Od około dziesięciu lat biorę lek na ciśnienie krwi o nazwie ramipril. Odkąd zwiększono dawkę w 2019 r., na goleniach pojawiły się duże, płaskie piegi, które wyglądają jak plamy. Czy może to być spowodowane lekiem?
Doktor Ellie Cannon odpowiada: Nowe zmiany skórne powinny być zawsze sprawdzane przez lekarza rodzinnego.
Szukamy niepokojących pieprzyków – tych, które zmieniły kolor, kształt lub rozmiar – ponieważ mogą one być oznaką raka skóry.
Ale inne rodzaje zmian skórnych mogą być również oznaką problemu zdrowotnego.
Wiele gabinetów lekarskich umożliwia pacjentom przesyłanie zdjęć zmian skórnych, które następnie można przekazać do oceny dermatologowi.
Nowe zmiany skórne powinny zawsze zostać sprawdzone przez lekarza rodzinnego, pisze dr Ellie Cannon
Brązowe zabarwienie nóg często nazywane jest odkładaniem się hemosyderyny. Jest to coś, co zauważamy na kostkach i nogach pacjentów, których naczynia krwionośne nie działają tak dobrze, jak powinny. Prowadzi to do wyciekania krwinek z żył do skóry – stąd brązowe zabarwienie.
Odkładanie się hemosyderyny często obserwuje się u pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi, więc nie jest zaskakujące, że wystąpi u osoby przyjmującej ramipril, przy czym jest mało prawdopodobne, że zostanie ono wywołane przez sam lek.
Jest to powszechnie stosowany lek na nadciśnienie.
Jednym ze skutków ubocznych jest reakcja skórna, ale zwykle w postaci wysypki lub plam, ale nie piegów.
Zamiast tego może to być oznaką, że ramipril nie działa wystarczająco, aby obniżyć ciśnienie krwi.
Jest to niepokojące, ponieważ wysokie ciśnienie krwi zwiększa ryzyko chorób serca.
Inne sposoby radzenia sobie z wysokim ciśnieniem krwi obejmują ćwiczenia, zdrową dietę o niskiej zawartości soli oraz niepalenie i picie alkoholu.
Każdy, kto obawia się, że plamy na nogach się pogłębiają, powinien rozważyć częstsze poruszanie się, a także unoszenie nóg, jeśli to możliwe.
Warto porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą, aby sprawdzić, czy można bezpiecznie zastosować lekką skarpetę uciskową, ponieważ może ona poprawić przepływ krwi.
Reakcja skórna może oznaczać, że ramipril nie działa wystarczająco, aby obniżyć ciśnienie krwi – pisze dr Ellie
Niedawno powiedziano mi, że mam nawracające zapalenie oskrzeli i będę musiał brać antybiotyki przez rok. Słyszałem, że antybiotyki mogą powodować osłabienie mięśni, więc czy powinienem się martwić długoterminowymi skutkami ubocznymi?
Doktor Elie odpowiada: Przyjmowanie antybiotyków przez dłuższy okres może powodować skutki uboczne, ale prawie zawsze leży to w najlepszym interesie pacjenta.
Zapalenie oskrzeli to termin medyczny określający infekcję klatki piersiowej. Kiedy pacjent ma nawracające zapalenie oskrzeli, oznacza to, że walczy z powtarzającymi się infekcjami, z którymi organizm stara się się uporać.
Długi cykl antybiotyków może pomóc w usunięciu bakteryjnych infekcji dróg oddechowych, a także zapobiec pojawieniu się kolejnych.
Nawracającego zapalenia oskrzeli nie należy mylić z przewlekłym zapaleniem oskrzeli, czyli stanem zapalnym płuc, nawet jeśli nie ma infekcji.
Jednym z najczęściej stosowanych antybiotyków na zapalenie oskrzeli jest azytromycyna. Osłabienie mięśni nie jest wymienione jako możliwy efekt uboczny, chociaż ból stawów zgłaszano u około jednego na dziesięciu użytkowników.
Przyjmowanie antybiotyków przez rok może powodować problemy jelitowe, takie jak zmniejszenie apetytu, ból i nudności. Dzieje się tak dlatego, że jelita są pełne „przyjaznych” bakterii, których działanie może zostać zniszczone przez zastosowanie antybiotyku.
Jednakże, gdy azytromycynę przepisuje się w leczeniu nawracającego zapalenia oskrzeli, zwykle podaje się ją w małej dawce w porównaniu do dawki stosowanej w leczeniu ciężkiej infekcji, więc ryzyko wystąpienia tych działań niepożądanych jest znacznie niższe.
Mam 79 lat i około sześć lat temu usunięto mi prostatę z powodu raka. Od tamtej pory cierpię na lekką inkontynencję, ale słyszałam o zabiegu zwanym Bulkamid, który może pomóc. Może mi to pomoże?
Doktor Ellie odpowiada: Bulkamid to zabieg polegający na częściowym zablokowaniu cewki moczowej – rurki, przez którą mocz opuszcza pęcherz. Odbywa się to za pomocą trzech do czterech – często niewygodnych – wstrzyknięć żelu w ścianę cewki moczowej.
Wiele kobiet, które poddały się Bulkamidowi, zgłasza mniej wycieków, co oznacza, że jest to świetna alternatywa dla bardziej inwazyjnych form leczenia nietrzymania moczu, takich jak zabieg chirurgiczny lub siatka wszczepiana.
Jednak badania sugerują, że nie działa to tak dobrze w przypadku mężczyzn. Wskaźnik powodzenia wynosi około 30 procent i z tego powodu jest on oferowany wyłącznie kobietom w ramach NHS, chociaż w przypadku mężczyzn można to zrobić prywatnie.
Istnieją jednak inne możliwości leczenia nietrzymania moczu. Niektóre leki, w tym oksybutynina, solifenacyna i mirabegron, mogą pomóc zwalczyć ten problem, jeśli pęcherz jest nadreaktywny.
NHS oferuje również fizjoterapię pęcherza, która obejmuje ćwiczenia wzmacniające mięśnie kontrolujące wyjście do pęcherza.
Warto porozmawiać z lekarzem pierwszego kontaktu na temat najlepszego sposobu ograniczenia wycieków.
