Z nowego badania wynika, że kobiety częściej niż mężczyźni potrzebują lasek, ale są mniej skłonne do ich używania.
Naukowcy odkryli również, że osoby samotne częściej korzystają z kijów i innych urządzeń ułatwiających poruszanie się niż osoby pozostające w związku małżeńskim.
Zespół z University College London i London School of Hygiene and Tropical Medicine przeanalizował informacje od grupy ponad 12 000 dorosłych w Anglii w wieku od 50 do 89 lat, których obserwowano przez okres 13 lat.
Na początku badania 8225 dorosłych nie miało problemów z poruszaniem się i nie korzystało z produktów wspomagających mobilność (MAP).
Uznano, że około 2480 osób ma „niezaspokojone potrzeby”, a 1375 korzystało z urządzeń ułatwiających poruszanie się.
W okresie kontrolnym miało miejsce 2313 „przejść”, w wyniku których ludzie przeszli od braku problemów z poruszaniem się do osób potrzebujących pomocy w poruszaniu się.
W międzyczasie 1274 osoby zaczęły korzystać z urządzeń ułatwiających poruszanie się.
Z badania opublikowanego w czasopiśmie The Lancet Public Health wynika, że w porównaniu z mężczyznami kobiety były o 49% bardziej skłonne do przejścia od niepotrzebowania pomocy do poruszania się do konieczności ich używania.
Z nowego badania wynika, że kobiety częściej niż mężczyźni potrzebują lasek, ale są mniej skłonne z nich korzystać
W porównaniu z mężczyznami, kobiety były o 49% bardziej skłonne do przejścia od sytuacji, w której nie potrzebowały pomocy do poruszania się, do konieczności ich używania
Jednak o 21% było mniej prawdopodobne, że w razie potrzeby skorzystają z pomocy ułatwiających poruszanie się.
Autorzy stwierdzili, że ich badanie wykazało bariery w dostępie dla kobiet, chociaż jako potencjalny problem wskazano także „stygmatyzację społeczną”.
Jamie Danemayer, pierwsza autorka badania z UCL, stwierdziła: „Nasza analiza sugeruje, że istnieje wyraźna różnica między płciami w dostępie do urządzeń ułatwiających poruszanie się.
„Chociaż w naszych danych nie udało się ustalić powodu, dla którego uczestnicy nie korzystali z urządzeń ułatwiających poruszanie się, z innych badań wynika, że kobiety częściej niż mężczyźni napotykają przeszkody, takie jak bariery kosztowe, wynikające z dobrze udokumentowanych różnic w dochodach między płciami.
„Wiele urządzeń ułatwiających poruszanie się jest przeznaczonych raczej dla mężczyzn niż dla kobiet, co naszym zdaniem może mieć znaczenie.
„Korzystanie z urządzeń ułatwiających poruszanie się może również uwidocznić niepełnosprawność, co może mieć wpływ zwłaszcza na bezpieczeństwo i piętno doświadczane przez kobiety.
„Istnieje pilna potrzeba dalszych badań w celu zidentyfikowania i przełamania barier uniemożliwiających kobietom dostęp do urządzeń ułatwiających poruszanie się, które poprawiłyby jakość ich życia”.
Kobiety są bardziej podatne na problemy ze stawami niż mężczyźni, szczególnie po menopauzie, kiedy spada poziom estrogenów, co zwiększa ryzyko wystąpienia chorób takich jak zapalenie stawów.
Kobiety są bardziej podatne na problemy ze stawami niż mężczyźni, szczególnie po menopauzie, kiedy spada poziom estrogenów, co zwiększa ryzyko wystąpienia chorób takich jak zapalenie stawów
Inne badania wykazały, że stawy kobiet są bardziej elastyczne i podatne na urazy, ponieważ zostały zaprojektowane do porodu
Inne badania wykazały, że stawy kobiet są bardziej elastyczne i podatne na urazy, ponieważ zostały zaprojektowane z myślą o porodzie.
Zarówno w przypadku mężczyzn, jak i kobiet, z każdym rokiem upływającym w okresie badania wzrastało zapotrzebowanie na pomoce ułatwiające poruszanie się.
W przypadku osób starszych, gorzej wykształconych, mniej zamożnych lub zgłaszających niepełnosprawność częściej „przechodziło się od braku potrzeby do niezaspokojonej potrzeby i od niezaspokojonej potrzeby używania”, co wskazuje na „większą częstość występowania ograniczeń w poruszaniu się i Ogólnie rzecz biorąc, potrzeba MAP wśród tych grup”.
Profesor Cathy Holloway, również z UCL, dodała: „Brak dostępu do środków ułatwiających poruszanie się, gdy dana osoba tego potrzebuje, może mieć duży wpływ na jej niezależność, dobre samopoczucie i jakość życia.
„Nasza analiza sugeruje, że w szczególności kobiety, niezależnie od innych czynników, takich jak wykształcenie i status zatrudnienia, nie otrzymują wsparcia, którego potrzebują”.
Profesor Shereen Hussein, starsza autorka badania i kierownik grupy opieki społecznej w London School of Hygiene & Tropical Medicine, powiedziała: „Badanie dostarcza przekonujących dowodów na dysproporcje między płciami w dostępie do technologii wspomagających, sugerując, że koszty, stronniczość w projektowaniu i napiętnowanie społeczne prawdopodobnie w nieproporcjonalny sposób dotknie kobiety.
„Podkreśla to potrzebę włączającego i uwzględniającego płeć podejścia do projektowania, produkcji i włączania technologii wspomagających”.
