Zgodnie z powszechnymi oczekiwaniami, tydzień zdominowały nagłówki dotyczące taryf handlowych.
Dwóch najwyższych urzędników Komisji Europejskiej – szef handlu Valdis Dombrovskis i wiceprzewodniczący Margaritis Schinas – koordynowało ogłoszenie przez dyrektora UE w środę (12 czerwca) wstępnych ceł w wysokości od 17,4% do 38,1% na chińskie samochody elektryczne, przy czym stawka różni się również w zależności od o tym, jak współpracujące przedsiębiorstwa wykazały się podczas siedmiomiesięcznego dochodzenia antysubsydyjnego prowadzonego przez Komisję.
Analitycy powszechnie uważają, że chińskie firmy mogłyby wchłonąć zapowiedziane przez UE cła i nadal utrzymywać solidne zyski.
Nieco bardziej zaskakujące było zatem to, że reakcja Chin na ogłoszenie przez UE ceł tymczasowych i stosunkowo możliwych do wykonania była, przynajmniej pod względem narracyjnym, równie ostra jak na poprzednie oświadczenie USA miesiąc wcześniej. W tym przypadku prezydent Joe Biden ujawnił znacznie bardziej znaczącą podwyżkę ceł, podnosząc cła na chińskie pojazdy elektryczne z 25% do 100%, a także gwałtowne podwyżki na szereg innych produktów.
Co więcej, podejście UE do przywrócenia równowagi temu, co uważała za dokuczliwe zakłócenie konkurencji, znacznie różniło się od strategii Stanów Zjednoczonych – przy czym ta pierwsza opowiadała się za oceną opartą na dowodach i doraźnymi, tymczasowymi wnioskami do różnych zaangażowanych przedsiębiorstw.
Stany Zjednoczone natomiast zdecydowały się na mniej zróżnicowane i bardziej agresywne ogłoszenie na miejscu ogólnych podwyżek ceł.
A jednak wydaje się, że te dwa oświadczenia wywołały porównywalną reakcję Chin: zdecydowane potępienie ze strony Ministerstwa Handlu odpowiednich decyzji, ich motywów i metod – w połączeniu z nieco niejasnymi wzmiankami o możliwych naruszeniach zasad WTO , oskarżenia o nieuczciwy protekcjonizm i wezwania do cofnięcia się o krok i zastanowienia się dwa razy.
Powodem, dla którego dwa bardzo różne posunięcia pozornie wywołały bardzo podobną reakcję, może być to, że strategia Chin w zakresie stosunków handlowych z UE może opierać się na celach, które wyraźnie kontrastują ze stanowiskiem Chin wobec USA.
W przypadku stosunków UE-Chiny, jeśli weźmie się pod uwagę język Komisji w ciągu ostatnich kilku miesięcy (podkreślający znaczenie ochrony międzynarodowego systemu opartego na zasadach WTO i otwartych stosunków handlowych), a także to, co jest stawką dla Chin (kluczowego i bardzo dochodowy rynek eksportowy, a także równie dochodowe przedsięwzięcia biznesowe z niemieckimi producentami samochodów), można odnieść wrażenie, że oba bloki są w pełni świadome wzajemnej potrzeby utrzymywania przyjaznych stosunków handlowych i w równym stopniu zamierzają to robić.
Oznacza to, że pomimo języka, jaki użyli w tym tygodniu obaj komisarze, oraz jeszcze bardziej zdecydowanej odpowiedzi otrzymanej przez Chiny, oba bloki mogą zmierzać ku czemuś mniej antagonistycznemu, pomimo tego, do czego prowadzą nas wydarzenia z tego tygodnia.
To znaczy mocno ujawniać się – retorycznie – sprzeciw wobec nieuczciwych praktyk drugiej strony był dla obu politycznie najbardziej atrakcyjnym wyborem – aby zasygnalizować swoje wysokie przekonanie o obronie krajowego przemysłu – a jednocześnie nie karać – materialnie – ich dwustronne powiązania biznesowe.
Poza tym, jak informowaliśmy w zeszłym tygodniu, analitycy UE spodziewali się, że ogłoszenie z tego tygodnia mogło mieć głównie na celu „ofertę otwarcia” w odniesieniu do tego, co w rzeczywistości było głównym celem zarówno UE, jak i Chin: rozpoczęcia negocjacji w celu osiągnięcia porozumienia, które w większości zapobiegają potrzebie wprowadzenia zaporowych i karnych środków handlowych.
W takim przypadku to, co obserwujemy – naprzemienne działania i reakcje, które wydają się przypominać salwę otwierającą wojnę handlową – może w rzeczywistości być wspólnie uzgodnionym i zainscenizowanym aktem postawy politycznej, który obie strony strony uważają to za wygodne z politycznego i retorycznego punktu widzenia – podczas gdy w rzeczywistości w tle mogły już rozpocząć się bardziej polubowne i nastawione na biznes negocjacje.
Cotygodniowe podsumowanie wiadomości ekonomicznych
Unijne cła na Chiny są zbyt niskie, aby chronić europejski przemysł samochodowy, twierdzi były czołowy urzędnik ds. handlu w USA. Była radca prawny Biura Przedstawicielki Handlowej Stanów Zjednoczonych Greta Peisch powiedziała Euractiv, że: obowiązki– które wahają się od 17,4% do 38,1% i stanowią dodatek do istniejącej stawki 10% – są niewystarczające, aby „przeciwdziałać” ogromnemu poziomowi wsparcia państwa, jakie chińscy producenci pojazdów elektrycznych zwykle otrzymują na wszystkich poziomach procesu produkcyjnego. „Myślę, że można przewidzieć, że pojazdy te będą w dalszym ciągu pojawiać się i być sprzedawane po zasadniczo tej samej cenie, co obecnie, i w dalszym ciągu odbierać udział w rynku europejskim producentom marek w UE” – powiedział Peisch. Jej uwagi podzielili europejscy eksperci, którzy zauważyli, że nowe cła sugerują, że polityka UE wobec Chin staje się coraz bardziej zbieżna z polityką USA. Czytaj więcej.
Komisja Europejska odrzuca zarzuty chińskich przedsiębiorstw dotyczące nadużyć w postępowaniu antysubsydyjnym dotyczącym pojazdów elektrycznych. „Wszystkie działania podjęte przez Komisję w ramach tego dochodzenia były w pełni zgodne z obowiązującymi normami UE i WTO” – powiedział w czwartek (13 czerwca) rzecznik Komisji Europejskiej ds. handlu Olof Gill. Uwagi Gilla pojawiły się dzień po tym, jak Chińska Izba Handlowa stwierdziła, że „kilka przedsiębiorstw i zainteresowanych stron zgłosiło nadużycie uprawnień dochodzeniowych i niewłaściwe postępowanie ze strony [Commission] w trakcie śledztwa”. Czytaj więcej.
Unijne firmy odetchnęły z ulgą, gdy utrzymuje się centrowa większość w PE. Grupy biznesowe w całej Europie wyraziły ulgę, że koalicja „von der Leyen” składająca się z centroprawicowej EPP, centrolewicowej grupy S&D i liberalnej grupy Renew uzyskała łącznie 403 z 720 mandatów w Parlamencie Europejskim po niedzielnych wynikach wyborów. „To dobrze, że partie proeuropejskie nadal stanowią wyraźną większość w Parlamencie Europejskim” – stwierdziła Tanja Gönner, dyrektor zarządzająca niemieckiej organizacji branżowej BDI, dodając, że eurodeputowani powinni „wziąć na siebie odpowiedzialność i szybko uzgodnić silny zespół kierowniczy z plan wzrostu dla Europy”. Europejska Federacja Bankowa podobnie przyjęła z radością potwierdzoną większość centrową, ale przestrzegła również, że chociaż „nie doszło do przejęcia przez skrajną prawicę, jak niektórzy przewidywali […], ich wpływ wyraźnie rośnie.” Czytaj więcej.
Von der Leyen zostanie ponownie wybrana na przewodniczącą Komisji, mówi najdłużej urzędujący komisarz UE. „Szczerze mówiąc, nie spodziewam się niczego innego jak nominacji Ursuli von der Leyen” – powiedział we wtorek (11 czerwca europejski komisarz ds. budżetu Johannes Hahn), dodając, że jest „bardzo optymistyczny”, że Parlament Europejski potwierdzić jej wizytę w lipcu. Hahn, który w tym roku ma przejść na emeryturę po sprawowaniu funkcji komisarza od 2010 r., skrytykował także „obsesję” decydentów UE na punkcie ograniczania zwykłego budżetu bloku do nie więcej niż 1% rocznego PKB, sugerując, że konieczne będzie znalezienie dodatkowych funduszy na finansowanie wzrostu wydatków na obronę. Czytaj więcej.
Niemcy określą warunki poparcia nominacji von der Leyen. Nie może być mowy o współpracy ze skrajnie prawicową grupą Europejskich Konserwatystów i Reformatorów (ECR) Giorgii Meloni, jeśli Ursula von der Leyen ma zostać wybrana ponownie, podkreślili w poniedziałek (10 czerwca) przedstawiciele trójpartyjnej koalicji rządowej Niemiec. Liberalna FDP postawiła dalsze żądania, skupiając się na zadłużeniu UE i przyszłości silników spalinowych, czyli kwestiach bardzo drażliwych dla Berlina. „Przewodniczący Komisji nie powinien podejmować inicjatywy na rzecz wspólnego długu europejskiego” – powiedział lider partii Christian Lindner, co stanowi stanowisko izolujące FDP w ramach jej liberalnej grupy politycznej, gdzie Francuzi i inni wzywali do zwiększenia długu UE na finansowanie przemysłu obronnego bloku ambicje. Czytaj więcej.
[Edited by Rajnish Singh]
