Doktor Edith Eger była zaledwie nastolatką, kiedy ona i jej rodzina zostali wyrwani z domu przez nazistów i wysłani do obozów koncentracyjnych.
Dziewczyna, która kiedyś to miała cieszyła się normalnym życiem – chodziła na zajęcia baletowe i spędzała czas z siostrami na Węgrzech – przeżyła rok w obozie wraz z dwiema siostrami, a jej rodzice zostali zamordowani w komorach gazowych.
Przez długi czas unikała mówienia o okropnościach, których była świadkiem, skupiając się na budowaniu rodziny w Ameryce. W końcu została psychologiem i zdała sobie sprawę, że aby wyzdrowieć, musi stawić czoła swojej traumie, przebaczyć i przestać myśleć o sobie jako o ofierze.
W ciągu prawie 50-letniej kariery zawodowej starała się robić to samo ze swoimi pacjentami.
Doktor Eger (96 l.) powiedział DailyMail.com: „Nie mogę zmienić swojej krwi. Mogę zmienić sposób, w jaki patrzę na rzeczy i myślę, że zmiana może być równoznaczna z rozwojem.
Doktor Edith Eger na zdjęciu po lewej stronie, zanim ona i jej rodzina zostali wysłani do obozów w 1944 r. Została wyzwolona z obozów w 1945 r. i cztery lata później wyemigrowała do Ameryki, gdzie obroniła doktorat z psychologii
W młodości dr Eger w Czechosłowacji i na Węgrzech lubiła tańczyć balet. Podczas pobytu w Auschwitz dr Eger powiedziała, że zmuszono ją do wykonania układu baletowego, dzięki czemu zyskała tytuł „Baletnicy z Auschwitz”
Doktor Eger urodziła się jako Edith Eva Elefant jako najmłodsza córka trójki dzieci Lajosa i Illony Elefant w Czechosłowacji w 1927 roku. Rodzina przeniosła się na Węgry, gdzie dr Eger zainteresował się tańcem i gimnastyką i dołączył do węgierskiej drużyny gimnastycznej na początku lat czterdziestych XX wieku.
Jednak wygody normalnego życia zostały jej odebrane, gdy w 1944 roku wraz z rodziną została wysłana do Auschwitz. Wkrótce po przyjeździe Josef Mengele, osławiony nazistowski lekarz, wysłał jej matkę do komór gazowych.
Następnie Mengele podobno poprosił doktora Egera, aby wykonał dla niego taniec. Balerina tak zrobiła i w swoich wspomnieniach „The Choice” z 2019 roku napisała: „Piętro baraku staje się sceną opery w Budapeszcie”.
Występ ten przyniósł jej tytuł „Baletnicy Auschwitz” i bochenek chleba, którym podzieliła się pomiędzy dziewczęta z swojej okolicy.
Stamtąd dr Eger znosił głód, pobicia i marsze śmierci, przemieszczając się z obozu do obozu, gdy naziści tracili pozycje w czasie wojny.
W maju 1945 roku, po wyzwoleniu obozu, w którym przebywała, wojsko amerykańskie, poznała mężczyznę, który został jej mężem, Belę Egera.
Oboje mieli pierwszą córkę, Marianne, a następnie uciekli do Ameryki w obliczu gróźb ze strony komunistycznego rządu w Czechosłowacji w 1949 roku.
Kiedy zaledwie cztery lata po opuszczeniu obozu koncentracyjnego przyjechała do Ameryki, dr Eger nie chciała myśleć o przeszłości. Skupiła się na ustanowieniu „normalnego” amerykańskiego życia ze swoją rodziną.
Dr Eger powiedział DailyMail.com: „Trzymałem w sobie wiele rzeczy, ponieważ nie chciałem być ani moje dzieci [to be] różny. Chciałem tylko być dobrym Yankee Doodle.
W 1969 roku poszła na studia, uzyskując dyplom z psychologii na Uniwersytecie Teksasu w El Paso. Następnie uzyskała doktorat w William Beaumont Army Medical Center w Fort Bliss i otworzyła klinikę terapeutyczną w La Jolla w Kalifornii.
Doktor Edie jako dziecko z rodziną Elefants, przed wywiezieniem do obozów, ok. 1932 r. Rodzice Lajos i Ilona zginęli w Auschwitz. Doktor Eger poślubiła swojego męża w
Doktor Eger z mężem Belą i pierworodną Marianną około 1947 r
Następnie w latach 80. odwiedziła Waszyngton i odwiedziła Muzeum Holokaustu. Tam doktor Eger zobaczyła zdjęcie dziewczyny, która przysięgała, że jest dokładnie do niej podobna.
To doświadczenie ją poruszyło i zdecydowała, że musi zacząć opowiadać o tym, co ją spotkało, nie tylko po to, aby ludzie nie zapomnieli o okropnościach Holokaustu, ale także po to, aby mogła wyzdrowieć.
Powiedziała: „Myślę, że ważne jest, abyśmy przyznali, że to, co wychodzi na zewnątrz naszego ciała, nie powoduje, że jesteśmy chorzy, tylko to, co w nim zostaje”.
Stało się to kamieniem węgielnym jej praktyki terapeutycznej. Zachęca ludzi, aby dzielili się tym, przez co przeszli, i akceptowali to, aby mogli przestać myśleć o sobie jako o ofiarach.
Osoby, które przeżyły traumatyczne sytuacje, często czują się ofiarami. Jednak takie nastawienie ma charakter cykliczny – stwierdziła – i prowadzi ludzi do popadania w toksyczne wzorce.
Według dr Eger osoba, która uważa się za ofiarę życia, może spotkać się z dwoma scenariuszami. Po pierwsze, prawdopodobnie znajdą się w tym samym scenariuszu – otoczeni ludźmi, którzy ich skrzywdzą.
Po drugie, prawdopodobnie sami staną się prześladowcami, zamieniając swoje złe uczucia w problemy innych ludzi.
Doktor Eger wygłasza prezentację dla sali pełnej uczniów w latach 80
Aby to osiągnąć, dr Eger zaleca przemyślenie wyborów, jakie stoją przed tobą i podjęcie decyzji, które pomogą ci się rozwijać i wybaczą sobie i tym, którzy wyrządzili ci krzywdę.
Dr Eger powiedziała: „Im większy masz wybór, tym rzadziej będziesz czuć się ofiarą. Nie chodzi o to, kim jestem, ale o to, co mi zrobiono.
Jeśli masz trudności z przebaczeniem tym, którzy wyrządzili Ci krzywdę, dr Eger powiedział, że możesz całkowicie przedefiniować koncepcję przebaczenia.
Powiedziała, że przebaczenie to akt troski o siebie, który faktycznie ci pomaga i nie musisz myśleć o nim jak o czymś, co służy osobie, która cię skrzywdziła.
Doprowadzi to do radykalnego wzrostu i zmiany na lepsze, powiedziała: „Myślę, że przebaczenie to dar, który dajesz sobie, aby się rozciągać, a nie kurczyć. Więc nie nazywaj mnie psychiatrą, nazwij mnie rozciąganiem. Myślę, że dobrze jest rozciągnąć swoją strefę komfortu.
Inne rzeczy, które możesz zrobić, aby zapomnieć o przeszłości, to skupienie się na osobie, którą chcesz być.
Aby to zrobić, zaleca rozpoczęcie dnia od wizualizacji swojego zadowolenia pod koniec dnia. Pomoże Ci to podejmować decyzje w ciągu dnia, które pomogą Ci poczuć się lepiej i bardziej obecnym pod koniec dnia.
Doktor Eger powiedział: „Będziesz tym, co praktykujesz. Zdecyduj rano, co chcesz czuć wieczorem.
Pomoże ci to skoncentrować się na każdym dniu przedstawionym ci i być wdzięcznym za czas, który masz, wyjaśniła.
Dr Eger dodała: „Spojrzysz na siebie w lustrze i stwierdzisz, że jesteś usatysfakcjonowany. Bo życie to może tylko jeden dzień, w którym to poranne słońce może wrócić lub nie. Nie wiem. Nie ma żadnej gwarancji.
