Badanie przeprowadzone przez Harvard TH Chan School of Public Health na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara i GAIN pokazuje, że ponad połowa światowej populacji spożywa niewystarczającą ilość kluczowych mikroelementów, w tym wapnia, żelaza oraz witamin C i E.
Według niedawnego badania przeprowadzonego przez naukowców z Harvard TH Chan School of Public Health na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara (UCSB) i Global Alliance for Improved Nutrition (GAIN) ponad połowa światowej populacji nie spożywa wystarczającej ilości kluczowych mikroelementów, takich jak takie jak wapń, żelazo oraz witaminy C i E. To badanie jako pierwsze przedstawia globalne szacunki dotyczące niewystarczającego spożycia 15 kluczowych mikroelementów niezbędnych dla zdrowia.
Badanie zostało opublikowane w Lancet Globalne zdrowie 29 sierpnia.
Niedobory mikroelementów są jedną z najpowszechniejszych form niedożywienia na świecie, a każdy niedobór niesie ze sobą konsekwencje zdrowotne, począwszy od niekorzystnego przebiegu ciąży, przez ślepotę, aż po zwiększoną podatność na choroby zakaźne. W poprzednich badaniach oszacowano ilość mikroelementów dostępnych dla ludzi i spożywanych przez ludzi; w badaniu tym ocenia się, czy spożycie to spełnia wymagania zalecane dla zdrowia ludzkiego, a także analizuje niedociągnięcia, z którymi borykają się szczególnie mężczyźni i kobiety na przestrzeni całego życia.
Przełomowy zakres i dostępność
„Nasze badanie to duży krok naprzód” – powiedział współautor Chris Free, profesor naukowy na UCSB. „Nie tylko dlatego, że jako pierwszy oszacował niewystarczające spożycie mikroelementów dla 34 grup wiekowych i płci w niemal każdym kraju, ale także dlatego, że dzięki temu metody i wyniki są łatwo dostępne dla badaczy i praktyków”.
Naukowcy wykorzystali dane z Globalnej Bazy Danych Dietetycznych, Banku Światowego i badań przypominających dietę w 31 krajach, aby porównać wymagania żywieniowe ze spożyciem w populacjach 185 krajów. (Stworzyli te dane, a także kod do analizy, swobodnie dostępne.) Podzielili populacje na mężczyzn i kobiety, należących do 17 grup wiekowych: od zera do 80 lat w pięcioletnich przedziałach oraz grupę 80+. W ramach oceny zbadano piętnaście witamin i minerałów: wapń, jod, żelazo, ryboflawina, kwas foliowy, cynk, magnez, selen, tiamina, niacyna oraz witaminy A, B6, B12, C i E.
W badaniu stwierdzono istotne niedobory w spożyciu niemal wszystkich ocenianych mikroelementów, z wyłączeniem wzbogacania jako potencjalnego źródła dodatkowych składników odżywczych. Nieodpowiednie spożycie dotyczyło zwłaszcza jodu (68% światowej populacji), witaminy E (67%), wapnia (66%) i żelaza (65%). Ponad połowa osób spożywała niewystarczającą ilość ryboflawiny, kwasu foliowego oraz witamin C i B6. Spożycie niacyny było najbliższe wystarczającemu – 22% światowej populacji spożywało niewystarczające ilości, a następnie tiaminę (30%) i selen (37%).
Dysproporcje płci i trendy regionalne
Szacowane niewystarczające spożycie jodu, witaminy B12, żelaza i selenu było wyższe w przypadku kobiet niż u mężczyzn w tym samym kraju i w tych samych grupach wiekowych. I odwrotnie, więcej mężczyzn spożywało niewystarczające ilości wapnia, niacyny, tiaminy, cynku, magnezu i witamin A, C i B6 w porównaniu do kobiet. Choć wzorce niedoborów mikroelementów uwidoczniły się wyraźniej w zależności od płci, naukowcy zaobserwowali również, że na niski poziom spożycia wapnia najbardziej narażeni są mężczyźni i kobiety w wieku 10–30 lat, zwłaszcza w Azji Południowej i Wschodniej oraz Afryce Subsaharyjskiej. Spożycie wapnia było również niskie w Ameryce Północnej, Europie i Azji Środkowej.
„Te wyniki są alarmujące” – powiedział Ty Beal, starszy specjalista techniczny w firmie GAIN. „Większość ludzi – nawet więcej niż wcześniej sądzono, we wszystkich regionach i krajach o wszystkich dochodach – nie spożywa wystarczającej ilości wielu niezbędnych mikroelementów. Luki te zagrażają wynikom zdrowotnym i ograniczają potencjał ludzki w skali globalnej.
„Wyzwanie w zakresie zdrowia publicznego, przed którym stoimy, jest ogromne, ale praktycy i decydenci mają możliwość zidentyfikowania najskuteczniejszych interwencji dietetycznych i skierowania ich do najbardziej potrzebujących populacji” – dodał starszy autor Christopher Golden, profesor nadzwyczajny ds. żywienia i zdrowia planetarnego na Harvardzie Szkoła Chana.
Naukowcy zauważyli, że brak dostępnych danych, zwłaszcza dotyczących indywidualnego spożycia na całym świecie, mógł ograniczyć ich ustalenia.
Odniesienie: „Globalne oszacowanie niedoborów mikroelementów w diecie: analiza modelowania” Simone Passarelli, Christopher M Free, Alon Shepon, Ty Beal, Carolina Batis i Christopher D Golden, 29 sierpnia 2024 r., Globalne zdrowie Lanceta.
DOI: 10.1016/S2214-109X(24)00276-6
Simone Passarelli, była doktorantka i pracownik naukowy podoktorski na Wydziale Żywienia w Harvard Chan School, była współautorką. Otrzymała dofinansowanie z Narodowe Instytuty Zdrowia (grant szkoleniowy 2T32DK007703-26).
