Chociaż obserwowanie, jak radzi sobie nowy kapitan, jest zawsze intrygujące, metoda stosowana w Anglii jest zakorzeniona, więc jest mało prawdopodobne, że będziemy świadkami jakichkolwiek radykalnych zmian. Utrata aury, osobowości i kreatywności taktycznej Stokesa to cios, ale bezcenne jest także to, że Pope nauczy się tej pracy w przypadku kolejnej kontuzji kapitana lub gdy Stokes nie będzie już kapitanem.
Pope wkrótce zda sobie sprawę, jeśli jeszcze tego w pełni nie zdaje sobie sprawy, że utrata Bena Stokesa, kapitana, jest tak samo problematyczna, jak utrata Bena Stokesa, wszechstronnego zawodnika. W tym sensie Stokes jest naprawdę niezastąpiony.
Kiedy problemy Stokesa z kolanem były najgorsze, Anglia albo poradziła sobie z Chrisem Woakesem i Moeenem Alim jako wszechstronnymi zawodnikami, albo straciła trochę równowagi, wystawiając tylko czterech wyspecjalizowanych meloników.
Dlatego nieco ciekawe jest to, że przy tej okazji Anglia zdecydowała się zastąpić Stokesa szewcem w Matthew Pottsie. Gdyby, powiedzmy, Stokes był w stanie odbijać, ale nie rzucać, Anglia prawdopodobnie powróciłaby do gry tylko z czterema melonikami, tak jak to miało miejsce w przeszłości.
Możemy się domyślać powodów. Z całym szacunkiem dla Sri Lanki, Anglia może jednak uważać, że ujdzie jej na sucho nieco dłuższy ogon, niż gdyby był to pierwszy test popiołu w Perth. Bramkarz Jamie Smith pokazał już swój potencjał, aby trafić do pierwszej szóstki, a siedmioletni Woakes jest prawdopodobnie drugim po Stokesie najlepszym wszechstronnym zawodnikiem w kraju. Trzy testy w trzy tygodnie to kolejny powód, aby rozłożyć obciążenie związane z grą w kręgle na czterech mężczyzn, a nie trzech.
Jeśli bilans reprezentacji Anglii nie jest optymalny, Dan Lawrence prosi również Dana Lawrence’a o otwarcie meczu w miejsce kontuzjowanego Zaka Crawleya.
