Intensywna rzeka atmosferyczna przepłynęła przez Zatokę Alaską, silnie wpływając na przybrzeżne regiony Kolumbii Brytyjskiej i południowo-wschodniej Alaski, powodując długotrwałe opady deszczu.
Ten niezwykły system burzowy, uchwycony przez satelitę, ukazywał znaczny strumień pary wodnej rozciągający się od Azji Południowo-Wschodniej po Amerykę Północną. Ta rzeka atmosferyczna kategorii 5, sklasyfikowana według nowo ustalonej skali, spowodowała znaczne opady i wysoki poziom zintegrowanego transportu pary wodnej, co sygnalizuje jej niezwykłą siłę.
Potężna rzeka atmosferyczna uderza w Amerykę Północną
We wrześniu 2024 r. przez Zatokę Alaską przetoczyła się intensywna rzeka atmosferyczna, przynosząc obfite opady deszczu na wybrzeże Kolumbii Brytyjskiej, Kanadę i południowo-wschodnią Alaskę. Ze względu na czas trwania i stężenie wilgoci przepływającej przez ocean eksperci podejrzewają, że według danych satelitarnych z 2000 roku ta rzeka atmosferyczna była jedną z najczęściej przepływających przez północno-wschodni Pacyfik.
Zdjęcia satelitarne rejestrują potężną burzę
Silną burzę widać na tym zdjęciu, wykonanym 22 września przez VIIRS (Visible Infrared Imaging Radiometer Suite) na satelicie Suomi NPP. Na tym zdjęciu wydłużony strumień pary wodnej – cecha charakterystyczna rzek atmosferycznych – dotarł na zachód wybrzeże Ameryki Północnej po przepłynięciu Pacyfiku z Azji Południowo-Wschodniej. Kiedy rzeki atmosferyczne napotykają ląd, często uwalniają parę wodną w postaci deszczu lub śniegu.
Siła i intensywność burzy
Na obszarach wzdłuż wybrzeża Kolumbii Brytyjskiej i południowo-wschodniej Alaski występowały trwające kilka dni okresy znacznych opadów. W mieście Bella Bella w Kolumbii Brytyjskiej spadło od 50 do 100 milimetrów (2 do 4 cali) deszczu spadał każdego dnia od 21 do 24 września. Suma opadów w Jakutacie na Alasce osiągnęła szczyt 25 milimetrów (1 cal) w dniach 23 i 24 września.
Wstęga chmur dostarczających opady atmosferyczne w regionie była widoczna jeszcze 24 września, kiedy to ok NASA’S EPICKI (Earth Polychromatic Imaging Camera) kamera na ekranie DSCOVR (Deep Space Climate Observatory) wykonał zdjęcie (poniżej) z wysokości około 1 miliona mil nad Ziemią.
Spostrzeżenia naukowe i prognozy na przyszłość
W 2019 roku naukowcy ustalili skala klasyfikować rzeki atmosferyczne na podstawie ich maksymalnego natężenia i czasu trwania. Podobny do Skala wiatru Saffira-Simpsona na huragany i Ulepszona skala Fujita w przypadku tornad ma pomóc w informowaniu społeczeństwa o potencjalnych skutkach burzy i rozróżnianiu zdarzeń niebezpiecznych od bardziej korzystnych. (Rzeki atmosferyczne przynoszą uzupełniające deszcze i przyczyniają się do powstawania zimowej pokrywy śnieżnej, szczególnie w zachodnich Stanach Zjednoczonych.)
Pokazana tutaj burza dotarła na ląd jako rzeka atmosferyczna kategorii 5 – najwyższy poziom w skali – w pobliżu Bella Bella i ze stopniowo mniejszą intensywnością na północy i południu. Przed wyjściem na ląd ogólna intensywność działania systemu była znacznie wyższa.
Wstępne szacunki wskazują, że było to niezwykle silne wydarzenie – twierdzą naukowcy związani z Centrum zachodnich warunków pogodowych i ekstremów wodnych na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego. Wstępne obliczenia zintegrowanego transportu pary wodnej (IVT) – miary łączącej prędkość wiatru i poziom wilgoci w atmosferze – wykazały anomalnie wysokie wartości w tym systemie w porównaniu z innymi rzekami atmosferycznymi na północnym Pacyfiku w ciągu ostatnich 23 lat.
„Krawędź atmosferycznej rzeki IVT w Zatoce Alaski jest niezwykły” – powiedział Bin Guanabadacz atmosfery w Laboratorium Napędów Odrzutowych NASA i Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. W dniach poprzedzających wydarzenie rozwinęła się silna grupa Oscylacja Arktyki znajduje się w fazie negatywnej – stwierdził. Taki niskie wartości są niezwykle rzadkie we wrześniu, ale mogą sprzyjać rzekom atmosferycznym w tym regionie. „Może to być jeden z warunków, który potencjalnie przyczynił się do tego wyjątkowo silnego zjawiska atmosferycznego na rzece” – powiedział Guan.
Według prognoz system burzowy miał skierować się na południe późnym wieczorem 24 września doniesienia prasowe. Jednak w kolejnych dniach na wybrzeżu prognozowano bardziej niepewną pogodę, która niosła ze sobą mniej opadów, ale za to silny wiatr.
Zdjęcia z Obserwatorium Ziemi NASA wykonane przez Michalę Garrison z wykorzystaniem danych VIIRS z NASA EOSDIS LANCE, GIBS/Worldview i Suomi National Polar-orbiting Partnership oraz danych z DSCOVR EPIC.
