Naukowcy z ANU opracowali metodę konia trojańskiego, wykorzystującą cholesterol do dostarczania leków, które skuteczniej zabijają pasożyty, oferując potencjalne metody leczenia chorób i chroniąc zwierzęta gospodarskie.
Ponad jedna czwarta Australijczyków w wieku 50 lat i starszych stosuje leki obniżające poziom cholesterolu, aby zapobiec chorobom serca i udarom. Jednak cholesterol jest również niezbędny do przeżycia. Naukowcy z Australijskiego Uniwersytetu Narodowego (ANU) uważają obecnie, że podstawowa rola cholesterolu jako budulca życia może mieć kluczowe znaczenie w leczeniu śmiertelnych chorób pasożytniczych, w tym malarii.
Naukowcy opracowali metodę konia trojańskiego, która nakłania pasożyty malarii do przyjęcia śmiertelnej dawki leków, wykorzystując do przeżycia zapotrzebowanie pasożyta na cholesterol. Dołączając cholesterol do leków, naukowcy mogą „przemycać” leki do pasożyta, gdzie mogą one wywierać działanie zabójcze.
Nowa metoda konia trojańskiego może prowadzić do skuteczniejszych i trwalszych metod leczenia malarii. Według naukowców odkrycia mają również konsekwencje dla przemysłu rolnego, ponieważ pasożyty mogą zakażać i zabijać zwierzęta gospodarskie, co prowadzi do strat dla rolników wartych miliardy dolarów.
Skuteczność i zastosowania nowej metody
Główny badacz, profesor Alex Maier z ANU, powiedział, że metoda konia trojańskiego polegająca na przemycaniu leków do pasożytów jest od 3 do 25 razy skuteczniejsza w eliminowaniu pasożytów w porównaniu z lekami, które nie wiążą się z cholesterolem.
„Ze względu na jego złą reputację ludzie często zapominają, że cholesterol jest podstawowym budulcem życia, a ludzie i zwierzęta potrzebują go do funkcjonowania i przetrwania. Pasożyty szczególnie pragną cholesterolu, ponieważ utraciły zdolność jego wytwarzania” – stwierdził profesor Maier.
„Ponieważ pasożyty nie są w stanie samodzielnie wytwarzać cholesterolu, kradną go żywicielom i gromadzą go”.
Sprostanie wyzwaniom związanym z odpornością na malarię
Po tym, jak komar wstrzyknie ludziom pasożyty malarii, pasożyty ostatecznie dostają się do czerwonych krwinek, gdzie ukrywają się przed układem odpornościowym. Chociaż malarię można wyleczyć za pomocą leków, pasożyty malarii są inteligentne. Nieustannie znajdują nowe sposoby dostosowywania się i budowania odporności na obecne terapie, dzięki czemu naukowcy są czujni.
Jednak naukowcy z ANU twierdzą, że ich nowa technika, która ukrywa leki pod zasłoną cholesterolu, rozwiązuje ten długotrwały problem.
„Istniejące leki stosowane w leczeniu malarii są biernie wchłaniane przez pasożyta, co oznacza, że nie są tak skuteczne, jak mogłyby być” – powiedział profesor Maier.
„Przyłączając leki do cholesterolu, pasożyt aktywnie chwyta cholesterol i zjada go. Pozwala nam to przemycać leki do optymalnych stref zabijania wewnątrz pasożyta, gdzie leki mogą wyrządzić największe szkody.
„Dzięki temu podejściu możemy również zmienić przeznaczenie istniejących leków, które utraciły skuteczność, i przywrócić ich skuteczność. Zasadniczo dajemy nowe życie istniejącym lekom, które od tego czasu stały się zbędne.
„Badania te torują również drogę do opracowania nowych, skuteczniejszych leków, które są również tańsze w produkcji”.
Poszerzanie wpływu i przyszłe zastosowania
Według naukowców z ANU ten nowy system dostarczania leków, łączący leki z cholesterolem, można również zastosować w leczeniu innych chorób, w tym giardii – choroby jelit odpowiedzialnej za wywoływanie biegunki.
Może także pomóc w leczeniu leiszmaniozy – choroby skóry, jamy ustnej, nosa i gardła, która nieproporcjonalnie dotyka niektórych najbiedniejszych ludzi na świecie. Nieleczona leiszmanioza może być śmiertelna.
Profesor Maier powiedział, że badania mogą również odblokować nowe i skuteczniejsze terapie w leczeniu chorób pasożytniczych u zwierząt domowych i zwierząt gospodarskich, co zapobiegnie stratom wartym miliardy dolarów i zapewni znaczący impuls dla przemysłu rolnego, w tym w Australii.
Odniesienie: „Wykorzystanie cholesterolu wychwytu pasożytów malarii do zastosowań terapeutycznych” autorstwa Merryn Fraser, Blake Curtis, Patrick Phillips, Patrick A Yates, Kwong Sum Lam, Otto Netzel, Giel G van Dooren, Alyssa Ingmundson, Kai Matuschewski, Malcolm D Mc Leod i Aleksandra G. Maiera, 11 czerwca 2024 r., EMBO Medycyna Molekularna.
DOI: 10.1038/s44321-024-00087-1
