Badania wykazały, że substancja zanieczyszczająca środowisko zmniejsza się o połowę po przejściu przez przewód pokarmowy robaka morskiego w Japonii

Doktor Atsuko Nishigaki i jej zespół badawczy z Uniwersytetu Toho odkryli, że robak morski Marphysa sp. E, pierścienic żyjący w płaskich osadach pływowych Zatoki Tokijskiej, szybko zmniejszył stężenie wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA), które są rakotwórczymi substancjami zanieczyszczającymi środowisko, poprzez połykanie i wydalanie bogatego w substancje organiczne zredukowanego błota zawierającego wysokie stężenia WWA. Stężenie WWA zmniejszyło się o połowę w ciągu dwóch godzin.

Badanie jest opublikowany w dzienniku Biuletyn dotyczący zanieczyszczenia morza.

Uważa się, że organizmy bentosowe żyjące w płaskich osadach pływowych przyczyniają się do cyrkulacji materiału w środowiskach osadowych poprzez kopanie i żerowanie. Z poprzedniego badania wynika, że ​​odchody pierścienic Marphysa sp. E , który występuje w płaskich osadach pływowych Zatoki Tokijskiej, zawiera wysokie stężenia WWA, które zmniejszają się o połowę w ciągu dwóch godzin od wydalenia. Wyniki badania wykazały również, że WWA w odchodach robaków pochodzą ze zredukowanego błota organicznego rozproszonego w płaskich osadach pływowych. Marphysa sp. E selektywnie połykał i wydalał ten zredukowany błoto organiczne, które zawierało wysokie stężenia WWA.

Zmniejszenie o połowę stężenia WWA obserwowane w odchodach robaków w ciągu dwóch godzin było niezwykle szybkie w porównaniu z ogólnym okresem półtrwania WWA w osadach, który waha się od kilku tygodni do kilku miesięcy. Jednakże, czy tę aktywność degradacji można przypisać przejściu zredukowanego błota organicznego przez przewód pokarmowy Marphysa sp. E lub czy sam zredukowany błoto miał działanie degradacyjne, pozostało niejasne.

W tym badaniu zbadali zmiany w czasie stężeń WWA w kale i zredukowanego błota organicznego za pomocą chromatografii gazowej ze spektrometrią mas (GC-MS), a następnie przeprowadzili analizę statystyczną. Wyniki wykazały, że w samym mule zredukowanym tak szybki spadek stężenia WWA nie nastąpił; miało to raczej miejsce, gdy błoto przedostało się przez przewód pokarmowy Marphysa sp. MI.

Na podstawie tych ustaleń zespół stwierdził, że Marphysa sp. E przyczynia się do oczyszczania środowiska Zatoki Tokijskiej poprzez spożywanie i wydalanie zredukowanego błota organicznego zawierającego wysokie stężenia WWA.