Anomalie wysokości powierzchni morza w środkowej i wschodniej części Pacyfiku zaobserwowane 4 grudnia 2023 r. i 1 lipca 2024 r.
W 2024 r. El Niño zakończyło się po rocznym wpływie na globalny klimat w postaci ekstremalnych warunków pogodowych.
Naturalne zjawisko klimatyczne znacząco zmieniło poziom mórz i temperatury, co doprowadziło do rekordowych temperatur na świecie i rozległego wpływu na środowisko.
Po około roku ogrzewania wschodniej części Pacyfiku El Niño ostatecznie wygasło w maju 2024 r. Naturalne zjawisko klimatyczne przyczyniło się do utrzymujących się przez wiele miesięcy rekordowo wysokich temperatur oceanów, ekstremalnych opadów w Afryce, niskiej pokrywy lodowej na Wielkich Jeziorach oraz ciężki : silny susza w Amazonii i Ameryce Środkowej. W lipcu 2024 r. wschodni Pacyfik znajdował się w fazie neutralnej, ale wytchnienie może być krótkotrwałe.
Zrozumienie oscylacji południowej El Niño (ENSO)
Na tropikalnych szerokościach geograficznych wschodniego Pacyfiku powierzchnia oceanu cyklicznie ochładza się i ogrzewa w odpowiedzi na siłę pasatów – zjawisko znane jako południowa oscylacja El Niño (ENSO). Z kolei zmieniający się ocean zakłóca cyrkulację atmosferyczną w sposób, który w niektórych regionach intensyfikuje opady, a w innych powoduje suszę.
W maju 2023 r. wschodnie pasaty osłabły, a ciepła woda z zachodniego Pacyfiku przeniosła się w stronę zachodniego wybrzeża obu Ameryk, co oznacza, że Rozpoczęło się El NiñoPo trzy kolejne lata warunków La Niña. El Niño nadal się nasilało do grudnia 2023 r., a następnie osłabło środek maja 2024.
Obserwacje i pomiary naukowców
„To było spore El Niño, ale nie największe, jakie widzieliśmy w ciągu ostatnich 30 lat” – powiedział Josh Willis, oceanograf z NASALaboratorium Napędów Odrzutowych (JPL). Willis śledzi zmiany poziomu morza na całym świecie, korzystając z satelitarnych pomiarów wysokości powierzchni morza. Cieplejsza woda rozszerza się, podnosząc poziom mórz, podczas gdy chłodniejsza woda kurczy się, obniżając go.
Powyższe mapy przedstawiają anomalie wysokości powierzchni morza w środkowym i wschodnim Pacyfiku zaobserwowane 1 lipca 2024 r. (po prawej) w fazie neutralnej w porównaniu z 4 grudnia 2023 r. (po lewej), w pobliżu szczytu El Niño. Odcienie czerwieni wskazują obszary, w których ocean stał wyżej niż normalnie; błękity wskazują, że poziom mórz był niższy od średniego; a normalne warunki na poziomie morza wydają się białe. W raporcie z NIEAACentrum Prognoz Klimatu, temperatury powierzchni morza w grudniu dla kluczowego regionu monitorowania tropikalnego Pacyfiku (od 170° do 120° długości geograficznej zachodniej) zmierzyłem 2 stopnie Celsjusza powyżej średniej z lat 1991–2020.
Anomalie wysokości powierzchni morza w środkowej i wschodniej części Pacyfiku zaobserwowane 4 grudnia 2023 r.
Dane do map zostały pozyskane przez firmę Sentinel-6 Michael Freilich satelitarne i przetwarzane przez Willisa i współpracowników z JPL. Należy pamiętać, że sygnały związane z cyklami sezonowymi i trendami długoterminowymi zostały usunięte, aby uwypuklić anomalie poziomu morza związane z El Niño i innymi krótkoterminowymi zjawiskami naturalnymi.
Porównanie z poprzednimi wydarzeniami El Niño
Nawet w szczytowym momencie w listopadzie i grudniu intensywność El Niño w 2023 r. nie dorównywała największym wydarzeniom ostatnich dziesięcioleci. Podczas poprzedni rekord z lat 1997–1998 i 2015–2016 poziom mórz był znacznie wyższy (cieplejszy), a wysoki poziom mórz objął znacznie większy obszar środkowego i wschodniego Pacyfiku.
Mimo to to umiarkowanie intensywne El Niño przyczyniło się do zaburzeń klimatycznych na całym świecie. W Afryce zaburzono wzorce opadów: południowe części kraju nawiedziła susza, która spowodowała wysuszenie uprawiano prawie połowę kukurydzy w Zambii, podczas gdy Rog Afryki widział niszczycielska powódź. Silna susza w Amazonii doprowadziło do ogromne pożary podszytu w północnym stanie Roraima. Przyczyniło się do tego również El Niño stres cieplny w rafach koralowych, intensywne opady na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, niski lód na Wielkich Jeziorach i strzela Indonezja.
Rejestruj anomalie cieplne i globalne temperatury
El Niño często zbiega się z najcieplejszymi latami na świecie rekord temperatury. Ciepłe temperatury powierzchni morza, w połączeniu z długoterminowym trendem ocieplenia powodowanym przez gazy cieplarniane, pomogły globalnemu wzrostowi temperatury na tyle, że w 2023 r. ustanowiono nowy rekord ciepła. Analiza przeprowadzona przez naukowców z Instytutu Studiów Kosmicznych im. Goddarda (GISS) NASA wykazała, że w maju Zaznaczono lata 2023–maj 2024 pełny rok rekordowo wysokich miesięcznych temperatur – passa bezprecedensowa. Przed kolejnymi 12 miesiącami rekordowych temperatur, druga najdłuższa passa trwała siedem miesięcy, podczas El Niño w latach 2015–2016.
W maju 2024 r. ponownie wzmogły się pasaty ze wschodu, przywracając temperaturę powierzchni morza (i wysokość powierzchni morza) do normy na wschodnim Pacyfiku. Centrum Prognoz Klimatycznych NOAA szacunki te neutralne warunki utrzymają się do sierpnia. Prognozują, że prawdopodobieństwo pojawienia się La Niña między sierpniem a październikiem wynosi 70% i utrzyma się przez zimę na półkuli północnej.
Zdjęcie z Obserwatorium Ziemi NASA wykonane przez Lauren Dauphin z wykorzystaniem zmodyfikowanych danych Copernicus Sentinel (2023) przetworzonych przez Europejska Agencja Kosmiczna i dalej przetwarzane przez Josha Willisa, Severina Fourniera i Kevina Marlisa/NASA/JPL-Caltech. Opowieść autorstwa
