Po opuszczeniu West Ham Carroll spędził dwa lata na odbudowie formy w swoim dziecięcym klubie Newcastle, zanim spadł do Championship z Reading.
Wyjaśnia, że długie okresy na uboczu w Anglii zainspirowały jego późną karierę i opóźniły wszelkie myśli o przejściu na emeryturę.
„Nie skupiłem się jeszcze na ukończeniu, więc nie mogę nawet myśleć o tym, co będę robić później” – mówi.
„Gdybym nie był zawodowym piłkarzem, traktowałbym to jako hobby. Mam więc szczęście, że w moim wieku nadal gram na poziomie, na którym sprawia mi to przyjemność i jeszcze mi za to płacą”. .
„Kiedy podpisałem kontrakt z Amiens, prowadziłem po prostu inny sposób życia – po prostu spokój i relaks. Spacer ulicą był w porządku.
„Byłem na najwyższym poziomie, gdzie ludzie zarabiają 100 000 funtów tygodniowo, a potem przyjeżdżasz do Francji i chłopaki nie są nawet blisko tego poziomu, a oni przychodzą każdego dnia, ciężko pracując i z uśmiechem”. na ich twarzy. I wracamy do domu, urządzamy grilla i takie tam.
„To po prostu zupełnie inny sposób życia i jest po prostu genialny. To dokładnie to, czego chciałem i dokładnie tego potrzebowałem w swoim życiu.”
Carroll prowadzi swoją działalność związaną z nieruchomościami na północnym wschodzie i regularnie podróżuje do Londynu, aby spotkać się z rodziną.
„Moi synowie powtarzają: «Och, powinieneś zająć się zarządzaniem». Ale będę powtarzał: „Mam nadzieję, że pewnego dnia będziesz na tyle dorosły, że będziesz mógł dołączyć do mnie i zostać moim partnerem w ataku w tej samej drużynie, grając ze sobą” – uśmiecha się.
„To naprawdę dobrzy gracze. To prawdopodobnie bardziej moje marzenie niż przejście na emeryturę i zajęcie się czymś innym.”
