Badania pokazują, że kluczem do świetnej historii jest wiele wzlotów i upadków

Co najmniej od czasów Arystotelesa pisarze i uczeni debatowali nad tym, co składa się na wspaniałą historię. Jednym z nich jest Samsun Knight, powieściopisarz, który jest także ekonomistą i adiunktem marketingu w Rotman School of Management na Uniwersytecie w Toronto. Za pomocą narzędzi naukowych udało mu się dokonać tego, czego nie udało mu się wcześniejszym teoretykom: wystawić teorię na próbę i wykazać kluczowy czynnik umożliwiający empiryczne przewidywanie, które historie będą nasileniem chrapania, a które sprawią, że widzowie będą głodni więcej.

Praca jest opublikowany w dzienniku Postęp nauki.

Okazuje się, że są to „odwrócenia narracji” – jest ich mnóstwo i im większe, tym lepiej. Profesor Knight i inni badacze, powszechnie znani jako zmiany losu lub punkty zwrotne, w których losy bohaterów zmieniają się z dobrego na złe i odwrotnie, profesor Knight i inni badacze odkryli, że historie bogate w te mechanizmy zwiększają popularność i zaangażowanie widzów za pośrednictwem szeregu mediów, od telewizji do ofert crowdfundingowych.

„Najlepiej napisane historie zawsze albo prowadziły do ​​odwrócenia aktualnej sytuacji, albo wprowadzały nowy wątek fabularny” – mówi prof. Knight. „Według naszej analizy najlepszymi pisarzami byli ci, którzy byli w stanie utrzymać zarówno wiele punktów fabuły, jak i mocne budowanie każdego punktu fabuły w trakcie narracji”.

Naukowcy przeanalizowali prawie 30 000 programów telewizyjnych, filmów, powieści i ofert finansowania społecznościowego, korzystając z lingwistyki obliczeniowej, będącej połączeniem informatyki i analizy języka. Pozwoliło im to określić ilościowo nie tylko liczbę odwróceń w tekście, ale także ich stopień lub intensywność, przypisując wartości liczbowe słowom na podstawie tego, jak bardzo były one pozytywne lub negatywne.

Filmy i programy telewizyjne, w których występowały coraz większe zwroty akcji, były lepiej oceniane w popularnym serwisie IMDb. Książki z największą liczbą cofnięć zostały pobrane ponad dwukrotnie częściej niż książki z najmniejszą liczbą cofnięć z bezpłatnej biblioteki internetowej Project Gutenberg. W przypadku ofert GoFundMe, w przypadku których pojawiały się coraz większe zwroty, prawdopodobieństwo osiągnięcia celu zbiórki było wyższe – aż o 39%.

Grecki filozof Arystoteles jako pierwszy uznał perypetię, czyli nagłą zmianę okoliczności, za kluczową cechę dobrej historii. Od tego czasu swoje pomysły dołączyli inni myśliciele, w tym amerykański dramaturg i dramaturg Leon Katz, którego stypendium szczególnie zainspirowało badania profesora Knighta.

Katz „opisał odwrócenie jako podstawową jednostkę narracji, tak jak zdanie jest podstawową jednostką akapitu lub sylogizm jest podstawową jednostką dowodu logicznego” – mówi prof. Knight.

Oprócz pomocy psychologom w zrozumieniu, w jaki sposób narracja wpływa na edukację, informowanie i inspirowanie ludzi, odkrycia mogą również przynieść korzyści wszelkiego rodzaju gawędziarzom.

„Mamy nadzieję, że nasze badania pomogą w stworzeniu takiej pedagogiki dla pisarzy, która umożliwi im korzystanie z wiedzy zgromadzonej przez Arystotelesa i innych bez konieczności za każdym razem samodzielnego wymyślania koła na nowo” – mówi prof. Knight.

Obejmuje to jego samego. Mając w przygotowaniu kolejną powieść, pracował ostatnio nad rozdziałem, w którym nastąpi wielkie odkrycie.

„Zdałem sobie sprawę, że ten spadek może uderzyć mocniej, jeśli dam bohaterowi więcej pozytywnych chwil, zanim wyciągnę spod niego dywanik” – mówi.

Wyniki badania współautorami są Matthew D. Rocklage i Yakov Bart z bostońskiego Northeastern University.