Badania pokazują spadek aktywności poza domem od czasu pandemii

W porównaniu z sytuacją tuż przed pandemią Covid-19 ludzie spędzają prawie godzinę mniej dziennie na czynnościach poza domem, co zdaniem badaczy jest trwałą konsekwencją pandemii.

Nowe badanie opublikowane w czasopiśmie „ Dziennik Amerykańskiego Stowarzyszenia Planowania pokazuje ogólny spadek od 2019 r. o około 51 minut dziennego czasu spędzanego na zajęciach poza domem oraz prawie 12-minutowe skrócenie czasu spędzanego na codziennych podróżach, takich jak prowadzenie pojazdu lub korzystanie z transportu publicznego.

Analiza oparta na ankiecie przeprowadzonej wśród 34 000 Amerykanów jest pierwszą, która uwzględnia porównanie czasu spędzanego poza domem w porównaniu z czasem spędzonym w domu po pandemii. Autorzy z Clemson University i UCLA udokumentowali tendencję do coraz rzadszego spędzania czasu poza domem, sięgającą co najmniej 2003 roku, ale pandemia i jego następstwa dramatycznie zwiększyły to przenoszenie się do domu.

Ta zmiana w kierunku „szybkiego dochodzenia donikąd” może mieć wpływ na ludzi i społeczeństwo na wielu poziomach, od psychologii, przez socjologię, po ekonomię. Autorzy tego artykułu, którzy są urbanistami, argumentują, że ograniczenie aktywności związanej z wychodzeniem z domu wymaga ponownego przemyślenia wielu polityk planowania i transportu.

Ich zalecenia obejmują zmianę przeznaczenia nieruchomości biurowych i handlowych, biorąc pod uwagę wzrost liczby osób pracujących i robiących zakupy w domu. Ze względu na wzrost liczby zakupów w Internecie należy również złagodzić ograniczenia dotyczące przekształcania budynków komercyjnych w budynki mieszkalne oraz zwiększyć przestrzeń dla pojazdów dostawczych.

„W świecie, w którym miasta nie mogą polegać na uwięzionych pracownikach biurowych i muszą pracować, aby przyciągnąć mieszkańców, pracowników i klientów, lokalni urzędnicy mogą starać się bardziej inwestować w swoje pozostałe mocne strony” – mówi główny autor Eric A. Morris, profesor wydziału City and Planowania Regionalnego na Uniwersytecie Clemson.

„Obejmują one możliwości rekreacji, rozrywki, kultury, sztuki i nie tylko. Miasta centralne mogą stać się bardziej ośrodkami konsumpcji niż produkcji”.

Na przykład centra miast mogą wykorzystać swoje mocne strony, tworząc gęstą, wielorodzinną zabudowę, często preferowaną przez młodszych mieszkańców i inne osoby preferujące bardziej miejski styl życia. Takie zmiany mogą również przynieść korzyści gospodarstwom domowym i społeczeństwu o niższych dochodach, obniżając zarówno koszty mieszkań, jak i transportu.

Jeśli chodzi o transport, „polityka może w mniejszym stopniu skupiać się na kosztownych i inwazyjnych inwestycjach oraz politykach mających na celu uwzględnienie rosnącego zapotrzebowania na podróże w okresach szczytu… a bardziej na zwiększaniu bezpieczeństwa pieszych i rowerzystów oraz zaspokajaniu podstawowych potrzeb w zakresie mobilności podróżnych znajdujących się w niekorzystnej sytuacji”.

Szybsza podróż donikąd może wiązać się ze zmianami i pewnymi przemieszczeniami, ale może również przynieść ważne korzyści, takie jak krótszy czas podróży, co może zmniejszyć zużycie paliwa i emisję gazów cieplarnianych oraz zaoszczędzić ludziom cenny czas i pieniądze. Z drugiej strony dłuższe przebywanie w kokonie w domu może mieć wady, takie jak izolacja społeczna.

Autorzy stwierdzają, że postęp w technologii informacyjnej oraz fakt, że podczas pandemii ludzie nauczyli się korzystać z tej technologii w nowy sposób, był jednym z kluczowych czynników napędzających ten trend.

Naukowcy przyjrzeli się nawykom zarówno w pracy, jak i w czasie wolnym, korzystając z danych z amerykańskiego badania wykorzystania czasu (ATUS), corocznego przeglądu tego, jak Amerykanie spędzają czas. Badanie ATUS, prowadzone od 2003 r., jest prowadzone przez Biuro Spisu Ludności Stanów Zjednoczonych i sponsorowane przez Biuro Statystyki Pracy. Dane zostały zagregowane przez witrynę ATUS-X prowadzoną przez uniwersytety w Minnesocie i Maryland.

Autorzy – w skład których wchodzą także profesor Brian D. Taylor i Samuel Speroni z Instytutu Studiów nad Transportem na Uniwersytecie Kalifornijskim – ocenili lata przed, w trakcie i po pandemii, a mianowicie 2019, 2021, 2022 i 2023. Rok 2020 został wykluczony, ponieważ był nie zostały całkowicie dotknięte pandemią oraz ponieważ gromadzenie danych zostało wstrzymane w szczytowym momencie epidemii. W badaniu zbadano zachowania dorosłych, którzy ukończyli 17. rok życia.

Autorzy pogrupowali wykorzystanie czasu na 16 czynności w domu, takich jak sen, ćwiczenia, praca i korzystanie z technologii informatycznych, a także 12 zajęć poza domem, w tym wydarzenia artystyczne i sportowe, zakupy, praca i praktyki religijne. Osobno poddano analizie podróże samochodem, pieszo oraz komunikacją miejską (choć nie uwzględniają podróży lotniczych).

Wyniki pokazały, że czas spędzony na ośmiu z 12 zajęć poza domem spadł w latach 2019–2021, natomiast wzrósł w przypadku 11 z 16 zajęć w domu. Średni czas spędzany poza domem spadł z 334 minut dziennie w 2019 r. do 271 w 2021 r., czyli z mniej więcej z 5,5 godziny dziennie poza domem do 4,5 godziny. Autorzy zauważają, że praca z domu wyjaśnia część tej tendencji, ale odnotowano również duże spadki w zakresie innych sposobów spędzania czasu poza domem.

Podobną tendencję zaobserwowano w przypadku podróży – szacunkowo uczestnicy spędzali około 13 minut mniej dziennie w samochodach i innych środkach transportu. Autorzy twierdzą, że tej tendencji spadkowej nie można przypisać wyłącznie ograniczeniu codziennych dojazdów do pracy w czasie pandemii.

Co więcej, czas spędzony poza domem jedynie nieznacznie wzrósł po pandemii, odbijając o zaledwie 11 minut w latach 2021–2023, z 270 do 281. Od 2019 r. nadal oznacza to skrócenie czasu spędzanego poza domem o 53 minuty. czas spędzany poza domem, wszystkie formy podróży i siedem zajęć poza domem pozostawały w 2023 r. znacznie niższe w porównaniu z 2019 r., natomiast liczba ośmiu zajęć wykonywanych w domu pozostawała wyższa.

Wydaje się również, że tendencja do pozostania w domu utrzyma się po pandemii, ponieważ w 2023 r. czas spędzany poza domem praktycznie nie zmienił się w porównaniu z 2022 r.

Inne warte odnotowania wyniki obejmują fakt, że więcej zakupów dokonywano w Internecie, ale nie przełożyło się to na duże wydłużenie czasu zakupów w domu, co proponują autorzy, wynika z tego, że zakupy online nie trwają prawie tak długo, jak zakupy osobiste.

Być może zaskakujące jest to, że poza wczesnym szczytem pandemii oglądalność telewizji nie wzrosła. Coraz więcej zajęć sportowych i ćwiczeń wykonuje się obecnie w domu, najprawdopodobniej dlatego, że ludzie kupują sprzęt do ćwiczeń w domu.

Autorzy twierdzą, że ten „odwrót do domu” trwał co najmniej 16 lat poprzedzających pandemię. Opiera się to na dowodach z wcześniejszego badania, które przeprowadzili, które wykazało, że aktywność dorosłych poza domem spadła o około 1,8 minuty dziennie rocznie w latach 2003–2019.

Czas podróży w tym samym okresie spadał o około 30 sekund dziennie rocznie. Jednak spadki obu wskaźników od czasu pandemii były znacznie większe, niż sugerowałby wcześniejszy trend. Poprawa technologii informacyjno-komunikacyjnych może wyjaśniać część tej historii, ale inne trendy, takie jak szybki wzrost ilości czasu, jaki Amerykanie spędzają na spaniu, również wymagają dalszych badań – konkludują autorzy.