Nie każdy to zrobi doceniają stronę egzystencjalnego zagrożenia w ich grze planszowej, ale to jest dokładnie to, co dostajesz w Catan: New Energies. Wciąga ukochanego klasycznego Catana we współczesność, przedstawiając paliwa kopalne i energię odnawialną, pomysłową mechanikę kryzysu klimatycznego i sprytną ilustrację konsekwencji, jeśli nie podejmiemy działań na rzecz bardziej ekologicznego świata. Ta samodzielna gra planszowa dla dwóch do czterech graczy nie wymaga oryginału, choć doświadczeni gracze łatwiej ją zrozumieją.
Choć przekaz jest jasny, twórcy nie zapomnieli o płynności i dobrej zabawie. Uzależniający haczyk Catana, okazje, miejsce na wiele strategii i różnorodność rozgrywki są obecne i prawidłowe. Jest na tyle znajomy, aby przyciągnąć starych fanów i wystarczająco świeży, aby wymagać spojrzenia od nowicjuszy. New Energies również udaje się wyrazić swoją opinię, a nasza pierwsza gra wywołała długą i interesującą rozmowę z moimi dziećmi na temat tego, dlaczego zachodzą zmiany klimatyczne i dlaczego niektórzy ludzie nie chcą z nimi walczyć.
Catan New Age
Jeśli nie jesteś zaznajomiony, Osadnicy z Catanu zostali po raz pierwszy opublikowani w 1995 roku. Akcja gry toczy się na fikcyjnej średniowiecznej wyspie z losowo rozmieszczonymi sześciokątnymi kafelkami, co zapewnia dużą wartość do powtórzenia. Gracze muszą budować drogi, miasta i miasta, wydając zasoby, takie jak drewno i zboże. Zasoby są zbierane i wymieniane po rzucie kośćmi, aby określić, które płytki wypłacają w każdej turze. Mechanik złodziei urozmaica sytuację, gdy ktoś wyrzuci siódemkę, a dodatkowe osiągnięcia i karty zapewniają punkty zwycięstwa. Zwycięzcą zostaje osoba, która jako pierwsza zgromadzi 10 punktów zwycięstwa.
Fot.: Simon Hill
Na przestrzeni lat wydano pięć edycji i różne rozszerzenia, a gra została przemianowana na po prostu Catan z okazji 20. rocznicy wydania w 2015 roku. Sprzedała się w ponad 45 milionach egzemplarzy we wszystkich jej różnych formach. Catan: New Energies to raczej samodzielna gra niż dodatek. Pomysł na nią powstał ponad dziesięć lat temu, a następnie odłożono na półkę do czasu, aż twórca Klaus Teuber i jego synowie postanowili wskrzesić ją podczas blokady.
Wszystkie podstawowe mechanizmy nadal tam są: losowo generowana mapa z sześciokątnymi kafelkami, zbieranie i handel zasobami oraz wyścig o 10 punktów zwycięstwa. Ale jest kilka dodatków i współczesna metamorfoza. Energia to nowy zasób, który można pozyskać budując elektrownie; miasta mogą wspierać jednego, a miasta maksymalnie trzy. Wygenerowaną energię można wydać na zasoby, w tym na nowe karty nauki potrzebne do budowy elektrowni.
Elektrownie na paliwa kopalne kosztują jedną kartę nauki, natomiast elektrownie odnawialne kosztują trzy, a na początku gry kart jest mało. Problem w tym, że budowa elektrowni na paliwa kopalne zwiększa ryzyko katastrof klimatycznych i zwiększa tak zwany lokalny ślad. Na początku swojej tury każdy gracz musi dobrać brązowe żetony wydarzeń z woreczka, a ich suma powoduje wywołanie wydarzeń klimatycznych. Większość z nich ma negatywny wpływ, taki jak zagrożenia, które blokują miastom zdobywanie zasobów na turę, i mają tendencję do karania gracza o największym zasięgu lokalnym.
Fot.: Simon Hill
