Jak mówi stare powiedzenie, nie ma nic trwałego poza zmianami. W obliczu objęcia urzędu przez nową Komisję Europejską ton rozmów w unijnej bańce znacznie różni się od tych, które toczyły się pięć lat temu. Mówi się, że europejski wzrost gospodarczy, odporność i konkurencyjność będą teraz miały pierwszeństwo przed priorytetami Zielonego Ładu. Publikacja raportu Draghiego nie jest obca tym rozmowom, ponieważ ponownie otworzyła debatę na temat pozornie wzajemnie wykluczających się celów, takich jak zrównoważony rozwój i względy ekonomiczne.
Kathy Roussel jest dyrektorką ds. rzecznictwa i zaangażowania w amfori.
Jest to co najmniej niefortunne, ponieważ w ciągu ostatnich pięciu lat włożono tak wiele wysiłku w przedstawienie uzasadnienia biznesowego obowiązkowej należytej staranności, która przyniosłaby korzyści ludziom i planecie, a jednocześnie zwiększyła odporność przedsiębiorstw.
W amfori wierzymy w celowy handel i dlatego jesteśmy przekonani, że nie można osiągnąć trwałego zysku bez odpowiedzialnego biznesu. Chociaż nie ma wątpliwości, że konkurencyjność UE ma zasadnicze znaczenie dla naszej przyszłości, nie powinna ona ograniczać się do celu, jakim jest wypełnienie luki technologicznej w stosunkach z naszymi głównymi partnerami handlowymi.
Konkurencyjność oznacza także zwiększanie odporności, zabezpieczanie dostępu do kluczowych zasobów i łańcuchów dostaw, zdolność przewidywania zagrożeń i możliwości biznesowych oraz reagowanie na nie – zrównoważony rozwój jest kluczem do osiągnięcia tego wszystkiego.
Czy nie byłoby mądrze wziąć pod uwagę również, że wysiłki podejmowane w celu pozycjonowania UE jako lidera w kwestiach zrównoważonego rozwoju mogą być jedną z naszych wyjątkowych zalet?
UE musi w dalszym ciągu podnosić sztandar zrównoważonego handlu w globalnych łańcuchach dostaw
Wszędzie na świecie, czy to w USA, czy w Azji, społeczność biznesowa uważnie monitoruje decyzje polityczne UE w tym zakresie i już rozumie, jakim punktem zwrotnym był program Zielonego Ładu. Tak więc, chociaż wydaje się, że słowa „zrównoważony handel” niedawno zniknęły z programu politycznego UE, niezwykle ważne jest, aby Europa w dalszym ciągu wykorzystywała swoją siłę oddziaływania jako jeden z największych partnerów handlowych na świecie. Nasze przyszłe negocjacje handlowe powinny stać się wyścigiem na szczyt, a nie wyścigiem w dół.
Kluczową zasadą leżącą u podstaw odpowiedzialnego postępowania w biznesie jest zachęcanie firm do podejmowania odpowiedzialności wykraczającej poza własne działania. To tutaj zwykle ujawniają się największe skutki. Odpowiedzialność taka jest jednak proporcjonalna do związku przyczynowego spółki ze skutkiem, jak wskazują ugruntowane od dawna międzynarodowe standardy należytej staranności.
Ponieważ przepisy UE wymagają obecnie od przedsiębiorstw podejmowania działań w międzynarodowych łańcuchach dostaw, mechanizmy rynkowe promujące wdrażanie odpowiedzialnych praktyk i umożliwiające tworzenie ram politycznych w krajach zaopatrujących się poza UE stały się kluczowe dla wspierania wdrażania unijnych polityk zrównoważonego rozwoju.
Zachowaj spokój i zgłoś sprawę w środku burzy legislacyjnej
Nie ma wątpliwości, że tempo zmian w zakresie zrównoważonego rozwoju regulujących praktyki biznesowe ogromnie wzrosło w ciągu ostatnich lat. Do tego stopnia, że społeczność biznesowa może odczuwać zawroty głowy w obliczu huraganu legislacyjnego. Jednak każdy huragan ma oko, spokojne miejsce w środku burzy.
W Europie tę cichą przestrzeń, oko huraganu, można znaleźć na skrzyżowaniu dyrektywy w sprawie raportowania na temat zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw (CSRD) i dyrektywy w sprawie należytej staranności w zakresie zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw (CSDDD).
Obydwa przepisy opierają się na tych samych zasadach przejrzystości, odpowiedzialności i ciągłego doskonalenia. Zasadniczo firmy proszone są o zrozumienie swojego wpływu na globalne łańcuchy wartości, podjęcie działań mających na celu zaradzenie im i sporządzenie sprawozdań na ten temat. Może to wydawać się trudne, co jest zrozumiałe. Należy jednak pamiętać, że przedsiębiorstwa nie mają obowiązku robić wszystkiego na raz, lecz zacząć tam, gdzie jest to możliwe, i ustalać priorytety dla najistotniejszych ryzyk. Ponadto działania, które należy podjąć, będą się różnić w zależności od tego, jak firma podchodzi do wywierania wpływu.
Ktoś kiedyś powiedział, że „należyta staranność nie jest nauką, ale sztuką”. To jest właśnie duch tych praw. Nie chodzi tu o dążenie do doskonałości; raczej na doskonaleniu się krok po kroku, a następnie informowaniu o własnych wysiłkach. Nasz komunikat dla firm: skup się na tym, co wspólne w tych przepisach. W ten sposób przedsiębiorstwa mogą zwiększyć skuteczność swoich działań w zakresie zgodności i stworzyć podstawę do korzystania z bardziej sprawiedliwych zasad rynkowych, przewidywać rosnące oczekiwania w zakresie zrównoważonego rozwoju i zwiększać swoją odporność w perspektywie średnio- i długoterminowej.
Sprawozdawczość dla samego raportowania nie przyniesie żadnego postępu. Zamiast skupiać wszystkie zasoby na zbieraniu danych ESG, pamiętajmy, że raportowanie w zakresie zrównoważonego rozwoju idzie w parze z należytą starannością w zakresie zrównoważonego rozwoju – ostatecznie chodzi o to, co firma „robi”, aby zaradzić swoim wpływom. To właśnie amfori nazywa raportowaniem wywierającym wpływ.
Raportowanie wywierające wpływ to mądry wybór z punktu widzenia firm, ludzi i środowiska. W ostatecznym rozrachunku to właśnie będzie napędzać zrównoważony wzrost w globalnych łańcuchach dostaw.
