiednimi węzłami, zanim wyemituje biofotony”. Można to interpretować jako pojawienie się „współpracy i inteligencji”, jego zdaniem, w tym sensie, że jednostki są wrażliwe na swoich najbliższych sąsiadów, a także jednostki bardzo odległe. Ta globalna inteligencja pomaga określić, czy uwolnienie biofotonów zwiększy, czy zmniejszy globalne korzyści dla rośliny.
Prace zostały częściowo sfinansowane przez Instytut Pytań Fundamentalnych (FQxI), którego celem jest katalizowanie badań w zakresie nauk podstawowych. „Zrozumienie tego zjawiska nie tylko rzuca nowe światło na mechanizmy stosowane w żywej materii, ale także otwiera możliwości nowych pomysłów w leczeniu patologii ludzkich i innych niż ludzie” – mówi Curceanu. „Jestem wdzięczny, że projekt FQxI dał nam możliwość odkrycia potencjalnych powiązań między biofotonami a formą inteligencji roślin”.
Curceanu zauważa, że potrzeba więcej pracy, aby odkryć na przykład, skąd pochodzą biofotony – prawdopodobnie w mitochondriach – i potwierdzić, czy niosą one informację. Jeśli tak, „jakiego rodzaju informacje?” – pyta Curceanu. „I czy możemy w jakiś sposób zmienić informacje, które niosą?”
Wrażliwe sygnały
Curceanu, Benfatto i współpracownicy nakreślili także ekonomiczne sposoby ulepszenia przyszłych eksperymentów w celu wychwytywania tych wrażliwych sygnałów. Obejmuje to użycie „soczewki Fresnela” (przekrojowej soczewki wypukłej z pionowymi równoległymi płaszczyznami tworzącymi koncentryczne pierścienie) w celu potencjalnego zwiększenia liczby zbieranych fotonów światła ponad 10-krotnie. Zespół sugeruje również umieszczenie nasion w białej teflonowej kuli , aby poprawić odbicie światła. „Teflon odbija ponad 99% światła, więc biofotony będą odbijać się od kuli, zanim w końcu trafią do detektora” – mówi Benfatto.
„W naszym artykule uwzględniliśmy także inne ulepszenia, które, mamy nadzieję, zainspirują innych do badania tego fascynującego zjawiska naturalnego” – mówi Curceanu.
Odniesienie: „Biofotony: trudny problem” Luca De Paolis, Roberto Francini, Ivan Davoli, Fabio De Matteis, Alessandro Scordo, Alberto Clozza, Maurizio Grandi, Elisabetta Pace, Catalina Curceanu, Paolo Grigolini i Maurizio Benfatto, 24 czerwca 2024 r., Nauk Stosowanych.
DOI: 10.3390/aplikacja14135496
Praca ta została częściowo wsparta poprzez m.in Dotacja FQxI Fulcrum i przez Program FQxI Świadomość w świecie fizycznym.
