Niedawne badania wskazują, że wankomycyna, kluczowy antybiotyk stosowany w leczeniu C. difficile, staje się coraz mniej skuteczna, co budzi obawy co do skuteczności leczenia i potencjalnego powrotu do ery przedantybiotykowej.
W miarę jak wankomycyna staje się coraz bardziej popularna, jej skuteczność maleje.
Nowe badania przeprowadzone na Uniwersytecie w Houston College of Pharmacy sugerują, że wankomycyna, powszechnie przepisywana jako lek pierwszego rzutu w leczeniu zakażeń C. difficile, może nie być tak skuteczna, jak wcześniej sądzono.
Zakażenie C. diff jest główną przyczyną zgonów z powodu zapalenia żołądka i jelit w USA. Powoduje objawy żołądkowo-jelitowe, od biegunki i bólu brzucha po toksyczne rozszerzenie okrężnicy, posocznicę i śmierć.
Zgodnie z wytycznymi praktyki klinicznej z 2018 r. stosowanie doustnej wankomycyny wzrosło o 54% w ciągu ostatnich sześciu lat, ale odsetek wyleczeń klinicznych spadł z prawie 100% na początku XXI wieku do około 70% we współczesnych badaniach klinicznych.
Anne J. Gonzales-Luna, adiunkt na Wydziale Praktyki Farmaceutycznej i Badań Translacyjnych Uniwersytetu w Houston College of Pharmacy, donosi o osłabieniu wankomycyny w leczeniu śmiertelnej superbakterii C. diff. Źródło: Uniwersytet w Houston
Wyniki badań nad opornością na wankomycynę
„Pomimo rosnącej liczby danych wskazujących na zmniejszoną skuteczność wankomycyny, istnieje znaczny brak wiedzy na temat tego, czy oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe tych szczepów może wpływać na odpowiedź kliniczną na terapię wankomycyną” – informuje Anne J. Gonzales-Luna, adiunkt w Instytucie Naukowym Katedra Praktyki Farmaceutycznej i Badań Translacyjnych UH College of Pharmacy w czasopiśmie Kliniczne choroby zakaźne. „W rzeczywistości dominuje pogląd, że jest mało prawdopodobne, aby antybiotykooporność tych szczepów miała wpływ na wyniki kliniczne, biorąc pod uwagę wysokie stężenie wankomycyny w kale”.
Zespół doszedł jednak do innego wniosku po przejrzeniu badań uwzględnionych w wieloośrodkowym badaniu, które obejmowało dorosłych leczonych doustnie wankomycyną w latach 2016–2021 z powodu zakażenia C. diff.
„Odkryliśmy, że w badanej kohorcie pacjentów zmniejszona wrażliwość C. difficile na wankomycynę była powiązana z niższą utrzymującą się przez 30 dni odpowiedzią kliniczną i niższym odsetkiem początkowego wyleczenia po 14 dniach” – stwierdziła Gonzales-Luna.
Odkrycie jest powodem do niepokoju.
„To alarmujący rozwój w dziedzinie C. diff, ponieważ istnieją tylko dwa zalecane antybiotyki” – powiedział Kevin Garey, profesor praktyki farmaceutycznej i badań translacyjnych. „Jeśli oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe wzrośnie w przypadku obu antybiotyków, skomplikuje to leczenie infekcji C. diff, co doprowadzi nas z powrotem do ery przedantybiotykowej”.
Odniesienie: „Zmniejszona wrażliwość na wankomycynę u Clostridioides difficile jest związana z niższymi wskaźnikami początkowego wyleczenia i trwałą odpowiedzią kliniczną”, autorzy: Taryn A. Eubank, Chetna Dureja, Kevin W. Garey, Julian G. Hurdle i Anne J. Gonzales-Luna, 21 lutego 2024 r., Kliniczne choroby zakaźne.
DOI: 10.1093/cid/ciae087
Inni członkowie zespołu badawczego to Taryn A. Eubank z UH i Chetna Dureja oraz Julian G Hurdle z Texas A&M Health Science Center w Houston.
