Z badania przeprowadzonego na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis wynika, że astma u dzieci może prowadzić do problemów z pamięcią, a ich wczesny początek pogłębia te deficyty.
Nowe badanie przeprowadzone na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis wykazało, że astma jest powiązana z problemami z pamięcią u dzieci, a wczesny początek astmy może pogorszyć te problemy. Opublikowano 5 listopada w Sieć JAMA otwartajest to pierwsze badanie mające na celu ustalenie związku między astmą a deficytami pamięci u dzieci.
„To badanie podkreśla znaczenie spojrzenia na astmę jako potencjalne źródło trudności poznawczych u dzieci. Jesteśmy coraz bardziej świadomi, że choroby przewlekłe, nie tylko astma, ale także cukrzyca, choroby serca i inne, mogą narażać dzieci na zwiększone ryzyko trudności poznawczych” – powiedziała główna autorka Simona Ghetti, profesor psychologii w Centrum Umysłu i Umysłu na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis. Mózg w College of Letters and Science. „Musimy zrozumieć czynniki, które mogą zaostrzyć ryzyko lub chronić przed ryzykiem”.
Łączenie astmy z pamięcią u dzieci
Astma jest chorobą przewlekłą atakującą płuca. Ataki pojawiają się, gdy zapalenie powoduje zwężenie dróg oddechowych, co utrudnia oddychanie. Astma dotyka ok 260 milionów ludzi na całym świecie. W Stanach Zjednoczonych mniej więcej 4,6 miliona dzieci mieć astmę.
„Dzieciństwo to okres szybkiej poprawy pamięci i, szerzej, funkcji poznawczych. U dzieci chorych na astmę poprawa może być wolniejsza” – powiedział dr Nicholas Christopher-Hayes. kandydat psychologii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis i pierwszy autor badania.
W badaniu tym uwzględniono dane od 2062 dzieci w wieku od 9 do 10 lat chorych na astmę, aby sprawdzić, jak choroba ta może wpływać na pamięć epizodyczną i inne parametry poznawcze. Pamięć epizodyczna to specyficzny rodzaj pamięci, który składa się z historii naszego życia. W ten sposób zapamiętujemy doświadczenia i emocje, takie jak wydarzenia, ludzie i przedmioty, które tam były.
Analiza wykazała, że dzieci chore na astmę uzyskały niższe wyniki w zadaniu dotyczącym pamięci epizodycznej niż dzieci bez chorób płuc. Na mniejszej próbie 473 dzieci, które obserwowano przez dwa lata, zespół badawczy odkrył, że u dzieci z wcześniejszym początkiem astmy, które chorowały przez dłuższy okres, z biegiem czasu rozwijała się również pamięć wolniej.
Dane z tego badania pochodzą z Narodowe Instytuty Zdrowia i zbierano je od 2015 r. w ramach dużego i trwającego badania dotyczącego rozwoju poznawczego mózgu młodzieży, w którym wzięło udział 11 800 dzieci. W analizie porównano dzieci o podobnych cechach i pochodzeniu, aby upewnić się, że różnice w pamięci i innych wynikach były powiązane z samą astmą.
Unikanie długotrwałych konsekwencji astmy
Naukowcy twierdzą, że te deficyty pamięci mogą mieć długoterminowe konsekwencje. We wcześniejszych badaniach z udziałem osób starszych i zwierząt astma wiązała się z większym ryzykiem demencji Alzheimera choroba, obie choroby wpływają na pamięć.
„Astma może skierować dzieci na ścieżkę, która może zwiększyć ryzyko późniejszego rozwoju u nich czegoś poważniejszego, takiego jak demencja” – powiedział Christopher-Hayes.
Chociaż w badaniu nie oceniano mechanizmu odpowiedzialnego za trudności z pamięcią związane z astmą, zespół badawczy przytoczył różne potencjalne czynniki, takie jak przedłużający się stan zapalny w przebiegu astmy lub powtarzające się zakłócenia w dostarczaniu tlenu do mózgu w wyniku ataków astmy.
Badania na gryzoniach wykazały również, że powszechnie stosowane leki na astmę mają wymierny wpływ na hipokamp – strukturę w mózgu, która odgrywa zasadniczą rolę w pamięci epizodycznej zarówno u gryzoni, jak i u ludzi.
Odniesienie: „Astma i funkcja pamięci u dzieci” Nicholasa J. Christophera-Hayesa, Sarah C. Haynes, Nicholasa J. Kenyona, Vidyi D. Merchant, Julie B. Schweitzer i Simony Ghetti, 11 listopada 2024 r., Sieć JAMA otwarta.
DOI: 10.1001/jamanetworkopen.2024.42803
Dodatkowymi autorami tego badania są Sarah C. Haynes, Nicholas J. Kenyon i Julie B. Schweitzer, UC Davis School of Medicine; i Vidya Merchant, UC Davis. Badanie było wspierane przez program pamięci i plastyczności na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis oraz stypendium w ramach programu szkoleniowego w zakresie uczenia się, pamięci i plastyczności z National Institutes of Health.
