Na każdą osobę zabitą przez piorun przypada mniej więcej dziewięć kolejnych osób zostaje uderzonych i przeżywa, często z obrażeniami zmieniającymi życie. A wraz ze zmianami klimatycznymi powstają burze i błyskawice bardziej powszechneaktywiści tacy jak Daya uważają, że rząd Indii nie chroni swoich obywateli. „Bezwzględnym minimum byłoby przynajmniej rozpowszechnianie informacji o wszystkich rzeczach związanych z piorunami na szczeblu władz lokalnych” – mówi Daya.
Indie posiadają systemy umożliwiające przewidywanie niebezpiecznych burz. Działają one na zasadzie gromadzenia wielu precyzyjnych danych, mówi Sanjay Srivastava, przewodniczący Rady Promocji Systemów Obserwacyjnych Odpornych na Klimat (CROPC), międzyrządowego instytutu, który pracuje nad rozwojem odporności na skutki zmiany klimatu. Srivastava jest także organizatorem indyjskiej kampanii Lightning Resilient India.
„Wykrywanie dokładnej lokalizacji uderzenia chmury pioruna w ziemię to mechanizm obliczeniowy, w przypadku którego wymagane są co najmniej trzy urządzenia” – mówi Srivastava. Są to detektory częstotliwości radiowej służące do wykrywania fal radiowych wytwarzanych przez pioruny; radar pogodowy dopplerowski do wykrywania opadów i wzorców wiatru związanych z burzami, które mogą powodować błyskawice; oraz detektor piorunów – urządzenie zaprojektowane specjalnie do wykrywania sygnałów elektromagnetycznych wytwarzanych przez uderzenia pioruna.
Według stanu na kwiecień 2022 r. w indyjskim Narodowym Centrum Teledetekcji zainstalowano w całym kraju 46 czujników do wykrywania wyładowań atmosferycznych. Inny instytut, Indyjski Instytut Meteorologii Tropikalnej w Pune, ma 83 takie placówki. Te, wraz z innymi danymi prywatnymi i instytucjonalnymi, monitorują indyjski system ostrzegania o uderzeniach piorunów i nim sterują.
Dane pokazują, że Jharkhand i inne sąsiednie regiony we wschodnich i środkowych Indiach należą do najgorętszych punktów w kraju, ponieważ to tam gorące i suche prądy powietrza z północnego zachodu spotykają się z wilgotnymi prądami wschodnimi. Kiedy chmury napotykają cieplejsze powietrze, wilgotne powietrze unosi się, aż osiągnie temperaturę poniżej zera w górnych warstwach atmosfery, gdzie może zamarznąć, tworząc cząsteczki lodu zwane graupelem. Gdy następnie zderzają się one z innymi cząsteczkami lodu, wytwarzają ładunki elektrostatyczne, które ostatecznie mogą doprowadzić do wyładowań atmosferycznych. Rosnące globalne temperatury rosną to zjawisko.
Jednak pomimo postępu w meteorologii, pełne mechanizmy powstawania i zachowania błyskawic pozostają częściowo owiane tajemnicą. Dokładne czynniki wyzwalające, dokładna natura propagacji błyskawicy w atmosferze oraz czynniki determinujące intensywność każdego uderzenia wciąż nie są w pełni poznane. Zagrożenie życia ludzkiego można przewidzieć jedynie w dość szerokim ujęciu.
I chociaż takie systemy wczesnego ostrzegania istnieją, zawarte w nich informacje często nie docierają do ludzi na czas. Właśnie dlatego wolontariusze tacy jak Shankar informują ludzi, jak zachować bezpieczeństwo i uczą, jak budować łatwe do wykonania odgromniki — urządzenia neutralizujące wyładowania atmosferyczne z chmury do ziemi.
W dniu, w którym Shankar odwiedził dom Manjhi, padał deszcz. Po drodze zauważył rolników i mieszkańców ukrywających się pod drzewami. Zatrzymał się, aby poinformować ich, że stanie pod drzewem podczas deszczu zwiększa ryzyko trafienia piorunem. Powiedzieli jednak, że nie ma innego miejsca, w którym mogliby się schronić.
Ofiary uderzeń piorunów są częstsze na obszarach wiejskich, gdzie infrastruktura jest ograniczona. Betonowe domy, które mogą działać jako ochronne klatki Faradaya, są tam mniej widoczne niż w miastach, a wysoka roślinność, pod którą mogliby się schronić pracownicy, może przyciągać strajki. Gęsto zaludnione obszary w regionach burzliwych również odnotowują więcej ofiar. „Możemy powiedzieć, że za ofiarami piorunów stoją dwa czynniki. Istnieje wiele czynników środowiskowych, a także czynniki społeczno-ekonomiczne” – mówi Anand Shankar, który pracuje w Indyjskim Departamencie Meteorologii w Ministerstwie Nauk o Ziemi w stanie Bihar (Anand i Daya nie są spokrewnieni).
