Badanie zniszczeń na plantacjach palm daktylowych na Bliskim Wschodzie

Ryjkowiec palmowy może zniszczyć cenne plantacje palm daktylowych na Bliskim Wschodzie. Jednak producenci daktyli nadal wahają się przed zastosowaniem nowych technologii umożliwiających zwalczanie tego inwazyjnego szkodnika. Niedawne badanie ICARDA ujawnia czynniki utrudniające przyjęcie środków zwalczania szkodników. The Wyniki są w dzienniku Błogosławione Drzewo.

W suchych regionach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej (NENA), gdzie palmy pełnią rolę kultowych strażników dziedzictwa rolniczego i dobrobytu gospodarczego, czai się ciche zagrożenie.

Ryjkowiec palmowy (RPW), inwazyjny szkodnik znany z nienasyconego apetytu i niszczycielskiego wpływu na palmy, w dalszym ciągu stanowi zagrożenie pomimo wspólnych światowych wysiłków mających na celu jego powstrzymanie.

Konsekwencje gospodarcze wydają się ogromne, a roczne straty przypisywane RPW w krajach NENA sięgają milionów dolarów. Te straty finansowe obejmują zarówno bezpośrednie straty w produkcji rolnej, jak i rosnące wydatki na środki zwalczania szkodników. Warto zauważyć, że prawie 8 milionów dolarów jest odprowadzanych rocznie wyłącznie w wyniku usuwania poważnie porażonych palm, co stanowi wyraźną potrzebę pilnej potrzeby skoordynowanych działań.

Zwalczanie RPW wymaga wieloaspektowego podejścia, które wykracza poza tradycyjne środki zwalczania szkodników. Poleganie na jakiejkolwiek pojedynczej taktyce okazało się niewystarczające. Zamiast tego spójna strategia integrująca różne podejścia do integrowanej ochrony roślin (IPM) jawi się jako latarnia nadziei w tej toczącej się walce.

Od lat sześćdziesiątych XX wieku IPM opowiada się za połączeniem kontroli biologicznych, kulturowych, mechanicznych i chemicznych dostosowanych do lokalnych warunków w nowoczesnych strategiach ochrony upraw. Jednakże pomimo wykazanej skuteczności, stopień wykorzystania tych praktyk wśród rolników w regionach rozwijających się pozostaje zaskakująco niski.

W pionierskim badaniu przeprowadzonym przez naukowców z ICARDA, FAO, KIADPAI, AOAD i CIHEAM-Bari zbadano stopień przyjęcia praktyk IPM RPW wśród egipskich rolników. Ustalenia wykazały, że ogólne przyjęcie oscyluje na obiecującym poziomie 83,85%, ale nadal utrzymują się rozbieżności między danymi demograficznymi rolników i charakterystyką gospodarstw.

W badaniu zidentyfikowano dwie odrębne grupy rolników: „użytkowników o dużym stopniu adaptacji”, stanowiących 65,9% badanej próby, oraz „użytkowników umiarkowanie”. Analizy statystyczne ujawniają znaczne różnice między tymi grupami, powiązane z takimi czynnikami, jak wiek, poziom wykształcenia, doświadczenie w rolnictwie oraz dostęp do wsparcia rządowego i inicjatyw szkoleniowych.

Zalecenia zawarte w badaniu skupiają się przede wszystkim na wezwaniu do zwiększonej świadomości i współpracy między zainteresowanymi stronami. Należy zintensyfikować wysiłki na wielu frontach, począwszy od oddolnych inicjatyw edukacyjnych skierowanych do rolników i społeczności lokalnych, po strategiczne partnerstwa obejmujące organy rządowe, instytucje badawcze, organizacje pozarządowe i media.

Jak wynika z badania, skuteczne zarządzanie zależy od proaktywnego postrzegania ryzyka i solidnych ram interwencji. Analizy ex-ante podkreślają imperatyw strategii wyprzedzających, podkreślając rolę świadomego podejmowania decyzji i praktyk zarządzania adaptacyjnego w ograniczaniu rozprzestrzeniania się RPW.

Patrząc w przyszłość, droga do sukcesu polega na tworzeniu trwałych partnerstw i wykorzystywaniu nowoczesnych kanałów komunikacji w celu rozpowszechniania wiedzy, wspierania zaangażowania społeczności i mobilizowania wsparcia dla przyjęcia IPM.